φορτίον
Ὦ τύμβος, ὦ νυμφεῖον, ὦ κατασκαφὴς οἴκησις αἰείφρουρος, οἷ πορεύομαι πρὸς τοὺς ἐμαυτῆς, ὧν ἀριθμὸν ἐν νεκροῖς πλεῖστον δέδεκται Φερσέφασσ' ὀλωλότων. → Tomb, bridal chamber, eternal prison in the caverned rock, whither I go to find mine own, those many who have perished, and whom Persephone hath received among the dead. | Tomb, bridal-chamber, deep-dug eternal prison where I go to find my own, whom in the greatest numbers destruction has seized and Persephone has welcomed among the dead.
English (LSJ)
τό,
A load, burden, freight, Sapph.Supp.9.13 (pl.), Alc.Supp.26.1, Ar.Pl.352, Lys.312, X.Mem. 3.13.6, An.7.1.37, al., Lycurg.96, Aq.2 Ki.15.33; λιβανωτικὰ φ. OGI132.11 (Alexandria, ii B. C.); φέρων ἀνθράκων φ. Ar.Ach.214 (lyr.); φ. βαστάζειν Teles p.10H. 2 pl., wares, merchandise, Hes.Op.643, 693, Hdt.1.1, 2.179, al., Ar.Ach.899,910, V.1398, Ra. 573, Hyp.Ath.6. b esp. of agricultural produce, crops, PRev.Laws 43.14, al. (iii B. C.), PTeb.105.24 (ii B. C.), etc. 3 of a child in the womb, X.Mem.2.2.5; ἔρωτος f.l. in Anacr.170. 4 metaph., μεῖζον φ. ἢ καθ' αὑτὸν αἰρόμενον taking too heavy a burden upon him, D.11.14; μέγα τὸ φ. Antiph.3; οὐκ ἔστιν οὐδὲν βαρύτερον τῶν φορτίων . . γυναικός Id.329; οὔτοι τὸ γῆράς ἐστιν . . τῶν φ. μέγιστον Anaxandr.53; τὸ φ. μου ἐλαφρόν ἐστιν Ev.Matt.11.30; χρυσοῦν φ., of wealth, Secund.Sent.9. (Dim. only in form, commonly used for φόρτος in Com. and Prose; wrongly condemned as un-Attic by Moer.p.393 P., Thom.Mag.p.16R.)
German (Pape)
[Seite 1301] τό (nach Moeris hellenistisch für das att. φόρτος, von dem es der Form nach dim. ist), Last, Ladung, Fracht, bes. Schiffsladung, auch die Waare selbst; zuerst bei Hes. O. 645. 695, im plur., wie Ar. Ach. 863 Ran. 573 u. sonst; Her. φορτία ἀπ αγινεῖν, 1, 1; φορτίων πλήσαντες πλοῖον 2, 194; μέγιστα ἐκ φορτίων ἐκέρδησαν 4, 152, u. öfter; auch im sing., Ar. Plut. 352 Ach. 209 Lys. 312; Xen. Mem. 3, 13, 6; Dem. 35, 20; Sp., wie Luc. Asin. 19.
Greek (Liddell-Scott)
φορτίον: τό, ὡς καὶ νῦν, τουτὶ πονηρὸν φαίνεται τὸ φορτίον καὶ μ’ οὐκ ἀρέσκει Ἀριστοφ. Πλ. 352, Λυσ. 312, Ξεν. Ἀπομν. 3. 13, 6, Ἀνάβ. 7. 1. 37, κ. ἀλλ.· φέρων ἀνθράκων φ. Ἀριστοφ. Ἀχ. 214· φ. βαστάζειν Τέλης παρὰ Στοβ. 1. 159 Gaisf. 2) φορτίον πλοίου, Λυκοῦργ. 159. 43· ἀλλὰ συνηθέστερον ἐν τῷ πληθ., τὰ ἐπὶ τοῦ πλοίου φορτία, δηλ. τὰ ἐμπορεύματα, Ἡσ. Ἔργ. κ. Ἡμ. 641. 691, Ἡρόδ. 1. 1., 2. 179, κ. ἀλλ., πρβλ. Ἀριστοφ. Ἀχ. 899. 910, Σφ. 1398, Βάτρ. 573. 3) ἐπὶ ἐμβρύου ἑν τῇ μήτρᾳ, Ξεν. Ἀπομν. 2. 2, 5. 4) μεταφορ., φ. ἄρασθαι Δημ. 156. 6· μέγα τὸ φορτίον Ἀντιφάνης ἐν «Ἀγροίκῳ» 4· οὐκ ἔστιν οὐδὲν βαρύτερον τῶν φορτίων… γυναικὸς ὁ αὐτ. ἐν Ἀδήλ. 53· οὔτοι τὸ γῆράς ἐστιν... τῶν φ. μέγιστον Ἀναξανδρ. ἐν Ἀδήλ. 2. (Ὑποκορ. μόνον κατὰ τύπον, τιθέμενον συνήθως ἀντὶ τοῦ φόρτος παρὰ τοῖς κωμικοῖς καὶ τοῖς πεζογράφοις· τὰ δὲ παραγγέλματα τῶν Γραμματικῶν Μοίριδος καὶ Θωμᾶ Μαγίστρου ἀποδοκιμαζόντων τὴν λέξιν ὡς μὴ Ἀττ. ἐλέγχονται ἐκ τῶν παραδειγμάτων ὡς ἡμαρτημένα).
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
1 charge, fardeau;
2 ballot, marchandises, surt. marchandises à transporter par mer, cargaison d’un navire.
Étymologie: φόρτος.
English (Strong)
diminutive of φόρτος; an invoice (as part of freight), i.e. (figuratively) a task or service: burden.
English (Thayer)
φορτίου, τό (diminutive of φόρτος, but diminutive only in form not in significance; cf. Alexander Buttmann (1873) Ausf. Spr. ii; p. 440; (Winer s Grammar, § 2,1d. at the end)), from Hesiod down, the Sept. for מַשָׂא, a burden, load: of the freight or lading of a ship (often so in Greek writings from Hesiod, Works, 645,695 down), G L T Tr WH. Metaphorically: of burdensome rites, plural (αὐτός μόνος δύναται βαστάσαι Ζηνωνος φορτίον, (Diogenes Laërtius 7,5, 4 (171); see ζυγός, 1b.); of faults, the consciousness of which oppresses the soul, Lightfoot at the passage Synonym: see ὄγκος, at the end.)
