Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

γοργός

From LSJ
Revision as of 07:02, 29 September 2017 by Spiros (talk | contribs) (8)

Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.

Valerius Maximus, De Factis Dictisque
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: γοργός Medium diacritics: γοργός Low diacritics: γοργός Capitals: ΓΟΡΓΟΣ
Transliteration A: gorgós Transliteration B: gorgos Transliteration C: gorgos Beta Code: gorgo/s

English (LSJ)

ή, όν,

   A grim, fierce, terrible, γ. ὄμμ' ἔχων, of Parthenopaeus, A.Th.537; ὄμμασι γοργός E.Ph.146 (lyr.); τοῖς κερτομοῦσι γοργὸν ὡς ἀναβλέπει looks fiercely at... dub. l. in Id.Supp.322; γοργότεροι ἰδεῖν, ὁρᾶσθαι, terrible to behold, X.Cyr.4.4.3, Smp.1.10; γοργὸν βλέπειν look terrible, Ael.VH2.44; of horses, γ. ἰδεῖν X.Eq.10.17; ἵππου γ. βλέμμα Poll.1.192; in Ephebic Inscrr., φίλοι, γοργοί, γνήσιοι, IG3.1079.    2 spirited, vigorous, of persons, Luc.DDeor.7.3, Asin.8; of animals, PRyl.238.9 (iii A. D.); quick, c. inf., γ. ἐπινοεῖν Procop. Arc.16. Adv. -γῶς, τρέχειν Choerob.Rh.p.247 S.    3 of literary style, vehement, vigorous, v.l. in D.H.Comp.19 (Comp.), Hermog. Id.1.11,2.1 (Comp.). Adv. -γῶς Syrian. in Metaph.130.6, Eust.1082.5, etc.

German (Pape)

[Seite 502] (vgl. Γοργώ, Nom. pr.), Furcht erregend, furchtbar; Ἄρης Antp. Sid. 84 (VII, 495); vom Adler, id. 92 (VII, 161); ὁπλίτης Eur. Andr. 458; γοργὸς ἰδεῖν, furchtbar anzusehen, Xen. Cyr. 4, 4, 3; de re equ. 10, 17, wo es in die Bdtg des lebhaften, rollenden Auges übergeht; ὄμμα Aesch. Spt. 534; Anacr. 16, 12; γοργὸν ἀναβλέπειν Eur. Suppl. 322; γοργὸν βλέπουσιν οἱ ὀφθαλμοί Ael. V. H. 2, 44; γοργὸν ἀποβλέπειν εἴς τι, mit fürchterlichem Blick auf etwas hinsehen, Luc. Hermot. 1. Uebh. lebhaft, rasch, bes. von Pferden, Xen.; Plut. vrbdt es z. B. mit θυμικός, Sympos. 2, 8. – Vom Ausdruck, rauh, kurz, Dion. Hal.

Greek (Liddell-Scott)

γοργός: -ή, -όν, αὐστηρός, ἄγριος, φοβερός, βλοσυρός, γ. ὄμμ᾿ ἔχων, ἐπὶ τοῦ Παρθενοπαίου, Αἰσχύλ. Θήβ. 537· οὕτως, ὄμμασι γοργὸς Εὐρ. Φοιν. 145 (ἴδε Valck. 149)· τοῖς κερτομοῦσι γοργὸν ὡς ἀναβλέπει, πῶς ἀγρίως βλέπει πρὸς τοὺς…, ὁ αὐτ. Ἱκετ. 322· γοργὸς ἰδεῖν, ὁρᾶσθαι, φοβερὸς νὰ τὸν ἴδῃ τις, Ξεν. Κύρ. 4. 4, 3, Συμπ. 1, 10· γοργὸν βλέπειν, φαίνομαι φοβερός, Αἰλ. Π. Ἱστ. 2. 44· ἐν μεταγεν. ἀττικ. ἐπιγραφ., φίλοι, γοργοί, γνήσιοι, ἐπὶ τῶν ἀθλητῶν, Συλλ. Ἐπιγρ. 282, πρβλ. 264·― ὡσαύτως ἐπὶ ἵππων, θυμοειδεῖς, θερμοί, Ξεν. Ἱππ. 10, 17, κτλ. , πρβλ. Πολυδ. Α΄ , 192·― ἐπὶ γλώσσης, τραχεῖα, Διον. Ἁλ. π. Συνθέσ. 19. σ. 133.― Ἐπιρρ.– γῶς, ἐπὶ ὕφους, ἰσχυρῶς, ἀκριβῶς, Εὐστ. 1082. 5.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
1 véhément, impétueux, ardent;
2 en parl. du regard, de l’aspect effrayant, terrible : γοργὸν βλέπειν ÉL regarder d’un air terrible.
Étymologie: apparenté avec ὀργή ; cf. Γοργώ.

Greek Monolingual

-ή, -ό (AM γοργός, -ή, -όν)
γρήγορος, ευκίνητος
μσν.- νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το γοργό(ν)
ταχύτητα, ορμητικότητα
2. φρ. «τὸ γοργὸν καὶ χάριν ἔχει» — πρέπει να ενεργεί κανείς γρήγορα και την κατάλληλη στιγμή
αρχ.
1. άγριος, φοβερός
2. ζωηρός, ρωμαλέος
3. (για το ύφος) νευρώδης.
[ΕΤΥΜΟΛ. Το επίθ. γοργός προήλθε πιθ. από το κύριο όνομα Γοργώ (γυναικείο τέρας της μυθολογίας), το οποίο μαρτυρείται προγενέστερα (Όμηρος) και του οποίου η ετυμολογία είναι άγνωστη. Πρόκειται για τ. με εκφραστικό αναδιπλασιασμό (πρβλ. Μορμώ), που σχημάτισε πληθ. Γοργόνες, απ' όπου και ο ενικός Γοργόνα, Γοργών. Κατ' άλλους το επίθ. γοργός αποσπάστηκε από τα σύνθετα γοργώψ (γοργώπις), γοργωπός κι αυτά με τη σειρά τους από το Γοργώ.