πολυγνώμων
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
ον, gen. ονος, very sagacious, Pl.Phdr.275a, D.C.76.16 (v.l. πολῠ-γνωμος); sententious, Philostr.VS1.16.4. Adv. -μόνως Poll.4.23.
German (Pape)
[Seite 661] von vieler Einsicht, sehr klug, Plat. Phaedr. 275 a.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
1 très prudent, très sage;
2 très sententieux.
Étymologie: πολύς, γνώμη.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πολυγνώμων -ον, gen. -ονος [πολύς, γνώμη] met veel inzicht.
Russian (Dvoretsky)
πολυγνώμων: 2, gen. ονος весьма разумный Plat.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. πολύ γνωστικός, πολύ συνετός («πολυγνώμων μᾶλλον ἢ πολύλογος ἦν», Δίων Κάσσ.)
2. αυτός που εκφράζεται με αποφθέγματα, με γνωμικά, ο αποφθεγματικός («δογματίας καὶ πολυγνώμων», Φιλόστρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + -γνώμων (< θ. γνω- του γιγνώσκω), πρβλ. ισχυρο-γνώμων, ολιγο-γνώμων.
Greek Monotonic
πολυγνώμων: -ον, ιδιαίτερα μυαλωμένος, οξυδερκής, σε Πλάτ.
Greek (Liddell-Scott)
πολυγνώμων: -ον, πολὺ εὐφυής, περίνους, συνετός, Πλάτ. Φαῖδρ. 275Α, Δίων Κ. 76. 10· ὁ πλήρης γνωμικῶν, Φιλόστρ. 502. Ἐπίρρ. -μόνως, συνετῶς, Πολυδ. Β΄, 23.
