προσεπιτείνω
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
A stretch still further: metaph., contend more earnestly, Id.3.24.14. 2 intensify still more, τὴν παροῦσαν ἐπιθυμίαν Phld. Rh.2.290S.; τὸ δίψος Plu.2.689e; τὴν καλὴν νεανιείαν Ph.2.306; τὴν ὀργήν J.BJ7.3.3:—intr., of fevers, Gal.7.859:—Pass., of wind, Ph. 2.99. II impose severer terms upon, τοὺς Καρχηδονίους Plb.1.63.2: abs., π. ταῖς βασάνοις use severer tortures, D.S.10.18. III intr., to be prolonged, Orib.Fr.74.
German (Pape)
[Seite 762] (s. τείνω), noch dazu, noch mehr anspannen, anstrengen; Pol. 3, 24, 14; Ggstz von λύειν, δίψος, Plut. Symp. 6, 3, 2.
Greek (Liddell-Scott)
προσεπιτείνω: ἐπιτείνω ἐπὶ πλέον, ἔτι μᾶλλον ἐπιτείνω, τι Πολύβ. 3. 24, 14. 2) ἔτι ἰσχυρότερον ποιῶ, τὴν δίψαν Πλούτ. 2. 689C· τὴν ὀργὴν Ἰωσήπ. Ἰουδ. Πόλ. 7. 3, 3. ΙΙ. βασανίζω ἢ τιμωρῶ ἔτι μᾶλλον, τινὰ Πολύβ. 1. 63, 2, πρβλ. Διοδ. Ἐκλογ. 557. 54.
French (Bailly abrégé)
f. προσεπιτενῶ, ao. προσεπέτεινα, etc.
accroître encore, acc..
Étymologie: πρός, ἐπιτείνω.
Greek Monolingual
ΜΑ ἐπιτείνω
τονίζω ακόμη πιο έντονα (α. «προσεπιτείνει δὲ τὴν εἰς τὸν τόπον ἀπορίαν καὶ ὁ Ἰωάννης», Ωριγ.
β. «ὁ προφήτης προσεπιτείνει λέγων ὅτι...», Ωριγ)
αρχ.
1. στενοχωρώ ακόμη περισσότερο
2. καθιστώ ακόμη κάτι πιο ισχυρό
3. επιβάλλω πρόσθετους όρους («βραχέα δὲ προσεπέτειναν τοὺς Καρχηδονίους», Πολ.)
4. επιμηκύνομαι.
Greek Monotonic
προσεπιτείνω: μέλ. -τενῶ·
I. απλώνω, εκτείνω ακόμα περισσότερο, θέτω περισσότερη δύναμη, τι, σε Πολύβ.
II. βασανίζω ή τιμωρώ ακόμα περισσότερο κάποιον, τινά, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
προσεπιτείνω:
1) досл. (все) больше напрягать, перен. повышать, усиливать (τὰ ἐν ταῖς συνθήκας Polyb.; τὸ δίψος Plut.);
2) суровее обращаться, притеснять (τινά Polyb.).
Middle Liddell
fut. -τενῶ
I. to stretch still further, to lay more stress upon, τι Polyb.
II. to torture or punish yet more, τινά Polyb.
