μαψίδιος
στεφανηφορήσας καὶ ἱερατεύσας → having worn the crown and having had the priesthood
English (LSJ)
ον (also η, ον, v. infr.), (μάψ B) A vain, false, τὸ δ' ἐμὸν ὄνομα… μαψίδιον ἔχει φάτιν E.Hel.251 (lyr.); γλῶσσα μ. Theoc.25.188; useless, worthless, μαψιδίη κόνις AP7.602 (Agath.). II in Hom. only Adv. μαψιδίως, = μάψ, thoughtlessly, at random, Il.5.374, al.; without reason, κεχολῶσθαι Od.7.310; rashly, recklessly, 2.58, 14.365; μ. ἀλάλησθε, of pirates, 3.72.
French (Bailly abrégé)
α ou ος, ον :
vain, faux.
Étymologie: μάψ.
Russian (Dvoretsky)
μαψίδιος: и 2 (ῐδ)
1) пустой, бессмысленный, ложный (φάτις Hom.);
2) ничтожный, жалкий (χθονὸς κόνις Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
μαψίδιος: -ον, (μὰψ) μάταιος, ψευδής, τὸ δ’ ἐμὸν ὄνομα μαψίδιον... ἔχει φάτιν Εὐριπ. Ἑλ. 251, πρβλ. Θεόκρ. 25. 188· ἀνωφελής, οὐδενὸς ἄξιος, μαψιδίη κόνις Ἀνθ. Π. 7. 602. II. παρ’ Ὁμήρ. μόνον ὡς ἐπίρρ., μαψιδίως, = μάψ, ὡς τὸ Λατ. temere, ἀνοήτως, ἀπερισκέπτως, ἀλογίστως, Ἰλ. Ε. 374, Ὀδ. Γ. 72, κτλ.· ἄνευ λόγου, ἀλόγως, Η. 310· ἀπερισκέπτως, ἀσκόπως, Β. 58, Ξ. 365.
Greek Monolingual
μαψίδιος, -ον και μαψίδιος, -η, -ον (Α)
1. μάταιος, ψευδής («τὸ δ'ἐμὸν ὄνομα μαψίδιον... ἔχει φάτιν», Ευρ.)
2. ανωφελής, μηδαμινός, ασήμαντος.
επίρρ...
μαψιδίως
ανόητα, απερίσκεπτα, άσκοπα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μάψ (II) + κατάλ. -ίδιος (πρβλ. λαθρ-ίδιος)].
Greek Monotonic
μαψίδιος: -ον (μάψ), μάταιος, λανθασμένος, σε Ευρ., Θεόκρ.· άχρηστος, ανάξιος, σε Ανθ.· επίρρ. μαψιδίως = μάψ, σε Όμηρ.
Middle Liddell
μαψίδιος, ον [μάψ]
vain, false, Eur., Theocr.: useless, worthless, Anth.:—adv. μαψιδίως, = μάψ, Hom.