συμμιμητής
Οὔτ' ἐν φθιμένοις οὔτ' ἐν ζωοῖσιν ἀριθμουμένη, χωρὶς δή τινα τῶνδ' ἔχουσα μοῖραν → Neither among the dead nor the living do I count myself, having a lot apart from these
English (LSJ)
οῦ, ὁ, joint imitator, Ep.Phil.3.17.
German (Pape)
[Seite 983] ὁ, der mit oder zugleich Nachahmende (?).
Greek (Liddell-Scott)
συμμῑμητής: -οῦ, ὁ, ὁ ἀπὸ κοινοῦ μιμητής, Ἐπιστ. πρ. Φιλιππ. γ΄, 17.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
imitateur avec d'autres.
Étymologie: σύν, μιμέω.
English (Strong)
from a presumed compound of σύν and μιμέομαι; a co-imitator, i.e. fellow votary: follower together.
English (Thayer)
(συμμορφίζω) (Tdf. συνμορφίζω (cf. σύν, II. at the end)): present passive participle συμμορφιζόμενος; (σύμμορφος); to bring to the same form with some other person or thing, to render like (Vulg. configuro): τίνι (R. V. becoming conformed unto), L T Tr WH. Not found elsewhere.
Greek Monolingual
ὁ, Α συμμιμοῦμαι
ο από κοινού με άλλον μιμητής («συμμιμηταί μου γίνεσθε, ἀδελφοί», ΚΔ).
Greek Monotonic
συμμῑμητής: -οῦ, ὁ, αυτός που μιμείται από κοινού, μιμητής από κοινού, σε Καινή Διαθήκη
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
συμμιμητής -οῦ, ὁ [συμμιμέομαι] navolger.
Russian (Dvoretsky)
συμμῑμητής: οῦ ὁ подражатель (σ. τινι γενέσθαι NT).
Middle Liddell
συμ-μῑμητής, οῦ, ὁ,
a joint-imitator, NTest.
Chinese
原文音譯：summimht»j 沁-米姆帖士
詞類次數：名詞（1）
原文字根：共同-模仿（者）
字義溯源：一同模仿者，一同效法；由（σύν / συνεπίσκοπος）*=同）與（μιμέομαι）=模仿）組成，而 （μιμέομαι）出自（μιμνῄσκομαι）X*=效法）
出現次數：總共（1）；腓（1）
譯字彙編：
1） 一同效法（1） 腓3:17
