ἀτέρμων
ὦ δυσπάλαιστον γῆρας, ὡς μισῶ σ' ἔχων, μισῶ δ' ὅσοι χρῄζουσιν ἐκτείνειν βίον, βρωτοῖσι καὶ ποτοῖσι καὶ μαγεύμασι παρεκτρέποντες ὀχετὸν ὥστε μὴ θανεῖν: οὓς χρῆν, ἐπειδὰν μηδὲν ὠφελῶσι γῆν, θανόντας ἔρρειν κἀκποδὼν εἶναι νέοις → Old age, resistless foe, how do I loathe your presence! Them too I loathe, whoever desire to lengthen out the span of life, seeking to turn the tide of death aside by food and drink and magic spells; those whom death should take away to leave the young their place, when they no more can benefit the world
English (LSJ)
ον, gen. ονος,
A without bound or end, αἰών Arist.Mu.401a16; ὕπνος Mosch.3.104; ἐνόπτρων ἀ. αὐγαί the mirror's countless rays, E.Hec.926; ἀ. πέπλος having no end or issue, inextricable, A.Eu.634.
German (Pape)
[Seite 385] ον (τέρμα), ohne Gränzen, ohne Ende, πέπλος Aesch. Eum. 604, ohne Ausgang; ἀτέρμονες αὐγαὶ χρυσέων ἐνόπτρων Eur. Hec. 903, nach Herm. außerordentlich glänzender, blendender Schein der Metallspiegel; Andere erkl. runde.
Greek (Liddell-Scott)
ἀτέρμων: -ον, γεν. ονος, ἄνευ τέρματος ἢ τέλους, αἰὼν Ἀριστ. π. Κόσμ. 7· 2· ὕπνος Μόσχ. 3. 105· ἐνόπτρων ἀτέρμονες αὐγαί, αἱ ἀναρίθμητοι ἀκτῖνες τοῦ κατόπτρου, Εὐρ. Ἑκ. 926· ἀτ. πέπλος, ἄνευ ἄκρας, ἀδιέξοδος, Αἰσχύλ. Εὐμ. 634 (πρβλ. ἄπειρος, ἀπέραντος).
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
1 sans terme, sans fin : ἀτέρμονες αὐγαὶ χρυσέων ἐνόπτρων EUR l’éclat des miroirs d’or aux rayonnements infinis, p.ê. l’éclat des miroirs d’or qui ne cessent de regarder celui qui les regarde;
2 sans issue, inextricable.
Étymologie: ἀ, τέρμα.
Spanish (DGE)
-ον
1 inextricable πέπλος A.Eu.634.
2 infinito χρυσέων ἐνόπτρων λεύσσουσ' ἀτέρμονας αὐγάς E.Hec.925
•ilimitado αἰών Arist.Mu.401a16, εὔδομες ... ἀ. ὕπνον Mosch.3.104, ἰχώρ Opp.C.2.278, γαῖα Nonn.D.17.284, cf. 7.191.
