Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

resido: Difference between revisions

From LSJ

Quibus enim nihil est in ipsis opis ad bene beateque vivendum → Every age is burdensome to those who have no means of living well and happily

Cicero, de Senectute
m (Text replacement - ":: ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+) }}" to ":: $1$2 $3$4 $5$6 $7$8 $9 }}")
(CSV3 import)
 
Line 10: Line 10:
{{Georges
{{Georges
|georg=re-sīdo, sēdī, sessum, ere, I) [[sich]] [[niederlassen]], [[sich]] [[setzen]] a) [[sich]] [[niederlassen]], um zu [[ruhen]] usw., Cic., Nep. u.a.: in [[unguentaria]] [[taberna]], Sen.: in [[area]] [[domus]], Plin. ep.: mediis aedibus. Verg. – b) irgendwo [[sich]] [[niederlassen]], um [[dort]] zu [[wohnen]] (gew. considere), Siculis arvis, Verg. Aen. 5, 702: [[mit]] in u. Abl., loci amoenitate captos in isdem terris cum virgine ([[eos]]) resedisse, Iustin. 13, 7, 8. – c) an einem Orte verweilend [[verbleiben]], [[Rast]] [[machen]], in [[villa]], Cic.: in [[oppido]] [[aliquo]], Cic. – bildl., Viennensium vitia [[intra]] ipsos residunt, nostra [[late]] vagantur, Plin. ep. 4, 22, 7. – II) [[sich]] [[niedersenken]], [[einsinken]], 1) im allg.: a) eig.: si montes resedissent, Cic.: his, [[quae]] eminebant, [[paulatim]] in se residentibus, Sen.: vom Bodensatze, [[sich]] [[setzen]], Plin.: v. anderen Dingen, [[iam]] [[iam]] residunt cruribus (Dat.) asperae pelles, [[setzen]] [[sich]], [[schließen]] [[sich]] an, Hor. carm. 2, 20, 9. – b) bildl.: α) [[sich]] [[setzen]], [[sich]] [[legen]], [[ruhig]] [[werden]], [[ablassen]], [[mens]] resedit, Caes.: cum [[tumor]] animi resedisset, Cic.: [[ira]], [[terror]] resedit, Liv.: [[lien]] aegri residit, wird [[heil]], Plin. ep.: [[bellum]] resedit, Hor. u. Verg.: v. Redenden, [[nunc]] attollebatur, [[nunc]] residebat, [[bald]] erhob er [[sich]], [[bald]] sank er ([[mit]] der [[Stimme]]), Plin. ep. – β) [[nachlassen]], [[matt]] [[werden]], [[sinken]], longiore certamine [[sensim]] residere Samnitium animos, Liv. 10, 28, 3: ut ardorem [[eum]], [[qui]] resederat (erkaltet war), excitaret [[rursus]] novaretque, Liv. 26, 19, 2. – 2) [[sich]] [[niedersenken]] = [[sich]] [[zurückziehen]], a) eig.: [[retro]] residunt, Verg.: malia in se ipsa residant, Verg.: [[Nilus]] incipit crescere... et residit, Plin.: [[fons]] horis singulis intumescit ac residit, Plin. – b) übtr.: [[sex]] [[mihi]] surgat [[opus]] numeris, in [[quinque]] residat, [[mit]] [[sechs]] Takten erhebe [[ich]] [[mein]] [[Lied]], zu fünfen sinke (falle) es [[herab]] = [[Hexameter]] wechsele [[mit]] [[Pentameter]] ab, Ov. am. 1, 1, 27.
|georg=re-sīdo, sēdī, sessum, ere, I) [[sich]] [[niederlassen]], [[sich]] [[setzen]] a) [[sich]] [[niederlassen]], um zu [[ruhen]] usw., Cic., Nep. u.a.: in [[unguentaria]] [[taberna]], Sen.: in [[area]] [[domus]], Plin. ep.: mediis aedibus. Verg. – b) irgendwo [[sich]] [[niederlassen]], um [[dort]] zu [[wohnen]] (gew. considere), Siculis arvis, Verg. Aen. 5, 702: [[mit]] in u. Abl., loci amoenitate captos in isdem terris cum virgine ([[eos]]) resedisse, Iustin. 13, 7, 8. – c) an einem Orte verweilend [[verbleiben]], [[Rast]] [[machen]], in [[villa]], Cic.: in [[oppido]] [[aliquo]], Cic. – bildl., Viennensium vitia [[intra]] ipsos residunt, nostra [[late]] vagantur, Plin. ep. 4, 22, 7. – II) [[sich]] [[niedersenken]], [[einsinken]], 1) im allg.: a) eig.: si montes resedissent, Cic.: his, [[quae]] eminebant, [[paulatim]] in se residentibus, Sen.: vom Bodensatze, [[sich]] [[setzen]], Plin.: v. anderen Dingen, [[iam]] [[iam]] residunt cruribus (Dat.) asperae pelles, [[setzen]] [[sich]], [[schließen]] [[sich]] an, Hor. carm. 2, 20, 9. – b) bildl.: α) [[sich]] [[setzen]], [[sich]] [[legen]], [[ruhig]] [[werden]], [[ablassen]], [[mens]] resedit, Caes.: cum [[tumor]] animi resedisset, Cic.: [[ira]], [[terror]] resedit, Liv.: [[lien]] aegri residit, wird [[heil]], Plin. ep.: [[bellum]] resedit, Hor. u. Verg.: v. Redenden, [[nunc]] attollebatur, [[nunc]] residebat, [[bald]] erhob er [[sich]], [[bald]] sank er ([[mit]] der [[Stimme]]), Plin. ep. – β) [[nachlassen]], [[matt]] [[werden]], [[sinken]], longiore certamine [[sensim]] residere Samnitium animos, Liv. 10, 28, 3: ut ardorem [[eum]], [[qui]] resederat (erkaltet war), excitaret [[rursus]] novaretque, Liv. 26, 19, 2. – 2) [[sich]] [[niedersenken]] = [[sich]] [[zurückziehen]], a) eig.: [[retro]] residunt, Verg.: malia in se ipsa residant, Verg.: [[Nilus]] incipit crescere... et residit, Plin.: [[fons]] horis singulis intumescit ac residit, Plin. – b) übtr.: [[sex]] [[mihi]] surgat [[opus]] numeris, in [[quinque]] residat, [[mit]] [[sechs]] Takten erhebe [[ich]] [[mein]] [[Lied]], zu fünfen sinke (falle) es [[herab]] = [[Hexameter]] wechsele [[mit]] [[Pentameter]] ab, Ov. am. 1, 1, 27.
}}
{{LaZh
|lnztxt=resido, is, edi, idere. n. 3. :: 在。挨。安息。Si montes resedissent 若山崩。Donec tres unciae e toto residant 至到剰三兩。v. [[desidia]].
}}
}}

Latest revision as of 22:35, 12 June 2024

Latin > English

resido residere, residi, - V :: sit down; settle; abate; subside, quieten down

Latin > English (Lewis & Short)

rĕ-sīdo: sēdi (in some MSS. also rĕsīdi), 3, v. n.,
I to sit down, to settle anywhere (class.).
I Lit.: residamus, si placet, Cic. Fin. 3, 2, 9 Madv. N. cr.: in ripă inambulantes, tum vero residentes, id. Leg. 1, 5, 15: (aves) plurimum volant ... cetera genera residunt et insistunt, Plin. 10, 39, 55, § 114: mediis residunt Aedibus, Verg. A. 8, 467: Siculis arvis, id. ib. 5, 702: residunt In partem, quae peste caret, id. ib. 9, 539: loci amoenitate captos in iisdem terris cum virgine resedisse, Just. 13, 7, 8. — Poet.: jam jam residunt cruribus asperae Pelles, settle, gather, Hor. C. 2, 20, 9. — In perf.: consessu exstructo resedit, Verg. A. 5, 290. —
   B Transf., of things, to settle or sink down, to sink, subside (cf. consido and decido): si montes resedissent, Cic. Pis. 33, 82: (Nilus) residit iisdem quibus accrevit modis (opp. crescit), Plin. 5, 9, 10, § 57; Ov. M. 15, 272; cf.: maria in se ipsa residant (opp. tumescant), Verg. G. 2, 480; Plin. 33, 4, 21, § 67: residentibus flammis, Tac. A. 13, 57.—
II Trop. (acc. to I. B.), to sink or settle down, to abate, grow calm, subside: cum venti posuere omnisque repente resedit Flatus, Verg. A. 7, 27: sex mihi surgat opus numeris (i. e. in the hexameter), m quinque residat (i. e. in the pentameter), Ov. Am. 1, 1, 27 (cf. Coleridge's "falling in melody back"): (poëma) apte et varie nunc attollebatur, nunc residebat, Plin. Ep. 5, 17, 2: si contrarius ventus resedisset, id. ib. 6, 16, 12: cum tumor animi resedisset, Cic. Tusc. 3, 12, 26; cf.: Marcelli impetus, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 2, 2: impetus animorum ardorque, Liv. 26, 18, 10: ardor, Ov. M. 7, 76; cf.: sed propera ne vela cadant auraeque residant, id. A. A. 1, 373: irae, Liv. 2, 29: terror, id. 35, 38: bellum, Hor. C. 3, 3, 30; Verg. A. 9, 643: clandestinis nunciis Allobrogas sollicitat, quorum mentes nondum ab superiore bello resedisse sperabat, Caes. B. G. 7, 64, 7: longiore certamine sensim residere Samnitium animos, Liv. 10, 28: ardorem eum, qui resederat, excitare rursus, id. 26, 19: tumida ex ira corda, Verg. A. 6, 407.

Latin > French (Gaffiot 2016)

rĕsīdō,¹⁰ sēdī, sessum, ĕre, intr.,
1 s’asseoir [en cessant un état de mouvt ou de station droite] : Cic. Fin. 3, 9 || s’arrêter [cesser de marcher, de voyager] : Cic. Leg. 1, 15 ; Plin. 10, 114 ; in villa Cic. Mil. 51, s’arrêter dans une villa (mediis ædibus Virg. En. 8, 467, au milieu de la maison, cf. Virg. En. 5, 702 )
2 s’abaisser, s’affaisser : a) [en parl. de montagnes] Cic. Pis. 82 ; [de flots] Virg. G. 2, 480 ; Plin. 5, 57 ; [de flammes] Tac. Ann. 13, 57 ; [de vents] Virg. En. 7, 27 ; Plin. Min. Ep. 6, 16, 12 ; b) [fig.] se calmer : eorum mentes resederant Cæs. G. 7, 64, 7, leurs esprits s’étaient calmés : tumor animi resedit Cic. Tusc. 3, 26, le soulèvement du cœur s’est apaisé.

Latin > German (Georges)

re-sīdo, sēdī, sessum, ere, I) sich niederlassen, sich setzen a) sich niederlassen, um zu ruhen usw., Cic., Nep. u.a.: in unguentaria taberna, Sen.: in area domus, Plin. ep.: mediis aedibus. Verg. – b) irgendwo sich niederlassen, um dort zu wohnen (gew. considere), Siculis arvis, Verg. Aen. 5, 702: mit in u. Abl., loci amoenitate captos in isdem terris cum virgine (eos) resedisse, Iustin. 13, 7, 8. – c) an einem Orte verweilend verbleiben, Rast machen, in villa, Cic.: in oppido aliquo, Cic. – bildl., Viennensium vitia intra ipsos residunt, nostra late vagantur, Plin. ep. 4, 22, 7. – II) sich niedersenken, einsinken, 1) im allg.: a) eig.: si montes resedissent, Cic.: his, quae eminebant, paulatim in se residentibus, Sen.: vom Bodensatze, sich setzen, Plin.: v. anderen Dingen, iam iam residunt cruribus (Dat.) asperae pelles, setzen sich, schließen sich an, Hor. carm. 2, 20, 9. – b) bildl.: α) sich setzen, sich legen, ruhig werden, ablassen, mens resedit, Caes.: cum tumor animi resedisset, Cic.: ira, terror resedit, Liv.: lien aegri residit, wird heil, Plin. ep.: bellum resedit, Hor. u. Verg.: v. Redenden, nunc attollebatur, nunc residebat, bald erhob er sich, bald sank er (mit der Stimme), Plin. ep. – β) nachlassen, matt werden, sinken, longiore certamine sensim residere Samnitium animos, Liv. 10, 28, 3: ut ardorem eum, qui resederat (erkaltet war), excitaret rursus novaretque, Liv. 26, 19, 2. – 2) sich niedersenken = sich zurückziehen, a) eig.: retro residunt, Verg.: malia in se ipsa residant, Verg.: Nilus incipit crescere... et residit, Plin.: fons horis singulis intumescit ac residit, Plin. – b) übtr.: sex mihi surgat opus numeris, in quinque residat, mit sechs Takten erhebe ich mein Lied, zu fünfen sinke (falle) es herab = Hexameter wechsele mit Pentameter ab, Ov. am. 1, 1, 27.

Latin > Chinese

resido, is, edi, idere. n. 3. :: 在。挨。安息。Si montes resedissent 若山崩。Donec tres unciae e toto residant 至到剰三兩。v. desidia.