ἐπιρρήσσω: Difference between revisions
λύχνον μεθ' ἡμέραν ἅψας περιῄει λέγων ἄνθρωπον ζητῶ → he lit a lamp in broad daylight and said, as he went about, I am looking for a man
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "εῑς" to "εῖς") |
||
| Line 24: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ἐπιρρήσω ιων. και επικ. τ. [[αντί]] [[ἐπιρράσσω]] (Α)<br /><b>1.</b> [[τραβώ]] με τη βία και [[κλείνω]] («θύρην δ’ ἔχε μοῦν | |mltxt=ἐπιρρήσω ιων. και επικ. τ. [[αντί]] [[ἐπιρράσσω]] (Α)<br /><b>1.</b> [[τραβώ]] με τη βία και [[κλείνω]] («θύρην δ’ ἔχε μοῦν | ||
ος [[ἐπιβλής]] [[εἰλάτινος]], τὸν | ος [[ἐπιβλής]] [[εἰλάτινος]], τὸν τρεῖς μὲν ἐπιρρήσσεσκον..., [[τρεῖς]] δ’ ἀναοίγεσκον μεγάλην κληῑδα θυράων», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>2.</b> (για άνεμο) <b>(αμτβ.)</b> [[ορμώ]] βίαια, [[ξεσπώ]]<br /><b>3.</b> (για άνεμο) (με αιτ.) [[εφορμώ]] [[εναντίον]], [[παρασύρω]] ορμητικά.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Επικ. και ιων. τ. [[αντί]] [[επιρράσσω]] <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> [[ράσσω]] «[[χτυπώ]], [[καταβάλλω]]»]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἐπιρρήσσω:''' μέλ. <i>-ξω</i>, Επικ. παρατ. <i>-ρήσσεσκον</i>, Ιων. αντί [[ἐπιρράσσω]]· [[σπρώχνω]] με [[δύναμη]], [[κλείνω]] βίαια, <i>θύρην</i>, σε Ομήρ. Ιλ. | |lsmtext='''ἐπιρρήσσω:''' μέλ. <i>-ξω</i>, Επικ. παρατ. <i>-ρήσσεσκον</i>, Ιων. αντί [[ἐπιρράσσω]]· [[σπρώχνω]] με [[δύναμη]], [[κλείνω]] βίαια, <i>θύρην</i>, σε Ομήρ. Ιλ. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 09:20, 13 October 2022
English (LSJ)
v. ἐπιρράσσω.
French (Bailly abrégé)
seul. prés. et ao. itér;
1 frapper violemment sur, acc. ; repousser avec force, pousser pour fermer;
2 déchirer (un vêtement) acc..
Étymologie: ἐπί, *ῥήσσω, c. ῥήγνυμι.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιρρήσσω: эп.-ион. ἐπιρράσσω захлопывать, задвигать (τὸν ἐπιβλῆτα Hom.; πύλας Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιρρήσσω: Ἐπ. καὶ Ἰων. ἀντὶ ἐπιρράσσω, σύρω, σπρώχνω τι ἐπί τινος μετὰ δυνάμεως, περὶ μοχλοῦ ἢ ὀχέως, «σύρτου», ὃν μετεχειρίζοντο ὅπως κλειδώσωσι θύραν, θύρην δ’ ἔχε... ἐπιβλής..., τὸν τρεῖς μἐν ἐπιρρήσσεσκον Ἀχαιοί, τρεῖς δ’ ἀναοίγεσκον Ἰλ. Ω. 454, πρβλ. 456 καὶ ἴδε ἐπιρράσσω. 2) παρασύρω βιαίως, μεθ’ ὁρμῆς, ἐπὶ ἀνέμου, οἵ μιν ἐπιρρήσσουσιν Ὀππ. Ἁλ. 1. 634: - καὶ ἀμεταβ., ἐκρήγνυμαι, ἐπὶ ἀνέμου, Ἄρατ. 292.
English (Autenrieth)
only ipf. iter. ἐπιρρήσσεσκον, drove to, pushed home, Il. 24.454, 456. (Il.)
Greek Monolingual
ἐπιρρήσω ιων. και επικ. τ. αντί ἐπιρράσσω (Α)
1. τραβώ με τη βία και κλείνω («θύρην δ’ ἔχε μοῦν
ος ἐπιβλής εἰλάτινος, τὸν τρεῖς μὲν ἐπιρρήσσεσκον..., τρεῖς δ’ ἀναοίγεσκον μεγάλην κληῑδα θυράων», Ομ. Ιλ.)
2. (για άνεμο) (αμτβ.) ορμώ βίαια, ξεσπώ
3. (για άνεμο) (με αιτ.) εφορμώ εναντίον, παρασύρω ορμητικά.
[ΕΤΥΜΟΛ. Επικ. και ιων. τ. αντί επιρράσσω < επί + ράσσω «χτυπώ, καταβάλλω»].
Greek Monotonic
ἐπιρρήσσω: μέλ. -ξω, Επικ. παρατ. -ρήσσεσκον, Ιων. αντί ἐπιρράσσω· σπρώχνω με δύναμη, κλείνω βίαια, θύρην, σε Ομήρ. Ιλ.
