σκαλεύω

From LSJ
Revision as of 01:00, 10 January 2019 by Spiros (talk | contribs) (1b)

ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει → take up thy bed and walk, take up your bed and walk, pick up your mat and walk

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: σκᾰλεύω Medium diacritics: σκαλεύω Low diacritics: σκαλεύω Capitals: ΣΚΑΛΕΥΩ
Transliteration A: skaleúō Transliteration B: skaleuō Transliteration C: skaleyo Beta Code: skaleu/w

English (LSJ)

   A = σκάλλω, stir, poke, ἄνθρακας Ar. Pax440; πῦρ μαχαίρᾳ μὴ σ., i.e. don't provoke an angry m<*>n, Pythag. prov. in Arist.Fr.197, cf. Plu.Num.14, Luc.VH2.28, <*>L. 8.17; σ. τὰ ὦτα, τὸ οὖς, Arist.Pr.960b35, 961a37: abs., of pou<*>y, scratch, Plu.2.516d: prov., αἰγὸς τρόπον μάχαιραν ἐσκάλευσά <μοι>, i. e. I have unearthed the weapon for my own destruction, Com.Adesp.47 D.

German (Pape)

[Seite 888] = σκάλλω, behacken; ἄνθρακας, scharren, schüren, Ar. Pax 432, vom Schol. ζωπυρεῖν erkl.; πῦρ μαχαίρᾳ, Luc. V. H. 2, 28; vgl. Plut. ed. lib. 17.

Greek (Liddell-Scott)

σκᾰλεύω: σκάλλω, ἀνακινῶ, ὑποδαυλίζω, ἄνθρακας Ἀριστοφ. Εἰρ. 440, πρβλ. Λουκ. π. Ἀληθ. Ἱστ. 2. 28· πῦρ μαχαίρᾳ μὴ σκ., δηλ. μὴ ἐρέθιζε ἄνθρωπον ὠργισμένον. Πυθαγ. παροιμ. ἐν Ἀριστ. Ἀποσπ. 192, πρβλ. Διογ. Λ. 8. 17, Πλουτ. Νουμ. 14· σκ. τὰ ὦτα, τὸ οὖς Ἀριστ. Προβλ. 32. 6 καὶ 13· - ἀπολ., ἐπὶ ὀρνίθων, «σκαλίζω», Πλούτ. 2, 516D. -Καθ’ Ἡσύχ.: «κινεῖ, ἀναστρέφει, ὀρύσσει».

French (Bailly abrégé)

fouir, fouiller ; σκ. πῦρ PLUT tisonner, attiser du charbon ou du feu.
Étymologie: σκαλεύς.

Greek Monolingual

ΝΜΑ
ανακινώ κάτι χρησιμοποιώντας εργαλείο ή με τα χέρια μου, ξύνω, σκαλίζω («σκαλεύειν τὰ ὦτα», Αριστοτ.)
νεοελλ.
μτφ. επιδιώκω να εξιχνιάσω κάτι
αρχ.
1. ανασκαλεύω τη φωτιά («σκαλεύοντ' ἄνθρακας», Αριστοφ.)
2. (ιδίως για όρνιθες) ανασκάπτω ελαφρώς
3. παροιμ. φρ. α) «πῡρ μαχαίρα μὴ σκαλεύειν» — μην ερεθίζεις άνθρωπο που είναι ήδη οργισμένος, κν. μην ρίχνεις λάδι στη φωτιά (Αριστοτ.)
β) «αἰγὸς τρόπον μάχαιραν ἐσκάλευσά [μοι]» — έσυρα το όπλο με το οποίο θα θανατωθώ (Κωμ. Αδέσπ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. σκαλ- του σκάλλω + ρηματ. κατάλ. -εύω].

Greek Monotonic

σκᾰλεύω: παρακ. ἐσκάλευκα, = σκάλλω, ανακινώ υποκινώ, υποδαυλίζω, αναδεύω, ανασκαλεύω, αναμοχλεύω, σκαλίζω· ἄνθρακας, σε Αριστοφ., Λουκ.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

σκαλεύω [σκάλλω] opporren, oprakelen (van vuur); overdr.. μαχαίρᾳ πῦρ... σκαλεύειν vuur met een mes oprakelen (= olie op het vuur gooien) Plut. Num. 14.6.

Russian (Dvoretsky)

σκᾰλεύω: 1) разгребать (ἄνθρακας Arph.): μαχαίρᾳ или σιδήρῳ πῦρ μὴ σ. погов. Pythagoras ap. Arst., Plut. не разгребать огня мечом, т. е. не подливать масла в огонь;
2) ковырять (τὰ ὦτα Arst.);
3) скрести (ὄρνις σκαλεύει Plut.).

Middle Liddell

σκᾰλεύω,
to stir, poke, ἄνθρακας Ar., Luc. = σκάλλω