πλατύτης
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
English (LSJ)
[ῠ], ητος, ἡ, A breadth, width, of the liver, Hp.VM22; of animals, X.Cyr.1.4.11. 2 amplitude, ἑρμηνείας D.L.3.4. 3 breadth of pronunciation, Demetr.Eloc.177.
German (Pape)
[Seite 627] ητος, ἡ, Breite, Weite, Xen. Cyr. 1, 4, 11.
French (Bailly abrégé)
ητος (ἡ) :
largeur.
Étymologie: πλατύς.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πλατύτης -ητος, ἡ [1. πλατύς] breedte; Hp.; omvang. Xen. Cyr. 1.4.11.
Russian (Dvoretsky)
πλᾰτύτης: ητος (ῠ) ἡ
1 большой объем, крупные размеры (θηρίων Xen.);
2 пространность, обширность (ἑρμηνείας Diog. L.);
3 грам. (о звуках) протяжность или открытость.
Greek Monotonic
πλᾰτύτης: -ητος, ἡ, πλάτος, όγκος, ποσότητα, σε Ξεν.
Greek (Liddell-Scott)
πλᾰτύτης: -ητος, ἡ, πλάτος, εὖρος, ἥπατος Ἱππ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 18· θηρίων Ξεν. Κύρ. 1. 4, 11. 2) πλατύτης, ἑρμηνείας, ἡ κατὰ πλάτος, Διογ. Λ. 3. 4.
