πολυγνώμων: Difference between revisions
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
|||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br /><b>1</b> très prudent, très sage;<br /><b>2</b> très sententieux.<br />'''Étymologie:''' [[πολύς]], [[γνώμη]]. | |btext=ων, ον ; <i>gén.</i> ονος;<br /><b>1</b> [[très prudent]], [[très sage]];<br /><b>2</b> très sententieux.<br />'''Étymologie:''' [[πολύς]], [[γνώμη]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
Revision as of 18:15, 28 November 2022
English (LSJ)
ον, gen. ονος, very sagacious, Pl.Phdr.275a, D.C.76.16 (v.l. πολῠ-γνωμος); sententious, Philostr.VS1.16.4. Adv. -μόνως Poll.4.23.
German (Pape)
[Seite 661] von vieler Einsicht, sehr klug, Plat. Phaedr. 275 a.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
1 très prudent, très sage;
2 très sententieux.
Étymologie: πολύς, γνώμη.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πολυγνώμων -ον, gen. -ονος [πολύς, γνώμη] met veel inzicht.
Russian (Dvoretsky)
πολυγνώμων: 2, gen. ονος весьма разумный Plat.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. πολύ γνωστικός, πολύ συνετός («πολυγνώμων μᾶλλον ἢ πολύλογος ἦν», Δίων Κάσσ.)
2. αυτός που εκφράζεται με αποφθέγματα, με γνωμικά, ο αποφθεγματικός («δογματίας καὶ πολυγνώμων», Φιλόστρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -γνώμων (< θ. γνω- του γιγνώσκω), πρβλ. ισχυρο-γνώμων, ολιγο-γνώμων.
Greek Monotonic
πολυγνώμων: -ον, ιδιαίτερα μυαλωμένος, οξυδερκής, σε Πλάτ.
Greek (Liddell-Scott)
πολυγνώμων: -ον, πολὺ εὐφυής, περίνους, συνετός, Πλάτ. Φαῖδρ. 275Α, Δίων Κ. 76. 10· ὁ πλήρης γνωμικῶν, Φιλόστρ. 502. Ἐπίρρ. -μόνως, συνετῶς, Πολυδ. Β΄, 23.
