φαυλότης
εἰ ἀποκρυπτόντων τῶν Μήδων τὸν ἥλιον ὑπὸ σκιῇ ἔσοιτο πρὸς αὐτοὺς ἡ μάχη καὶ οὐκ ἐν ἡλίῳ → if the Medes hid the sun, the battle would be to them in the shade and not in the sun
English (LSJ)
ητος, ἡ, A meanness, poorness, badness, of persons and things, Pl.Lg.646b, Isoc.4.146 (pl.); τῆς στολῆς X.Cyr.2.4.5; τῶν βρωμάτων ib.5.2.16; φαυλότης χώρας, opp. ἀρετή, poorness of soil, Pl.Lg. 745d; opp. ἐπιείκεια, Arist.EN1175b25; φαυλότης μοναρχίας ἡ τυραννίς ib. 1160b10: in plural, states of bad health, Dsc.2.49. 2 want of accomplishments or skill, Hp.Art.77 (v.l. for φλαυρότης), E.Fr.641; στρατηγῶν φαυλότης D.18.303; ἡ ἐμὴ φαυλότης my lack of judgement, my poor judgement, X.Mem.4.2.39, Pl.Hp.Ma.286d. 3 in good sense, plainness, simplicity of life, ἡ ἀμφὶ τὸ σῶμα φαυλότης X.Ages.11.11, cf. HG4.1.30.
German (Pape)
[Seite 1259] ητος, ἡ, Geringfügigkeit; – Schlichtheit, Einfachheit, Xen. Hell. 4, 1,30; – schlechte, gemeine, einfache Beschaffenheit, Wohlfeilheit, Xen. Cyr. 2, 4,5. 5, 2,16; Ggstz des Gesuchten, Umständlichen, Kostbaren, Plat. Legg. V, 745 d; ἡ ἐμὴ φαυλότης, meine geringe Beurtheilungskraft, Hipp. mai. 286 d, wie Xen. Mem. 4, 2,39; οἳ διὰ φαυλότητα οὐχ οἷοί τε ἦσαν ζῆν, wegen Dürftigkeit Isocr. 4, 146.
Greek (Liddell-Scott)
φαυλότης: -ητος, ἡ, μηδαμινότης, εὐτέλεια πενιχρότης, «προστυχιά», κακία, ἐπὶ προσώπων καὶ πραγμάτων, Πλάτ. Νόμ. 646Β, Ἰσοκρ. 71Β· τῆς στολῆς Ξεν. Κύρ. Παιδ. 2. 4, 5· τῶν βρωμάτων αὐτόθι 5. 2, 16· φαυλότης τῆς χώρας, τὸ ἄγονον, Πλάτ. Νόμ 745D· ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὸ ἐπιείκεια. Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 10, 5, 6· φαυλότης γάρ ἐστι μοναρχίας ἡ τυραννὶς αὐτόθι 8. 10, 3. 2) ἔλλειψις δεξιότητος ἢ ἱκανότητος, Ἱππ. περὶ Ἀγμ. 837, Εὐρ. Ἀποσπ. 642· φ τῶν στρατηγῶν Δημ. 326. 27· ἡ ἐμὴ φαυλότης, ἡ ἐμὴ ἔλλειψις κρίσεως, ἡ ἐμὴ ἀκρισία, Ξεν. Ἀπομν. 4. 2, 39, πρβλ. Πλάτ. Ἱππ. Μείζονα 286D. 3) ἐπὶ καλῆς σημασίας, ἁπλότης, τὸ ἀνεπιτήδευτον, Ξεν. Ἑλλ. 4. 1, 30, Ἀγησ. 11, 11· πρβλ. φαῦλος ΙΙ. 4.
French (Bailly abrégé)
ητος (ἡ) :
1 mauvais état d'une chose (d'un vêtement, d'aliments, etc.);
2 fig. ou au sens mor. sottise, stupidité ; en b. part simplicité.
Étymologie: φαῦλος.
Greek Monotonic
φαυλότης: -ητος, ἡ,
1. μηδαμινότητα, ευτέλεια, πενιχρότητα, κακία, λέγεται για ανθρώπους και πράγματα, σε Ξεν. κ.λπ.· ἡ φαυλότης τῶν στρατηγῶν, έλλειψη στρατηγικής δεξιότητας, σε Δημ.· έλλειψη κρίσης, σε Ξεν.
2. με θετική σημασία, σαφήνεια, απλότητα, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
φαυλότης: ητος ἡ
1) скудость, бедность (τῆς χώρας Plat.; τῆς στολῆς Xen.);
2) ухудшение, порча (φαυλότης ἐστὶ μοναρχίας ἡ τυραννίς Arst.);
3) дурное качество, порочность (διαφέρειν ἐπιεικείᾳ καὶ φαυλότητι Arst.);
4) непригодность, слабость, неспособность (στρατηγῶν Dem.);
5) простоватость, простота (διὰ τὴν ἐμὴν φαυλότητα ἠπορούμην Plat.);
6) простота, непритязательность, скромность (τοῦ Ἀγησιλάου Xen.).
Middle Liddell
φαυλότης, ητος, ἡ, [from φαῦλος
1. meanness, paltriness, pettiness, badness, of persons and things, Xen., etc.; ἡ φαυλότης τῶν στρατηγῶν their want of skill, Dem.; lack of judgment, Xen.
2. in good sense, plainness, simplicity, Xen.
English (Woodhouse)
badness, baseness, commonness, incapacity, incompetence, meanness, pettiness, poorness, shabbiness, worthlessness, wretchedness, dishonourableness, of appearance, of degree