μαδαρός

English (LSJ)

ά, όν, (μαδάω)

   A wet, ἕλκεα μ. running sores, Hp.Hum. 14; watery, pulpy, Id.Epid.7.83, Arist.HA531b14.    2 bald, κεφαλή Luc.Epigr.37.

Greek (Liddell-Scott)

μᾰδᾰρός: -ά, -όν, (μαδάω) ὑγρός, ἕλκεα μ., πυώδη ἕλκη, Ἱππ. 50. 36. 2) μὴ συνεχόμενος, χαλαρῶς συνημμένος, ὁ αὐτὸς 1230C. 3) μαλακός, πλαδαρός, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 4. 6, 9. 4) ἐπὶ τῆς κεφαλῆς, φαλακρός, Ἀνθ. Π. 11. 434. - Καθ’ Ἡσύχ.: «μαδαρός· ἀραιόθριξ. ψεδνός».

French (Bailly abrégé)

ά, όν :
1 glabre, lisse ; particul. chauve;
2 sans cohésion ; flasque.
Étymologie: μαδάω.

Greek Monolingual

-ή, -ό (AM μαδαρός, -ά, -όν)
φαλακρός
νεοελλ.-μσν.
(για τόπο) άδενδρος, αποψιλωμένος, γυμνός
αρχ.
1. υγρός, υδατώδης, νερουλός
2. πλαδαρός, μαλακός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. μαδα- (βλ. μαδῶ) + επίθημα -ρος (πρβλ. πλαδάω: πλαδαρός, χαλάω: χαλαρός). Κατ' άλλους, ο τ. μαδαρός συνδέεται με λατ. madidus «νoτερός, υγρός»].

Greek Monotonic

μᾰδᾰρός: -ά, -όν (μαδάω), υγρός, πλαδαρός· φαλακρός, σε Ανθ.

Russian (Dvoretsky)

μᾰδᾰρός:
1) расплывающийся, растекающийся, дряблый (ἀκαλῆφαι Arst.);
2) гладкий, безволосый (κεφαλή Anth.).

Middle Liddell

μᾰδᾰρός, ή, όν μαδάω
wet, flaccid: bald, Anth.