ἔναυλος

From LSJ
Revision as of 12:29, 21 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (big3_14)

Στέργει γὰρ οὐδεὶς ἄγγελον κακῶν ἐπῶν → No one loves the bearer of bad news

Sophocles, Antigone, 277
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἔναυλος Medium diacritics: ἔναυλος Low diacritics: έναυλος Capitals: ΕΝΑΥΛΟΣ
Transliteration A: énaulos Transliteration B: enaulos Transliteration C: enavlos Beta Code: e)/naulos

English (LSJ)

(A), ὁ, Subst.:    I (αὐλός) bed of a stream, τάχα κεν . . ἐναύλους πλήσειαν νεκύων Il.16.71; torrent, mountain-stream, ὅν ῥά τ' ἔναυλος ἀποέρσῃ 21.283, cf. 312.    II (αὐλή) dwelling, shelter: pl., haunts of the country-gods, οὔρεα μακρὰ θεῶν Χαρίεντας ἐναύλους Υμφέων Hes.Th.129, cf. h.Ven.74, 124, E.Ba.122 (lyr.), HF371 (lyr.); also ἁλὸς ἐναύλους, of the sea, Opp.H.1.305; Ποσειδάωνος ἐ. ib.3.5.-- Ep. word, used by E. in lyr.    III Adv. -ως by means of pipes, διάγειν AB464. ἔναυλος (B), ον, Adj.:    I (αὐλός) on or to the flute, accompanied by it, κιθάρισις Philoch.66; θροῦς Philostr.Im.1.2.    2 mostly metaph., λόγος, φθόγγος ἔ., words, voice ringing in one's ears, still heard or remembered, Pl.Mx.235c, Luc.Somn.5; ἔ. φόβος fresh fear, Pl.Lg.678c; ἔναυλον ἦν πᾶσιν ὅτι . . all had it fresh in memory that... Aeschin.3.191; ἔναυλα καὶ πρὸ ὀμμάτων D.H.9.7; ἔ. δύναμις Arist. Pr.928b7; ἔ. ἔχειν ὅτι to have it fresh in one's mind, that... Plu.2.17d; τὰ ὦτα ἔναυλος ὢν διαμέμνηται τοῦ μέλους Max.Tyr.7.7.    II (αὐλή) = ἐναύλιος, dwelling in dens, λέοντες E.Ph.1573 (anap.); in one's den, at home, opp. θυραῖος, S.Ph.158 (lyr.).

German (Pape)

[Seite 830] 1) (αὐλός), in, an der Flöte, was man neben dem Blasen der Flöte hört; κιθάρισις Ath. XV, 637 f; noch in den Ohren klingend, noch im frischen Andenken, οὕτως ἔναυλοςλόγος τε καὶ ὁ φθόγγος παρὰ τοῦ λέγοντος ἐνδύεται εἰς τὰ ὦτα Plat. Menex. 235 b; πᾶσι φόβος ἔν. ἐγεγόνει Legg. III, 678 c; ἡ φωνὴ τῶν ἀκουσθέντων ἔν. ἔτι Luc. gomn. 5; βοή imagg. 13; Plut. gymp. 2, 5, 1; ἔτι γὰρ αὐτοῖς ἔναυλα καὶ πρὸ ὀμμάτων ἦν D. Hal. 9, 7; ἔναυλον ἦν ἔτι τότε πᾶσιν, ὅτι, es war Allen im frischen Andenken, Aeschin. 3, 191; vgl. Arist. probl. 21, 13. – 21 (αὐλή), darin wohnend, in der Höhle befindlich; τίν' ἔχει στίβον, ἔναυλον ἢ θυραῖον Soph. Phil. 158; λέων Eur. Phoen. 1566; ταυτὶ γὰρ ἔναυλα ἐκείνῳ τῷ ὕδατι Philostr. Imagg. 1, 5. ὁ, 1) (αὐλός), die Höhlung, der Graben, der Gießbach, der Fluß; Homer dreimal, Iliad. 16, 71. 21, 283. 312; Aristarch erklärte nach geholl. Aristonic. Iliad. 21, 283 ἐναύλους = τοὺς ποταμοὺς τοὺς ἐπιμήκεις, vgl. Apollon. Lex. Hom. p. 68, 25, Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 149. – Sp. D., z, B. Nonn. 2, 54. – 2) (αὐλή), die Behausung, Aufenthaltsort, οὔρεα μακρά, θεῶν χαρίεντας ἐναύλους Νυμφέων Hes. Th. 129; H. h. Ven. 74. 124. 13, 5. 25, 8; u. so von Berggegenden u. Thälern als Aufenthaltsörtern der Götter Eur. Bacch. 122 Herc. Fur. 371; vgl. Opp. Hal. 1, 305. 3, 5 Cyn. 1, 142; Orph. Arg. 637.

Greek (Liddell-Scott)

ἔναυλος: ὁ, (Α) οὐσιαστ.: 1) (αὐλός), στενὸς καὶ χειμαρρώδης τόπος, κοίτη ποταμοῦ διὰ στενοῦ ῥέοντος, τάχα κεν. ἐναύλους πλήσειαν νεκύων Ἰλ. Π. 71· χείμαρρος ἐξ ὄρους διὰ στενοῦ καὶ ἐπιμήκους τόπου ῥέων, ὃν ῥά τ’ ἔναυλος ἀποέρσῃ Φ. 283, πρβλ. 312. ΙΙ. (αὐλὴ) κατοικία, κατὰ πληθ. ἐπὶ τῶν ἐνδιαιτημάτων τῶν ἀγροτικῶν θεῶν, Οὔρεα μακρά, θεῶν χαρίεντας ἐναύλους, Νυμφέων Ἡσ. Θ. 129· πρβλ. Ὕμν. Ὁμηρ. εἰς Ἀφρ. 74, 124, Εὐρ. Βάκχ. 122, Ἡρ. Μαιν. 371· οὕτως ὁ Ὀππιανὸς καλεῖ τοὺς ἐντὸς τῆς θαλάσσης σηραγκώδεις βράχους ἁλὸς ἐναύλους, Ἁλιευτ. 1. 305· Ποσειδάωνος ἐν. 3. 5. ― Ἐπικὴ λέξις ἐν χρήσει παρ’ Εὐρ. ἐν λυρικοῖς χωρίοις.

French (Bailly abrégé)

1ου (ὁ) :
1 lit d’un torrent, ravin ; torrent;
2 vallon ; grotte.
Étymologie: ἐν, αὐλός.
2ος, ον :
qui résonne encore dans l’oreille : ἔναυλον ἦν ἔτι πᾶσιν ESCHN tous avaient encore dans l’oreille, càd c’était un souvenir encore présent à la mémoire de tous ; ἔναυλον ἔχειν ὅτι PLUT avoir encore dans l’oreille que….
Étymologie: ἐν, αὐλός.
3ος, ον :
qui est dans son antre.
Étymologie: ἐν, αὐλή.

English (Autenrieth)

(αὐλός): channel, river-bed (of the streams in the Trojan plain, dry in summer), water-course, Il. 16.71, Il. 21.283, 312.

Spanish (DGE)

-ον
I 1apropiado a la flauta κιθάρισις Philoch.23, θροῦς Philostr.Im.1.2.
2 musical ἁρμονία de los discursos de Tucídides, D.H.Th.36.1
de pers. naturalmente capacitado para la música c. ac. de rel. τὰ ὦτα ἔ. ὢν διαμέμνηται τοῦ μέλους teniendo buen oído para la música, recuerda la melodía Max.Tyr.1.7.
II subst. (τά) ἔναυλα acompañamiento de flauta ἔναυλα κωκυτοῖσιν, οὐ λύρα, φίλα S.Fr.849.
-ον
I 1que está a cubierto, cobijado τίν' ἔχει στίβον, ἔναυλον ἢ θυραῖον; ¿qué yacija tiene, a cubierto o al aire libre? S.Ph.158
que está en su guarida ὥστε λέοντας ἐναύλους como a leones en su guarida E.Ph.1573.
2 que está lleno de cavernas τόποι Ar.Did.11.
II usos fig.
1 que permanece o queda retenido esp. ref. al recuerdo que queda presente, fresco, reciente, persistente de sentimientos y sensaciones πᾶσι φόβος ἔ. ἐγεγόνει Pl.Lg.678c, cf. D.C.41.16.4, ἔναυλον ἦν ἔτι ... πᾶσιν ὅτι ... todavía estaba presente para todos que ... Aeschin.3.191, τὸ καθ' ἡμέραν γιγνόμενον καὶ πᾶσιν ἔναυλον ἤδη ὂν Str.7.2.1, cf. Clem.Al.Strom.2.20.103, ἔναυλον εἶναι τὴν δύναμιν que su efecto persiste Arist.Pr.928b7, ἔναυλον ἔχειν ὅτι ... Plu.2.17d, ἔναυλα καὶ πρὸ ὀμμάτων, ἃ ... D.H.9.7, μνῆμαι Ph.2.411, cf. Luc.Am.5, ὠφέλεια Ph.1.591
esp. ref. la palabra, equiv. que todavía resuena dentro de los oídos οὕτως ἔ. ὁ λόγος ... παρὰ τοῦ λέγοντος ἐνδύεται εἰς τὰ ὦτα de manera tan persistente se introduce la palabra del orador en los oídos Pl.Mx.235c, cf. EM 338.1G., ἔτι χνόον ἄξονος ... ἵππος ἔναυλον ἔχει todavía el caballo tiene reciente el chirrido del eje Call.Fr.384.6, ἔτι ... ἡ φωνὴ τῶν ἀκουσθέντων ἔ. Luc.Somn.5, cf. Aristid.Or.50.70, cf. III.
2 de heridas fresco, reciente διὰ τὸ ἔναυλα τά τραύματα ... ἔχειν Phil.Thm.Ep.8.
3 habitante, morador ἐκκλησία, Χριστὸν ἔναυλον ἔχουσα Cyr.Al.M.68.657C, cf. 69.880B.
III subst. ὁ ἔ., τὸ ἔ., frec. plu.
1 ὁ ἔ. cauce de un río τάχα κεν ... ἐναύλους πλήσειαν νεκύων Il.16.71, πάντας δ' ὀρόθυνον ἐναύλους eleva el nivel de todos tus cauces, Il.21.312
torrentera, torrente ὃν ῥά τ' ἔ. ἀποέρσῃ al que se llevó un torrente, Il.21.283, cf. Q.S.14.83, Orph.A.639, Hsch.s.u. ἐναύλους.
2 escondrijo, nidal ἐναύλοις ὑπὸ δενδροκόμοις del ruiseñor, E.Hel.1107.
3 aprisco en los pastos de verano montañeses θεράπναι σύγχορτοί θ' Ὁμόλας ἔναυλοι E.HF 371, cf. Fr.740.4.
4 morada, sede de divinidades de las grutas y los montes οὔρεα μακρά, θεᾶν χαρίεντας ἐναύλους Νυμφέων Hes.Th.129, cf. h.Ven.74, h.Hom.14.5, ζάθεοί τε Κρήτας ... ἔναυλοι E.Ba.122, A.R.1.1226, Nonn.D.17.40
de divinidades marinas φῦλα Ποσειδάωνος ἐναύλων Opp.H.3.5, ἁλὸς ἐναύλοι las moradas del mar Opp.H.1.305
de pers. οἱ καρήνων ... Ὑμήττοιο ... ἐναύλους (λάχον) Nonn.D.13.183.
IV adv. -ῶς por medio de cauces ἐ. διάγουσα AB 464.