εὔσπλαγχνος
ὃν οὐ τύπτει λόγος οὐδὲ ῥάβδος → if words don't get through, neither a beating will | if the carrot doesn't work, the stick will not work either | whom words do not strike, neither does the rod
English (LSJ)
ον, A with healthy bowels, Hp.Prorrh.2.6. II compassionate, LXX Prec.Man.7, Ep.Eph.4.32, 1 Ep.Pet.3.8, PMag. Leid.V.9.3, PMasp.20.11 (vi A.D.).
German (Pape)
[Seite 1098] eigtl. mit guten, gefunden Eingeweiden, Hippocr. Übertr., mitleidig, N. T u. a. Sp.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui a les entrailles saines;
2 miséricordieux NT.
Étymologie: εὖ, σπλάγχνον.
Russian (Dvoretsky)
εὔσπλαγχνος: сострадательный, милосердный NT.
Greek (Liddell-Scott)
εὔσπλαγχνος: ἔχων ὑγιᾶ σπλάγχνα, Ἱππ. 89C. ΙΙ. πλήρης εὐσπλαγχνίας, Ἐπιστ∙ π. Ἐφεσ. δ΄, 32, Α΄, Πέτρ. γ΄, 8.
English (Strong)
from εὖ and σπλάγχνον; well compassioned, i.e. sympathetic: pitiful, tender-hearted.
English (Thayer)
ἐυσπλαγχνον (εὖ and σπλάγχνον, which see), properly, having strong bowels; once so in Hippocrates (430 B.C.>), p. 89c. (edited by Foës., i. 197, Kühn edition); in Biblical and ecclesiastical lang. compassionate, tender-hearted: Sept., Tdf. edition, Proleg. § 29); Test xii. Patr. test. Zab. § 9; cf. Harnack's note on Hermas, vis. 1,2 [ET]).
Greek Monolingual
και εύσπλαχνος και έσπλαχνος, -η, -ο (ΑΜ εὔσπλαγχνος, -ον, Μ και εὔσπλαγχνος, -ον)
γεμάτος ευσπλαγχνία, πονόψυχος, φιλάνθρωπος
μσν.
το ουδ. ως ουσ. τὸ εὔσπλαγχνον
η ευσπλαγχνία, το έλεος.
επίρρ...
ευσπλάγχνως (ΑΜ εὐσπλάγχνως)
ευσπλαγχνικά, με ευσπλαχνία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + σπλάγχνον. Η λ. σπλάγχνα σήμαινε κυρίως τους πνεύμονες και την καρδιά, που θεωρούνταν έδρα τών συναισθημάτων. Έτσι η λ. εύσπλαχνος δήλωσε «αυτόν που έχει καλή καρδιά, τον πονόψυχο». Το δυσκολοπρόφερτο συμφωνικό σύμπλεγμα -γχν- απλοποιήθηκε νωρίς σε -χν-].
Greek Monotonic
εὔσπλαγχνος: -ον, I. αυτός που έχει υγιή σπλάχνα, σε Ιππ.
II. μεταφ., συμπονετικός, σπλαχνικός, σε Καινή Διαθήκη
Middle Liddell
εὔ-σπλαγχνος, ον
I. with healthy bowels, Medic.
II. metaph. compassionate, NTest.
Chinese
原文音譯：eÜsplagcnoj 由-士普拉格赫挪士
詞類次數：形容詞（2）
原文字根：好-心腸的
字義溯源：存憐憫心的，憐憫的，慈憐的，慈善的；由（εὖ / εὖγε）=好）與（σπλάγχνον）*=心腸，慈心）組成；而 （εὖ / εὖγε）出自（εὐρύχωρος）X*=美，善）
出現次數：總共（2）；弗（1）；彼前（1）
譯字彙編：
1） 有慈憐（1） 彼前3:8；
2） 憐憫（1） 弗4:32
Mantoulidis Etymological
Ἀπό τό εὖ + σπλάγχνον.
Παράγωγα: εὐσπλαγχνίζομαι, εὐσπλαγχνία.
