ζωπυρέω
οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born
English (LSJ)
(ζώπυρον)
A kindle into flame, cause to blaze up, ζ. τοὺς ἄνθρακας Men.71; τὸ πνεῦμα ζ. Thphr.Ign.27:—in Pass., to be quickened by fire, of the foetus, Hp.Vict.1.9. 2 metaph., μέριμναι ζωπυροῦσι τάρβος A.Th.290 (lyr.); ζωπυρουμένας φρενός Id.Ag.1034 (lyr.); τῆς φύσεως τὸ ζωπυροῦν Arist.PA670a25, cf. Plu.2.940c; ζ. τινά to provoke him, Ar.Lys.682 (lyr.); ζ. τρυφήν increase it, Plu.Lyc.9; in Magic, quicken, fill with power, PMag.Leid.V.10.7 (Pass.). II intr., burst into flame, ἢν ἡ θέρμη ζωπυρῇ Aret.SD1.8.
German (Pape)
[Seite 1144] zunächst vom Feuer, es anfachen zu einem lebhaften Feuer, Suid.; ζωπύρει τοὺς ἄνθρακας Com. bei E. M. 413; Sp.; übertr., τὸ ζωπυροῦν τῆς φύσεως Arist. part. an. 3, 7. Gew. übertr. = anfachen, entflammen, γείτονες δὲ μέριμναι ζωπυροῦσι τάρβος Aesch. Spt. 270; ζωπυρουμένας φρενός Ag. 1004; εἴ με ζωπυρήσεις, wenn du mich reizen wirst, Ar. Lys. 682; einzeln bei Sp.; τρυφήν, nähren, Plut. Lyc. 9.
Greek (Liddell-Scott)
ζωπῠρέω: (ζώπυρον) παράγω φλόγα, ἀνάπτω, ζωπ. τοὺς ἄνθρακας Μένανδ. Ἀρρ. 7· τὸ πνεῦμα ζ. Θεόφρ. Πυρ. 27. 2) μεταφ., μέριμναι ζωπυροῦσι τάρβος Αἰσχύλ. Θήβ. 289· ζωπυρούμενας φρενὸς ὁ αὐτ. Ἀγ. 1034· ζ. νείκη νέα Εὐρ. Ἠλ. 1121· τῆς φύσεως τὸ ζωπυροῦν Ἀριστ. Ζ. Μ. 3. 7, πρβλ. Πλούτ. 2. 940C· ζ. τινα, ἐξερεθίζω, προκαλῶ τινα, Ἀριστοφ. Λυσ. 682· ζ. τρυφήν, ἐπαυξάνω, Πλούτ. Λυκούργ. 9. ΙΙ. ἀμετάβ., ἐξάπτομαι εἰς φλόγα, ἢν ἡ θέρμη ζωπυρῇ Ἀρεταῖ. π. Αἰτ. Χρον. Παθ. 1. 8. - Πρβλ. Κόντον Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 22 κἑξ.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
1 ranimer le feu, rallumer ; fig. animer, rallumer (l’ardeur, une querelle, etc.);
2 p. ext. allumer, animer, exciter, acc..
Étymologie: ζώπυρον.
