φλεγματώδης
καὶ ἤδη γε ἄπειμι παρὰ τὸν ἑταῖρον Κλεινίαν, ὅτι πυνθάνομαι χρόνου ἤδη ἀκάθαρτον εἶναι αὐτῷ τὴν γυναῖκα καὶ ταύτην νοσεῖν, ὅτι μὴ ῥεῖ. ὥστε οὐκέτι οὐδ' ἀναβαίνει αὐτήν, ἀλλ' ἄβατος καὶ ἀνήροτός ἐστιν → and now I depart for my companion, Cleinias since I have learned that for some time now his wife is unclean and she is ill because she does not flow, therefore he no longer sleeps with her but she is unavailable and untilled
English (LSJ)
ες,
A full of phlegm, κεφαλαί Hp.Aër.3.
2 of food, nourishing, Id.Loc.Hom.41.
b inflammatory, Pl.R.406a.
3 of persons, phlegmatic, Hp.Epid.3.14, Arist.Pr.860b9.
II like phlegm, κάθαρσις Id.HA574b5, 578b19; τὸ αἷμα . . ῥέει φλεγματωδέστερον καὶ χολωδέστερον Hp. Nat.Hom.6.
2 apt to produce phlegm, ὕδατα Id.Aër7 (Sup.).
German (Pape)
[Seite 1291] ες, zsgz. statt φλεγματοειδής, Plat. Rep. III, 406 a.
French (Bailly abrégé)
ης, ες:
qui produit de l'inflammation, inflammatoire.
Étymologie: φλέγμα, -ωδης.
Russian (Dvoretsky)
φλεγμᾰτώδης:
1) причиняющий воспаление Plat.;
2) страдающий воспалением, катаральный Arst.;
3) похожий на флегму, слизистый (κάθαρσις Arst.).
Greek (Liddell-Scott)
φλεγματώδης: -ες, συνῃρ. ἀντὶ φλεγματοειδής, φλογώδης, Ἱππ. π. Ἀέρ. 281, κ. ἀλλ. ἐπὶ τροφῆς, ἀντίθετον τῷ ἰσχναινόμενος, ὁ αὐτ. 421. 9, Πλάτ. Πολ. 406Α. 2) ἐπὶ προσώπων, φλεγματικός, φλεγματικῆς διαθέσεως, Ἱππ. Ἐπιδημ. τὸ γ΄ 1080, Ἀριστ. Προβλ. 1. 11. ΙΙ. ὅμοιος φλέγματι, κάθαρσις ὁ αὐτ. περὶ τὰ Ζῷα Ἱστορ. 6. 20, 5., 29. 3· ἀπομύσσεσθαι φλεγματωδέστατον Ἱππ. 227. 19. 2) ὁ δυνάμενος ἢ ἐπιτήδειος νὰ παράγῃ φλέγμα, ὕδατα ὁ αὐτ. π. Ἀέρ. 283.
Greek Monolingual
-ες / φλεγματώδης, -ῶδες, ΝΜΑ φλέγμα, -ατος]
1. (για προσ.) φλεγματικός
2. όμοιος με φλέγμα
αρχ.
1. φλογώδης, φλογισμένος, ερεθισμένος
2. αυτός που παχαίνει, που φουσκώνει
3. αυτός που έχει την ιδιότητα να παράγει φλέγματα.
Greek Monotonic
φλεγμᾰτώδης: -ες (εἶδος), φλεγματικός, σε Πλάτ.
Middle Liddell
φλεγμᾰτ-ώδης, ες εἶδος
inflammatory, Plat.
