προσβιάζομαι

From LSJ
Revision as of 07:40, 27 March 2024 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "D.S." to "D.S.")

ἀλωπεκίζω πρὸς ἑτέραν ἀλώπεκα → Greek meets Greek | with the fox, be a fox

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: προσβῐάζομαι Medium diacritics: προσβιάζομαι Low diacritics: προσβιάζομαι Capitals: ΠΡΟΣΒΙΑΖΟΜΑΙ
Transliteration A: prosbiázomai Transliteration B: prosbiazomai Transliteration C: prosviazomai Beta Code: prosbia/zomai

English (LSJ)

A compel, constrain, τινα Ar.Pl.16, Pl.Ep.331b; π. ταῦτα push too far, Id.Cra.410a: abs., use force, Arist.GA726b8; τῇ συνουσίᾳ Sor.1.24 (Pass.).
II π. τόποις προσάντεσι force or storm heights, D.S.20.39: aor. Pass. προσβιασθῆναι, to be forced or hard pressed, Th.1.106.
III assist parturition by straining, Sor.1.70.
IV contend in addition, A.D.Synt.258.6.

German (Pape)

[Seite 753] 1) dazu nöthigen oder zwingen, τινά, Ar. Plut. 16; μὴ ἐθέλοντά γε προσβιαζοίμην, Plat. Ep. VII, 321 b, vgl. Crat. 410 a; auch pass., προσβιασθέν, Thuc. 1, 106. – 2) τόπῳ, Gewalt brauchen gegen einen Ort, ihn bestürmen, D. Sic. 20, 39.

French (Bailly abrégé)

faire violence à, violenter, acc. ; Pass. (part. ao. προσβιασθείς) être contraint par la violence.
Étymologie: πρός, βιάζομαι.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

προσ-βιάζομαι, alleen med. geweld toepassen, dwingen.

Russian (Dvoretsky)

προσβιάζομαι:
1 принуждать, вынуждать (τινα Arph., Plat.): οὐ τοίνυν δεῖ ταῦτα π. Plat. не следует, однако, толковать этого с натяжкой;
2 теснить: μέρος προσβιασθέν Thuc. оттесненная (неприятелем) часть;
3 применять силу, идти приступом (τόπῳ τινί Diod.).

Greek Monolingual

Α
1. αναγκάζω, βιάζω κάποιον
2. μεταχειρίζομαι βία («ὅταν τις προσβιάζηται πλεονάκις χρώμενος τῷ ἀφροδισιάζειν», Αριστοτ.)
3. παθ. πιέζομαι ισχυρά («καί τι αὐτῶν μέρος οὐκ ὀλίγον προσβιασθέν», Θουκ.)
4. διευκολύνω τοκετό μεταχειριζόμενος δύναμη
5. ισχυρίζομαι επί πλέον
6. φρ. α) «προσβιάζομαι ταῦτα» — υπερβαίνω τα όρια, το παρακάνω
β) «προσβιάζομαι τόπῳ» — κυριεύω μια θέση διά της βίας ή με έφοδο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ- + βιάζομαι (< βία)].

Greek Monotonic

προσβιάζομαι: μέλ. -άσομαι,
I. αποθ., αναγκάζω, βιάζω, τινα, σε Αριστοφ.
II. αόρ. αʹ προσβιασθῆναι, με Παθ. σημασία, αναγκάζομαι ή πιέζομαι, βιάζομαι, σε Θουκ.

Greek (Liddell-Scott)

προσβιάζομαι: ἀποθετ., ἀναγκάζω, «βιάζω», τινα Ἀριστοφ. Πλ. 16, Πλάτ. Ἐπιστ. 331Β· ― πρ. ταῦτα, τὸ παρακάμνω, ὁ αὐτ. ἐν Κρατ. 410Α· ἀπολ., μεταχειρίζομαι βίαν, Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 1. 19, 4. ΙΙ. πρ. τόπῳ, διὰ τῆς βίας ἢ ἐξ ἐφόδου κυριεύω θέσιν τινά, Διόδ. 20. 30. ΙΙΙ. ἐν τῷ παθητ. ἀορ. προσβιασθῆναι, ἀναγκασθῆναι, πιεσθῆναι ἰσχυρῶς, Θουκ. 1. 106.

Middle Liddell

fut. άσομαι
I. Dep. to compel, constrain, τινα Ar.
II. aor1 προσβιασθῆναι, in pass. sense, to be forced or hard pressed, Thuc.