μαυρόω
Οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ Θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν Υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον → For God so loved the world that he gave his only begotten Son that whosoever believeth in him should not perish but have everlasting life (John 3:16)
English (LSJ)
A = ἀμαυρόω, darken, blind: hence, make powerless, dub. in A.Eu.358 (lyr.), cj. in Pi.I.4(3).48. 2 metaph., make dim or obscure, ῥεῖα δέ μιν μαυροῦσι θεοί Hes.Op.325:—Pass., become dim or obscure, Thgn.192, A.Ag.296.
Greek (Liddell-Scott)
μαυρόω: ἐν χρήσει ἀντὶ τοῦ ἀμαυρόω, κατὰ τὴν ἀπαίτησιν τοῦ μέτρου, σκοτίζω, «μαυρίζω», τυφλώνω, Πινδ. Π. 12. 24· κάμνω τινὰ ἀδύνατον, ἀνίσχυρον, πρβλ. Αἰσχύλ. Εὐμ. 359. 2) μεταφ., κάμνω τι σκοτεινόν, ἀσαφές, ἢ λησμονημένον, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 327· μὴ μαύρου τέρψιν, μὴ ἐπισκότιζε τὴν τέρψιν σου, Πινδ. Ἀποσπ. 92. - Παθ., γίνομαι ἀμαυρὸς ἢ σκοτεινός, Θέογν. 197, Αἰσχύλ. Ἀγ. 296, καὶ ἐκ διορθώσεως τοῦ Blomf. (χάριν τοῦ μέτρου) Πέρσ. 223.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
obscurcir ; Pass. s’obscurcir.
Étymologie: cf. ἀμαυρόω.
Greek Monotonic
μαυρόω: μέλ. μαυρώσω, αντί ἀμαυρόω, χάριν μέτρου,
1. σκιάζω, σκοτεινιάζω, τυφλώνω, καθιστώ κάποιον ανίσχυρο, σε Πίνδ., Αισχύλ.
2. μεταφ., θολώνω, συσκοτίζω, ρίχνω στη λήθη κάτι, σε Ησίοδ. — Παθ., γίνομαι αόριστος, ασαφής, σε Θέογν., Αισχύλ.
Russian (Dvoretsky)
μαυρόω: [= ἀμαυρόω
1) затемнять, лишать блеска Hes.; pass. гаснуть, меркнуть: λαμπὰς οὐδέπω μαυρουμένη Aesch. немеркнущий свет;
2) досл. затмевать, перен. подавлять (τὸν ἐχθρόν Pind.);
3) омрачать (τέρψιν Pind.).
Middle Liddell
μαυρόω, [for ἀμαυρόω, metri gratia,]
1. to darken, to blind, make powerless, Pind., Aesch.
2. metaph. to make dim or obscure, or forgotten, Hes.:—Pass. to become dim or obscure, Theogn., Aesch.
