φορτίζω
Κινδυνεύουσι γὰρ ὅσοι τυγχάνουσιν ὀρθῶς ἁπτόμενοι φιλοσοφίας λεληθέναι τοὺς ἄλλους ὅτι οὐδὲν ἄλλο αὐτοὶ ἐπιτηδεύουσιν ἢ ἀποθνῄσκειν τε καὶ τεθνάναι → Actually, the rest of us probably haven't realized that those who manage to pursue philosophy as it should be pursued are practicing nothing else but dying and being dead (Socrates via Plato, Phaedo 64a.5)
English (LSJ)
A load, φορτίσας τὸν ὄνον Babr.111.3; φορτία φ. τινάς load them with burdens, Ev.Luc.11.46; περισσῇ δαπάνῃ φ. τὰ κοινά Dörner Erlass des Statthalters von Asia Paullus Fabius Persicus 16; ὑδατὶς -ίζουσα τὸν ὀφθαλμόν encumbering, Paul.Aeg.6.14; αὐχένα φ. Aenigma Sphingis (ap.Sch.E.Ph.50):—Med., τὰ μείονα φορτίζεσθαι ship the smaller part of one's wealth, Hes.Op.690; φορτιούμενος μέλι to carry away a load of honey, Macho ap.Ath.13.582f: metaph., φυτεύειν καὶ φ. Phld.Vit.p.33J.—Pass., to be heavy laden, πεφορτισμένος Ev.Matt.11.28, cf. Luc.Nav.45.
German (Pape)
[Seite 1301] belasten, befrachten, beladen, Sp. – Im med., τὰ μείονα φορτίζεσθαι, den kleinern Theil seines Vermögens in sein Schiff laden, Hes. O. 692.
Greek (Liddell-Scott)
φορτίζω: μέλλ. -ίσω, φορτώνω, φορτίσας τὸν ὄνον Βαβρ. 116. 3· φορτίον φ. τινά, ἐπιτίθημι φορτίον εἴς τινα, Εὐαγγ. κ. Λουκ. ια΄, 46. ― Μέσ., τὰ μείονα φορτίζεσθαι, ἐμβιβάζω εἰς πλοῖον τὸ μικρότερον μέρος τῆς περιουσίας μου. Ἡσ. Ἔργ. καὶ Ἡμ. 688, πρβλ. Ἀνθ. Π. 10. 5· Ὑμήττιόν τε φορτιούμενος μέλι, καὶ νὰ φορτωθῇ Ὑμήττιον μέλι, Μάχων παρ’ Ἀθην. 582F. ― Παθ., φορτώνομαι βαρέα φορτία, πεφορτισμένος Λουκ. Πλοῖον ἢ Εὐχαὶ 45, Εὐαγγ. κατὰ Ματθ. ια΄, 28.
French (Bailly abrégé)
f. φορτίσω, att. φορτιῶ;
Pass. pf. πεφόρτισμαι;
charger d’un fardeau, acc..
Étymologie: φόρτος.
English (Strong)
from φόρτος; to load up (properly, as a vessel or animal), i.e. (figuratively) to overburden with ceremony (or spiritual anxiety): lade, by heavy laden.
English (Thayer)
perfect passive participle πεφορτισμένος; (φόρτος, which see); to place a burden upon, to load: φορτίζειν τινα φορτίον (on the double accusative see Buttmann, 149 (130)), to load one with a burden (of rites and unwarranted precepts), πεφορτισμένος 'heavy laden' (with the burdensome requirements of the Mosaic law and of tradition, and with the consciousness of sin), Hesiod, Works, 692; Lucian, navig. 45; Anthol. 10,5, 5; ecclesiastical writings) (Compare: ἀποφορτίζομαι.)
