ἀνδραποδιστής
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
οῦ, ὁ,
A slave-dealer or kidnapper, Ar.Eq.1030, Pl.521, Lys.10.10, etc., cf. Poll.3.78; coupled with ἱερόσυλοι, τοιχωρύχοι, etc., Pl.R.344b: metaph., ἀ. ἑαυτοῦ one who sells his own independence, X.Mem.1.2.6.
German (Pape)
[Seite 216] ὁ, der zum Sklaven macht (VLL. ὁ τὸν ἐλεύθερον καταδουλωσάμενος ἢ τὸν ἀλλότριον οἰκέτην ἀπαγόμενος); οἱ ἀνδ. τῶν οἰκετῶν ἡμᾶς ἀποστεροῦντες Lyc. bei Harpocr.; ὁ παῖδα ἐξαγαγών, der einen Sklaven stiehlt, um ihn wieder zu verkaufen, Lys. 10, 10; vgl. B. A. 394; neben ἱερόσυλοι Plat. Rep. I, 344 b; neben λωποδύται u. βωμολόχοι Ar. Th. 818 (vgl. Pl. 521. 522 Equ. 1025); Dem. 4, 47; Polyb. u. Sp. – Bei Xen. Mem. 1, 2, 6 nennt Sokrates ἀνδρ. ἑαυτῶν τοὺς λαμβάνοντας τῆς ὁμιλίας μισθόν.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνδραποδιστής: -οῦ, ὁ, σωματέμπορος, «ὁ τὸν ἐλεύθερον καταδουλούμενος ἢ τὸν ἀλλότριον οἰκέτην ὑπαγόμενος» (Πολυδ. Γ΄, 78). - «ἀνδραποδιστὴς οὐ μόνον ὁ τοὺς ἐλευθέρους δουλούμενος, ἀλλὰ καὶ ὁ τῶν δεσποτῶν τοὺς δούλους ὑποσπῶν εἰς ἑαυτόν» Α. Β. 394, 11. - κύνα Κέρβερον ἀνδραποδιστήν, «σωματέμπορον, τοὺς ἐλευθέρους καταδουλούμενον» (Σχόλ.), Ἀριστοφ. Ἱππ. 1030, Πλ. 522, Λυσ. 117. 8, κτλ. - ἐν συνδυασμῷ μ. τῶν λέξ. ἱερόσυλοι, τοιχωρύχοι, κτλ., Πλάτ. Πολ. 344B· μεταφ., ὁ πωλῶν τὴν ἑαυτοῦ ἀνεξαρτησίαν, τοὺς δὲ λαμβάνοντας τῆς ὁμιλίας μισθὸν ἀνδραποδιστὰς ἑαυτῶν ἀπεκάλει Ξεν. Ἀπομ. 1. 2, 6.
French (Bailly abrégé)
οῦ (ὁ) :
qui réduit en servitude des hommes libres ; ἀνδραποδιστὴς ἑαυτοῦ XÉN qui aliène sa liberté ; marchand d’esclaves.
Étymologie: ἀνδραποδίζω.
Spanish (DGE)
(ἀνδρᾰποδιστής) -οῦ, ὁ
1 traficante de esclavos Ar.Pl.521, Th.818, D.4.47, Ph.2.44, Philostr.VA 8.7.12
•raptor (para esclavizar) gener. unido a μοιχοί, οἰκέται, τοιχωρύχοι, etc., Pl.R.344b, Ar.Eq.1030, Lys.10.10, Arist.Fr.547, Plb.12.8.2, 12.9.6, Poll.3.78, Ph.2.338.
2 fig. ἀνδραποδιστὰς ἑαυτῶν que se venden a sí mismos X.Mem.1.2.6.
English (Strong)
from a derivative of a compound of ἀνήρ and πούς; an enslaver (as bringing men to his feet): menstealer.
English (Thayer)
ἀνδραποδιστου, ὁ (from ἀνδραποδίζω, and this from τό ἀνδράποδον — from ἀνήρ and πούς — a slave, a man taken in war and sold into slavery), a slave-dealer, kidnapper, Prayer of Manasseh -stealer, i. e. as well one who unjustly reduces free men to slavery, as one who steals the slaves of others and sells them: Aristophanes, Xenophon, Plato, Demosthenes, Isocrates, Lysias, Polybius)
Greek Monolingual
ἀνδραποδιστής, ο (Α)
1. αυτός που πουλά ελεύθερο άνθρωπο ως δούλο, δουλέμπορος
2. «ἀνδραποδιστὴς ἑαυτοῡ» — αυτός που για τα χρήματα θυσιάζει την ανεξαρτησία του, φαύλος, ποταπός.
Greek Monotonic
ἀνδρᾰποδιστής: -οῦ, ὁ, δουλέμπορος, απαγωγέας, σε Αριστοφ., Πλάτ.· ἀνδρ. ἑαυτοῦ, κάποιος που πουλά την ίδια του την ανεξαρτησία, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
ἀνδρᾰποδιστής: οῦ ὁ похититель людей, работорговец Lys., Arph., Plat., Plut.: ἀ. ἑαυτοῦ Xen. продающий собственную независимость.
