ἐπιπόθητος
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
ἐπιπόθητον, longed for, desired, Ep.Phil.4.1; missed, found wanting, ὅρκοι App.Hisp.43.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
désiré, regretté;
NT: très cher.
Étymologie: ἐπιποθέω.
German (Pape)
Adj. verb. zu ἐπιποθέω, ersehnt, erwünscht, NT; App. Hisp. 43.
Russian (Dvoretsky)
ἐπιπόθητος: желанный (ἀδελφὸς ἀγαπητὸς καὶ ἐ. NT).
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιπόθητος: -ον, ποθητός, ἐπιθυμητός, Ἀππ. Ἰβηρ. 43, Ἐπιστ. π. Φιλιππησ. δ΄, 1.
English (Strong)
from ἐπί and a derivative of the latter part of ἐπιποθέω; yearned upon, i.e. greatly loved: longed for.
English (Thayer)
ἐπιποθητον, longed for: Clement of Rome, 1 Corinthians 65,1 [ET]; the Epistle of Barnabas 1,3 [ET]); Appendix Hisp. 43; Eustathius; (cf. Winer's Grammar, § 34,3).)
Greek Monolingual
ἐπιπόθητος, -ον (AM) επιποθώ
μσν.
(για πράγμ.) αρεστός, λαχταριστός («ὁ ἐπιπόθητος ὄντως οὗτος ἰχθύς», Ευστ.)
αρχ.
1. περιπόθητος, επιθυμητός, αγαπημένος
2. ανεκπλήρωτος, αυτός που ποθεί κάποιος επειδή δεν πραγματοποιήθηκε.
επίρρ...
ἐπιποθήτως
με πόθο, με επιθυμία.
Greek Monotonic
ἐπιπόθητος: -ον, επιθυμητός, ποθητός, σε Καινή Διαθήκη
Middle Liddell
ἐπιπόθητος, ον [from ἐπιποθέω
longed for, desired, NTest.
Chinese
原文音譯：™pipÒqhtoj 誒披-坡帖拖士
詞類次數：形容詞（1）
原文字根：在上-渴望（的）
字義溯源：渴望的，想念的；由（ἐπί）*=在⋯上）與（ἐπιποθέω）=切慕）組成；而 （ἐπιποθέω）又由（ἐπί）*=在⋯上）與（πόθεν）X*=渴望）組成
出現次數：總共（1）；腓（1）
譯字彙編：
1） 所想念的（1） 腓4:1
