ἀντιλέγω

From LSJ
Revision as of 11:32, 5 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_11)

χρώμεθα γὰρ πολιτείᾳ οὐ ζηλούσῃ τοὺς τῶν πέλας νόμους → we live under a form of government which does not emulate the institutions of our neighbours

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀντιλέγω Medium diacritics: ἀντιλέγω Low diacritics: αντιλέγω Capitals: ΑΝΤΙΛΕΓΩ
Transliteration A: antilégō Transliteration B: antilegō Transliteration C: antilego Beta Code: a)ntile/gw

English (LSJ)

Hdt., Com., and Att. Prose (cf. ἀνταγορεύω): fut.

   A ἀντιλέξω E.Hipp.993, Ar.Ra.998, Lys.8.10 (but the common fut. is ἀντερῶ): aor. ἀντέλεξα S.OT409, Ar.Nu.1040 (but the aor. commonly used is ἀντεῖπον): pf. ἀντείρηκα: fut. Pass. ἀντειρήσομαι:—speak against, gainsay, contradict, τινί Th.5.30, Pl.Smp.216b, X.Mem.4.6.13, etc.; περί τινος Th.8.53, X.Mem.4.4.8; ὑπὲρ τῶν δικαίων ib.3.5.12; πρός τι 1.2.17; πρός πάντα τὰ δίκαια Ar.Nu.888:—often folld. by a dependent clause, ἀ. ὡς .. declare in opposition or answer that... χρησμοῖσι οὐκ ἔχω ἀντιλέγειν ὡς οὐκ εἰσὶ ἀληθέες Hdt.8.77, cf. Ar.Eq. 980, Th.8.24, X.An.2.3.25, etc.; οὐ τοῦτό γ' ἀντιλέγουσιν, ὡς οὐ . . Arist.Pol.1287b23; also ἀ. ὑπέρ τινος ὡς . . Th.8.45: so c. inf., ἀ. ποιήσειν ταῦτα, ἤν .. to reply that they will... if... Id.1.28; ἀ. μὴ κτεῖναι Μυτιληναίους Id.3.41; ἀ. τὸ μὴ οὐ ἀξιοῦσθαί τινα X.Cyr.2.2.20.    2 c. acc. rei, ἴσ' ἀντιλέξαι S.OT409; ἀ. τὸν ἐναντίον λόγον Lys.8.11; μῦθον ἀ. τινί tell one tale in reply to another, Ar.Lys.806; ἀντιλέγομεν πρᾶγμά τι Men.Epit.8:—Pass., to be disputed, questioned, X.HG6.5.37; of a place, ὑπό τινος ἀντιλεγόμενον counter-claimed, ib.3.2.30; ἀντιλέγεσθαι μικρὸν πρός τινα περί τινος D.27.15; τὰ ἀντιλεγόμενα points in dispute, Aeschin.2.44; πρὸς τὰ ἀντειρημένα κτλ., title of work by Chrysippus, Stoic.2.8; τόπος ἀντιλλεγόμενος (sic) IG5(2).443.15 (Megalopolis, ii B.C.): abs., -λέγεται περί τινος Str.8.6.6; of the genuineness of literary works, to be disputed, Plu.2.839c.    3 abs., speak in opposition, Hdt.9.42, E.Hipp.993, Ar.Ra.1076, etc.; ὁ ἀντιλέγων the opponent, Pl.Prt.335a; οἱ ἀντιλέγοντες Th.8.53; λαὸς ἀπειθῶν καὶ -λέγων LXXIs.65.2.

German (Pape)

[Seite 254] (vgl. ἀντείρω, ἀντεῖπον), dagegen sprechen, ἴσ' ἀντιλέξαι Soph. O. R. 409, u. sonst; oft bei Att. absolut, ὁ ἀντιλέγων, der Gegner, Plat. Prot. 335 a; πρός τινα Parm. 128 d; Xen. Mem. 1, 2, 17; τινί Plat. Conv. 201 c u. öfter; τοῖς νόμοις τἀναντία Ar. Nubb. 1023; περί τινος Lys. 8, 10; ἀντέλεγον περὶ βασιλείας, sie stritten sich um den Thron, Xen. Hell. 3, 3, 1; περὶ τῶν δικαίων Mem. 4, 4, 8, wie ὑπὲρ τῶν δικαίων, um das Recht zu erlangen, 3, 5, 12. – Mit folgd. inf. u. μή, Thuc. 3, 41; Xen. Cyr. 2, 2, 20 An. 2, 5, 28 Hell. 2, 2, 19; auch ὡς, Thuc. 2, 84 u. sonst; τὰ ἀντιλεγόμενα, Streitpunkte, Pol. 9, 33, vgl. 31, 23; χωρίον ὑπό τινος ἀντιλεγόμενον, worauf Jem. Anspruch macht, Xen. Hell. 3, 2, 30; καί τι μικρὸν ἔφη πρὸς τὴν ἐμὴν μητέρα περὶ χρυσιδίων ἀντιλέγεσθαι Dem. 27, 15; οὐδὲν ἀντιλεκτέον Eur. Heraclid. 975.

Greek (Liddell-Scott)

ἀντιλέγω: Ἡρόδ., Κωμ., καὶ Ἀττ. πεζ. (πρβλ. ἀνταγορεύω): μέλλ. ἀντιλέξω Εὐρ. Ἱππ. 993, Ἀριστοφ. Βάτρ. 998, Ξεν.· ἀλλ’ ὁ κοινὸς μέλλ. εἶναι ἀντερῶ: ― ἀόρ. ἀντέλεξα Σοφ. Ο. Τ. 409, Ἀριστοφ. Νεφ. 1040 (ἀλλ’ ὁ κοινὸς ἐν χρήσει ἀόρ. εἶοναι ἀντεῖπον): οὕτως ὁ πρκμ. εἶναι ἀντείρηκα, ὁ παθ. μέλλ. ἀντειρήσομαι, ὁμιλῶ ἐναντίον τινὸς, ἀντιλέγω, ἐναντιοῦμαι διὰ λόγων, τινὶ Θουκ. 5. 30, Πλάτ., Ξεν., κλπ.: περί τινος Θουκ. 8. 53· τινὶ περί τινος Ξεν. Ἀπομν. 4. 4, 8· ὑπέρ τινος αὐτόθι 3. 5, 12· πρός τι Ἀριστοφ. Νεφ. 888: ― συχνάκις ἑπομένης ἐξηρτημένης προτάσεως, ἀντ. ὡς... διακηρύττω ἐκ τοῦ ἐναντίου (ἢ ἀποκρίνομαι) ὅτι..., Ἡρόδ. 8. 77, Ἀριστοφ. Ἱππ. 980, Θουκ. 8. 24, Ξεν., κτλ.· οὐ τοῦτό γ’ ἀντιλέγουσιν, ὡς οὐ... Ἀριστ. Πολιτικ. 3. 16, 11· ὡσαύτως, ἀντ. ὑπέρ τινος ὡς.., Θουκ. 8. 45· οὕτω μετ’ ἀπαρ., ἀντ. ποιήσειν ταῦτα, ἤν..., ἀποκρίνομαι ὅτι θὰ πράξω ταῦτα ἐὰν..., ὁ αὐτ. 1. 28· ἀντιτείνω, λέγω ὅτι δὲν..., καίπερ πάνυ πολλῶν ἀντιλεγόντων ὡς, κτλ., Ξεν. Ἀν. 2. 3, 25· ἀντ. μὴ οὐκ ἀξιοῦσθαι τινα Ξεν. Κύρ. 2. 2, 20. 2) μετὰ αἰτ. πράγμ., ἴσ’ ἀντιλέξαι (ἴδε ἀνωτ.) Σοφ. Ο. Τ. 409· ἀντ. τινί τι, λέγω τι ἐναντίον τινός, Θουκ. 5. 30· ἀντ. λόγον Λυσ. 113. 19· μῦθον ἀντ. τινί, λέγω ἕνα λόγον ὅπως ἀποκριθῶ εἰς ἕτερον, Ἀριστοφ. Λυσ. 806· οὕτως ἐν μέσ. τύπῳ, ἀντιλέγεσθαί τι πρός τινα περί τινος Δημ. 818.13: ― Παθ., διαφιλονεικοῦμαι, εἶμαι ὑπὸ ἀμφισβήτησιν, ἀλλὰ ταῦτα μὲν... ἴσως ἀντιλέγεται Ξεν. Ἑλλ. 6. 5, 37· ἐπὶ τόπου, ὑπό τινος ἀντιλεγόμενον, διαφιλονεικούμενον, ὁ αὐτ. 3. 2, 30. 3) ἀπολ., ἀντιλέγω ὡς καὶ νῦν: τοῦτου δὲ οὕτω δικαιεῦντος ἀντέλεγε οὐδεὶς Ἡρόδ. 9. 42, Εὐρ., Ἀριστοφ. κτλ., ὁ ἀντιλέγων, ὁ ἐναντίος, Πλάτ. Πρωτ. 335Α· οἱ ἀντιλέγοντες Θουκ. 8. 53.