περκάζω
ἔστιν οὖν τραγῳδία μίμησις πράξεως σπουδαίας καὶ τελείας μέγεθος ἐχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ χωρὶς ἑκάστου τῶν εἰδῶν ἐν τοῖς μορίοις, δρώντων καὶ οὐ δι' ἀπαγγελίας, δι' ἐλέου καὶ φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν → Tragedy is, then, a representation of an action that is heroic and complete and of a certain magnitude—by means of language enriched with all kinds of ornament, each used separately in the different parts of the play: it represents men in action and does not use narrative, and through pity and fear it effects relief to these and similar emotions.
English (LSJ)
(πέρκος
A = περκνός) become dark, turn dark, of grapes beginning to ripen, ὀπώρα ἄκραισι περκάζουσα οἰνάνθαις Chaerem. 12.2 ; ὅταν ἄρτι π. σταφυλή Thphr.HP9.11.7, cf. Hymn.Is.168, LXX Am.9.13 ; ὅταν ἄρχωνται π. οἱ βότρυες Thphr.CP3.16.3, etc. ; of olives, Gp.9.19.2 ; of flowers, Porph.VP44. 2 metaph., of young men, whose beard begins to darken their faces, Call.Lav.Pall. 76. II Act., make dark-coloured, Dsc.5.2.
German (Pape)
[Seite 602] schwarzblau, dunkelfarbig werden, sich dunkel färben, bes. von den blauen Weintrauben u. den Oliven, die anfangen zu reisen und sich färben, Chaerem. bei Ath. XIII, 608 f, Theophr. u. A., ὄμφακι περκάζοντι ἐοικώς, Plut. Symp. 3, 2, 1. – Auch übtr., ἄρτι γένεια περκάζων, Callim. Lav. Pall. 76, vom Jünglinge, dem das erste Barthaar wächst u. die Gesichtsfarbe dunkler macht. – Hesych. erklärt auch ποικίλλω.
Greek (Liddell-Scott)
περκάζω: μέλλ. -άσω, (πέρκος = περκνὸς) γίνομαι μέλας, «μαυρίζω», ἐπὶ τῶν σταφυλῶν ὅταν ἄρχωνται νὰ ὡριμάζωσιν, ὀπώρα ἄκραισι περκάζουσα οἰνάνθαις Χαιρήμων παρ’ Ἀθην. 608F ὅταν ἤδη π. σταφυλὴ Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 9. 11, 7· ὅταν ἄρχωνται π. οἱ βότρυες ὁ αὐτ. π. Φυτ. Αἰτ. 3. 16, 3, κτλ.· ὡσαύτως ἐπὶ ἐλαιῶν, Γεωπ. 9. 19, 2· ἐπὶ ἀνθέων, Πορφ. ἐν Βίῳ Πυθ. 44· πρβλ. ὑποπερκάζω. 2) μεταφορ., ἐπὶ νεανίου, ἄρτι γένεια περκάζων, «μελαινόμενος ὑπὸ τῆς φύσεως τῶν τριχῶν», Καλλ. Λουτρ. Παλλ. 76· πρβλ. σκιάζω. ΙΙ. δίδω εἴς τι μέλαν χρῶμα, Διοσκ. 5. 2. ― Ὁ Ἡσύχ. μνημονεύει καὶ ῥῆμα περκαίνω: «περκαίνειν· διαποικίλλεσθαι».
French (Bailly abrégé)
devenir bleu foncé ou commencer à noircir, càd à mûrir en parl. de raisins, etc.
Étymologie: περκνός.
