βλαστός
διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ → And this is the reason why every serious man in dealing with really serious subjects carefully avoids writing, lest thereby he may possibly cast them as a prey to the envy and stupidity of the public | Therefore every man of worth, when dealing with matters of worth, will be far from exposing them to ill feeling and misunderstanding among men by committing them to writing
English (LSJ)
ὁ,
A shoot, Hdt.6.37, 8.55, Thphr.HP3.6.3. Arist.Col.795a4, GA731a9, POxy.1692.20; bud, Thphr.HP1.8.4, CP1.11.4; embryo, germ, Id.HP8.2.2; ὁ τοῦ β. καιρός, i. e. Spring, D.S.17.82. 2 blossom, β. κρίνου LXX 3 Ki.7.24. II offsprmg, S.Fr.341, Epigr.Gr.224 (Samos).
German (Pape)
[Seite 448] ὁ, Keim, Trieb, junges Blatt und Zweig, Schuß, Her. 6, 37. 8, 55; Arist. u. Sp., z. B. Plut. Rom. 20 βλαστοὺς ἀνῆκε γῆ. Uebertr. Sohn, Soph. frg. 314; Ap. Rh. 5, 1371; – ὁ τοῦ βλαστοῦ καιρός, die Zeit des Keimens, D. Sic. 17, 82.
Greek (Liddell-Scott)
βλαστός: ὁ, (βλαστάνω) βλαστάρι, κλωνάρι, Λατ. germen, Ἡροδ. 6. 37., 8. 55, Ἀριστ. π. Χρωμ. 5, 8, κ. ἀλλ.· ὁ τοῦ βλαστοῦ καιρός, δηλ. τὸ ἔαρ, Διόδ. 17. 82· ― ὡσαύτως βλαστόν, τό, Νίκ. Ἀποσπ. 2. 20. ΙΙ. ἐπὶ ζῴων, ὁ γόνος, τὸ σπέρμα, Ἀριστ. π. Ζ. Γ.1. 23, 2., 2. 4, 32· τέκνον, γέννημα, Σοφ. Ἀποσπ. 314, Ἐπιτύμβ. ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 2258.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
jeune pousse, bourgeon.
Étymologie: cf. βλαστάνω.
Spanish (DGE)
-οῦ, ὁ
I concr.
1 brote, retoño, vástago de plantas, Hdt.6.37, 8.55, Thphr.HP 3.6.2, 3, Str.7.5.8, Plu.2.968a, ἀμπέλου βλαστοί sarmientos Plu.2.1049c, PLugd.Bat.20.52.9, 64.14 (III a.C.)
•de cada una de las partes: tallo Arist.GA 731a9, 739b37, Thphr.HP 1.6.11, Placit.5.26.4 (= Emp.A 70)
•fig. ἀνεφύοντο ... δύο βλαστοί, ἥ τε Ρωμαίων ἀρχὴ καὶ ἡ εὐσεβὴς διδασκαλία Eus.LC 16
•yema, botón Hp.Nat.Puer.23, τὸν βλαστὸν τοῦ κλήματος X.Oec.19.8
•capullo β. κρίνου LXX 3Re.7.12, 2Pa.4.5, cf. Const.App.5.7.26
•fruto, Ep.Barn.7.8b.
2 de pers. descendencia en sent. genealógico, S.Fr.341, GVI 1121.6 (Samos II/I a.C.), Artem.2.9, Dion.Ar.DN 2.7.
II abstr. brote, generación β. καὶ αὔξησις Hp.Nat.Puer.23, κατὰ τὸν τοῦ βλαστοῦ καιρόν D.S.17.82.
Greek Monolingual
ο (AM βλαστός, Α και βλαστόν, το)
1. ο κυλινδρικός, ραβδόμορφος άξονας, ο οποίος φέρει τα φύλλα και τα συνδέει με τις ρίζες
2. κλώνος φυτού, κλαδί
3. γέννημα, τέκνο
αρχ.
1. (για ζώα) γόνος, σπέρμα
2. βλάστηση.
[ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητικός σχηματισμός από το ρ. βλαστάνω.
Greek Monotonic
βλαστός: ὁ (βλαστάνω), βλαστάρι, παραβλάσταρο, ριζοβλάσταρο, Λατ. germen, σε Ηρόδ.
Russian (Dvoretsky)
βλαστός: ὁ1) росток, отпрыск, побег Her., Arst., Plut.;
2) зародыш Arst.;
3) отпрыск, дитя Soph.;
4) произрастание (τῶν φυτῶν Plut.): ὁ τοῦ βλαστοῦ καιρός Diod. пора прозябания, т. е. весна.
