θυμοφθόρος

English (LSJ)

ον, A destroying the soul, life-destroying, φάρμακα Od.2.329 (so, metaph. γράψας ἐν πίνακι θυμοφθόρα πολλά Il.6.169); ἰός Nic.Th.140 (v.l. γυιοφθ-). 2 heart-breaking, τὴν δ' ἄχος ἀμφεχύθη θ. Od.4.716; κάματος 10.363; πενίη Hes.Op.717; of persons, troublesome, annoying, Od.19.323; cf. θυμοβόρος.

German (Pape)

[Seite 1225] das Herz, den Lebensmuth, die Lebenskraft aufreibend, herzkränkend; Od. 19, 323; κάματος, ἄχος, 4, 716. 10, 363; πενία Hes. O. 719; φάρμακα, sinnbethörend, od. tödtlich, Od. 2, 329 (wie ἰός Nic.Th. 140); γράμματα, das Leben raubend, die Zeichen, die für den Überbringer das Todesurtheil enthalten, Il. 6, 169.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 qui détruit la vie, mortel ; ou fig. qui excite à faire périr;
2 qui brise le cœur, accablant ; en parl. de pers. fâcheux, funeste ; au sens Pass. qui a l'esprit perverti, fou, furieux.
Étymologie: θυμός, φθείρω.

Russian (Dvoretsky)

θῡμοφθόρος:
1 губительный, убийственный (φάρμακα Hom.);
2 сулящий смерть, обрекающий на гибель (γράμματα Hom.);
3 мучительный (κάματος Hom.; πενία Hes.);
4 коварный, низкий: τῷ δ᾽ ἄλγιον, ὅς κεν τοῦτον ἀνιάζῃ θ. Hom. горе тому, кто подло обидит его.

Greek (Liddell-Scott)

θῡμοφθόρος: -ον, φθείρων, καταστρέφων τὴν ψυχήν, τὴν ζωήν, φάρμακα Ὀδ. Β. 329· ἰὸς Νικ. Θ. 140: - κατατρώγων τὴν καρδίαν, τὴν δ’ ἄχος ἀμφεχύθη θυμοφθόρον Ὀδ. Δ. 716· κάματος θυμ. Κ. 363· πενία Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 715· ἐπὶ προσώπων, ταραχώδης, ἐνοχλητικός, Ὀδ. Τ. 323· τὸ ἐν Αἰσχύλ. Ἀγ. 103, τὴν θυμοφθόρον λύπης φρένα, ὁ Ἕρμαννος διώρθωσε: τῆς θυμοβόρου φρένα λύπης: - θυμοφθόρα πολλά (ἐνν. σήματα), σημεῖα δηλητηριάζοντα τὴν καρδίαν τοῦ βασιλέως (κατά τοῦ Βελλερεφόντου), Ἰλ. Ζ. 169 (ἴδε ἐν λ. γράφω).

English (Autenrieth)

(φθείρω): life-destroying, deadly; σήματα, ‘of fatal import,’ Il. 6.169 ; φάρμακα, Od. 2.329; ‘inhuman,’ Od. 19.323; ‘heart-wasting,’ ἄχος, κάματος, δ, Od. 10.363.

Greek Monolingual

θυμοφθόρος, -ον (Α)
1. αυτός που φθείρει την ψυχή, αυτός που καταστρέφει τη ζωή («θυμοφθόρα φάρμακα» — δηλητηριώδη φάρμακα, Ομ. Οδ.)
2. μτφ. αυτός που επιβουλεύεται τη ζωή κάποιου («γράψας ἐν πίνακι θυμοφθόρα πολλά [ενν. σήματα]» — αφού έγραψε σε πίνακα σημεία που δηλητηριάζουν την καρδιά, Ομ. Ιλ.)
3. αυτός που κατατρώει την καρδιά, αυτός που εξαντλεί τις δυνάμεις («ἄχος... θυμοφθόρον», Ομ. Οδ.)
4. (για πρόσ.) ενοχλητικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θυμο- + -φθόρος (< φθείρω), πρβλ. δημο-φθόρος, ψυχο-φθόρος.

Greek Monotonic

θῡμοφθόρος: -ον (φθείρω), αυτός που φθείρει την ψυχή, αυτός που καταστρέφει την ζωή, σε Ομήρ. Οδ.· αυτός που σπάζει την καρδιά, στο ίδ.· λέγεται για πρόσωπα, ενοχλητικός, ταραχώδης, στο ίδ.· θυμοφθόρα πολλά (ενν. σήματα), σημάδια που δηλητηριάζουν την καρδιά του βασιλιά (έναντι του Βελλερεφόντη), σε Ομήρ. Ιλ.

Middle Liddell

θῡμο-φθόρος, ον φθείρω
destroying the soul, life-destroying, Od.:— heart-breaking, Od.; of persons, troublesome, annoying, Od.:— θυμοφθόρα πολλά (sc. σήματἀ tokens poisoning the king's mind (against Bellerophon), Il.