ῥινοῦχος
ὅτι μέντοι καὶ ἡ χρῆσις τῶν τρόπων, ὥσπερ τἆλλα πάντα καλὰ ἐν λόγοις, προαγωγὸν ἀεὶ πρὸς τὸ ἄμετρον, δῆλον ἤδη, κἂν ἐγὼ μὴ λέγω → however, it is also obvious, even without my saying so, that the use of figures of speech, like other literary adornments, is something that has always tempted toward excess
English (LSJ)
ὁ, (
A ῥίς 11) sewer, Str.14.1.21, Gloss.
German (Pape)
[Seite 844] ὁ, Ableitungscanal eines Abtritts, Kkoake, Strab. XIV. Die Ableitung ist zweifelhaft, Koray will es auf ῥοή, ῥέω u. ἔχω zurückführen.
Greek (Liddell-Scott)
ῥινοῦχος: ὁ, (ῥὶς ΙΙ) ὑπόγειος ὀχετός, cloaca, Στράβ. 640.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
cloaque, égout.
Étymologie: ῥίς, ἔχω.
Greek Monolingual
ὁ, Α
υπόγειος οχετός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ῥίς, ῥινός «αγωγός, προεξοχή» + -οῦχος (< ἔχω)].
Greek Monotonic
ῥινοῦχος: ὁ (ῥίς II), υπόγειος οχετός, υπόνομος, Λατ. cloaca, σε Στράβ.
