amicitia

Latin > English

amicitia amicitiae N F :: friendship, bond between friends; alliance, association; friendly relations

Latin > English (Lewis & Short)

ămīcĭtĭa: ae, f. (
I gen. sing. amicitiāï, Lucr. 3, 83; acc. amicitiem, id. 5, 1019 Lachm.; cf. Charis. p. 94 P., and Neue, Formenl. I. p. 372) amicus, friendship (very freq. in Cic., occurring more than 200 times).
I Lit.: Est autem amicitia nihil aliud nisi omnium divinarum humanarumque rerum cum benevolentiā et caritate summa consensio, Cic. Am. 6: eo ego ingenio natus sum: amicitiam atque inimicitiam in frontem promptam gero, Enn. ap. Non. 129, 26: jam diu ego huic bene et hic mihi volumus, et amicitia est antiqua, Plaut. Ps. 1, 3, 4: Per te deos oro et nostram amicitiam, Ter. And. 3, 3, 6: sperata voluptas Suavis amicitiae, Lucr. 1, 142: vincula amicitiaï, id. 3, 83. The expressions usually connected with it are: amicitiam incipere, Ter. And. 3, 3, 7: amicitia nascitur, Cic. Am. 9, 29: amicitia exardescit, id. ib. 27, 100: est mihi amicitia cum aliquo, id. Clu. 42: amicitia est inter aliquos, id. Planc. 33: esse in amicitiā cum aliquo, Nep. Hann. 2, 4: in amicitiam recipere, Cic. Att. 2, 20: amicitiam colere, id. Fam. 15, 14: contrahere, id. Am. 14: gerere, id. Fam. 3, 8, and Nep. Dat. 10, 3: tueri, Cic. Fin. 1, 20: jungere, Lucr. 5, 1019; Cic. Deiot. 9; Vulg. Exod. 34, 12: expetere, Cic. Am. 13: comparare, id. Rosc. Am. 38: parere, Nep. Alcib. 7, 5: conferre se ad amicitiam alicujus, Cic. Brut. 81: dedere se amicitiae alicujus, Caes. B. G. 3, 22: accedere ad amicitiam alicujus, Nep. Eum. 1, 4: in amicitias incidere, Cic. Am. 12, 42: amicitiā alicujus uti, Ter. Ad. 2, 2, 43: pervenire in intimam amicitiam alicujus, Nep. Alcib. 5, 3: manere in amicitiā, Cic. Verr 2, 5, 32: amicitiam violare, Liv. 34, 31: deserere jura amicitiae, Cic. Am. 10: funditus evertere, id. Fin. 2, 25: dissociare, id. Am. 20: dimittere, dissuere, discindere, id. ib. 21: dirumpere, id. ib. 22 fin.: dissolvere, Vulg. Eccli. 22, 5: deficere ab amicitiā alicujus, Nep. Con. 2, 2: repudiare amicitiam alicujus, Cic. Planc. 19: renunciare amicitiam alicui, Liv. 42, 25.—
II Transf.
   A In the histt., a league of friendship, an alliance between different nations, = foedus: Ubii, qui amicitiam fecerant, Caes. B. G. 4, 16: amicitiam populi Romani colere, Sall. J. 8, 2: in amicitiam Populi Romani venire, Liv. 22, 37: reges bello victos in amicitiam recipere, Sall. J. 14, 5: foedus et amicitia, id. ib. 104, 5: amicitia et foedus, id. ib. 104, 4: amicitia ac societas, Liv. 7, 31: amicitiae foedus, id. 42, 12: amicitiam petere, id. 38, 18: quae urbes in amicitiā permanserant, id. 43, 21; 10, 45: amicitias cum aliquo facere, Vulg. 2 Reg. 31, 2: cum aliquo inire, ib. 2 Par. 20, 35 al. —
   B In botany, of plants, sympathy: rutae cum flco, Plin. 19, 8, 45, § 156: inter has vitium amicitiā accipitur ulmus, id. 16, 17, 29, § 72.—
   C In post-Aug. Lat., abstr. pro concr. = amici: hospitem nisi ex amicitiā domini quam rarissime recipiat, Col. 11, 1, 23 (cf. before: hospitem nisi amicum familiaremque domini necessarium receperit): quin et parte ejusdem epistulae increpuit amicitias muliebres, Tac. A. 5, 2: omnes amicitias et familiaritates intra breve tempus adflixit, Suet. Tib. 51.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ămīcĭtĭa,⁷ æ, f.,
1 amitié : Cic. Læl. 6, etc.; amicitiam contrahere Cic. Læl. 48, former une amitié ; conglutinare Cic. Læl. 32, sceller une amitié ; v. jungere, gerere ; aliquem in amicitiam recipere Cic. Att. 2, 20, 1, recevoir qqn dans son amitié ; est mihi amicitia cum aliquo Cic. Clu. 117, je suis lié d’amitié avec qqn ; amicitiam evertere, dissociare, dimittere, dissuere, discindere, dirumpere Cic. Fin. 2, 80 ; Læl. 74 ; 76 ; 85, détruire l’amitié, la desceller, y renoncer, la dénouer, la trancher, la briser
2 [entre peuples] amitié, bons rapports, alliance : amicitiam facere Cæs. G. 4, 16, 5, lier d’amitié, cf. Sall. J. 8, 2 ; 14, 5 ; Liv. 22, 37, etc.
3 [en parl. de plantes] : Plin. 19, 156, etc.
     gén. arch. amīcitiāī Lucr. 3, 83.

Latin > German (Georges)

amīcitia, ae, f. (amicus), die Freundschaft (Ggstz. inimicitia), I) eig.: a) in bürgerlichen, gesellschaftlichen Verhältnissen, caritas et amicitia hominum, Cic.: amicitia vetus, Cic.: magna, innige, Cic.: amicitia intima, Nep.: est mihi amicitia cum alqo, Cic.: amicitia est inter alqos, Cic. (so auch ex quo firmiorem inter nos fore amicitiam, Ter.): amicitiam facere, iungere, gerere, dimittere, discindere, dissociare, dissolvere, Cic.: conferre se in amicitiam et fidem alcis, Cic.: alqm libenter in amicitiam accipere, Cic.: in amicitia manere, Cic.: amicitiam renuntiare, Cic.: esse in amicitia cum alqo, Nep.: aut propinquitate aut amicitiā contingere alqm, Liv.: multos amicitiā comprehendere, Cic.: Plur., amicitiae igni perspectae, Cic.: quaerere opes et amicitias, Hor.: amicitias coniungere, Cic.: amicitiae immortales, mortales inimicitiae debent esse, Liv.: conciliare amicitiarum studia (Ggstz. retinere), Iustin. – b) in politischen Verhältnissen, das Freundschaftsbündnis, zwischen zwei Völkern od. deren Oberhäuptern, amicitia et (ac) foedus, Sall.: amicitia ac societas od. societasque, Sall.: societas et amicitia od. amicitiaque, Cic. u. Sall.: amicitiae foedus, Sall.: amicitiam petere, appetere, Caes.: firmissima est inter pares amicitia, Curt.: accedere ad amicitiam alcis, Caes.: ceteros reges in amicitiam recipere, Sall.: in amicitiam populi Romani venire, Liv.: per Treveros venire Germanis in amicitiam, Caes.: in amicitia manere, Caes.: in amicitia cum fide permanere, Liv.: omni tempore in fide atque amicitia civitatis Aeduae fuisse, Caes.: sibi populoque Romano perpetuam gratiam atque amicitiam cum eo futuram, Caes.: permultos annos in amicitia fuisse, Liv.: amicitiam facere, Caes.: pacem atque amicitiam cum rege facere, Iustin.: amicitiam coniungere, Curt.: civitates in amicitia continere, Caes.: alqm a Caesaris amicitia avertere, Caes.: amicitiam Romanorum sequi, am Bunde mit den R. festhalten, Caes.: u. so amicitiam fidemque populi Romani sequi, Cic.: Caesaris amicitiam sequi, sich auf Cäsars Seite schlagen, Caes.: amicitiam sequi Atticorum, ein Bündnis mit den A. zu schließen suchen, Nep.: cum proximis civitatibus pacem et amicitiam confirmare, Caes.: Plur., amicitias parare, Sall.: regum amicitias sequi, die Fr. der Könige suchen, Sen. ep. – c) unter lebl. Gegenständen, die Sympathie, Verträglichkeit (Ggstz. odium), Plin.: unter Pflanzen, am. vitium, Plin.: am. rutae cum fico, Plin. – II) meton., wie unser Freundschaft = Freunde, Sing., afflicta amicitia (Ggstz. florens am.), Cic. Quinct. 93: hospitem nisi ex amicitia domini raro accipiat, Col.: Domitius Celer, ex intima eius amicitia, Tac. – Plur., parcet amicitiis et dignitatibus, Freunde u. Beamte, Cic.: increpuit amicitias muliebres, Tac. – / Arch. Genet. amicitiai, Lucr. 3, 83.

Latin > Chinese

amicitia, ae. f. :: 朋情 。交情。Colere amicitiam 養友情。Pyladea amicitia 肝膽相照。Par amicitiae 知己二人。

Translations

friendship

Albanian: shoqëri; Arabic: صَدَاقَة‎; Armenian: ընկերություն, բարեկամություն; Asturian: amistá; Azerbaijani: arxadaşlıq, dostluq; Bashkir: дуҫлыҡ; Belarusian: сяброўства, дружба, прыяцельства; Bengali: বন্ধুত্ব; Bulgarian: приятелство, дружба; Burmese: ခင်မင်မှု; Catalan: amistat; Central Atlas Tamazight: ⵜⵉⴷⴷⵓⴽⴽⵍⴰ; Cherokee: ᎠᎵᎢ; Chinese Dungan: щёнхо; Mandarin: 友誼, 友谊, 友情, 友愛, 友爱; Cimbrian: bròintekhot; Crimean Tatar: dostluq; Czech: přátelství; Danish: venskab; Dutch: vriendschap; Esperanto: amikeco; Estonian: sõprus; Faroese: vinskapur, vinsemi, vinsemd, vinalag; Finnish: ystävyys; French: amitié; Middle French: amistié; Old French: amistié; Galician: amizade; Georgian: მეგობრობა; German: Freundschaft; Old High German: winescaft; Greek: φιλία; Ancient Greek: ἀνάμιξις, ἀρθμός, ἀρτύς, δεξίωμα, ἑταιρική, ξενική, οἰκειότης, οἰκηιότης, οἰκηϊότης, σύστασις, φιλεταιρία, φιλία, φιλίη, φιλότης; Hebrew: יְדִידוּת‎; Hindi: दोस्ती, मित्रता; Hungarian: barátság; Icelandic: vinátta; Indonesian: persahabatan; Ingush: доттагӏал; Irish: cumann; Italian: amicizia; Ivatan: kayvayvanan; Japanese: 友情, 友好, 友誼; Kannada: ಗೆಳೆತನ; Kapampangan: pamikaluguran; Kazakh: достық, татулық; Khmer: មិត្តភាព; Korean: 우정(友情), 우의; Kurdish Central Kurdish: دۆستایەتی‎; Northern Kurdish: dostî; Kyrgyz: достук; Lao: ມິດຕະພາບ; Latin: amicitia; Latvian: draudzība; Lithuanian: draugystė, gerumas; Low German: Fründschap, Fründschop; Luxembourgish: Frëndschaft; Macedonian: дружба; Malay: persahabatan; Malayalam: സൗഹൃദം, ചങ്ങാത്തം; Maltese: ħbiberija; Maori: whakahoahoatanga; Middle English: frendschip, felaweshipe; Mongolian: найрамдал; Norwegian Bokmål: vennskap; Nynorsk: venskap, vennskap; Occitan: amistat; Old English: frēondsċipe; Old French: amistié; Old Norse: vinskapr; Old Occitan: amistat; Pashto: دوستي‎, رفيقي‎; Persian: دوستی‎; Polish: przyjaźń, drużba; Portuguese: amizade; Romanian: prietenie, amiciție; Russian: дружба, приятельство; Scottish Gaelic: càirdeas; Serbo-Croatian Cyrillic: пријатѐљство; Roman: prijatèljstvo; Slovak: priateľstvo, družba; Slovene: prijateljstvo; Spanish: amistad; Swahili: urafiki; Swedish: vänskap; Tagalog: pagkakaibigan; Tajik: дусти; Tamil: நட்பு; Tatar: дуслык; Telugu: చెలిమి, స్నేహము; Thai: มิตรภาพ; Tocharian B: maitär; Turkish: arkadaşlık; Turkmen: dostluk; Ukrainian: дружба, приятельство, приятелювання; Urdu: دوستی‎; Uyghur: دوستلۇق‎, ئاغىنىدارچىلىق‎; Uzbek: oʻrtoqchilik; Venetian: amicizsia; Vietnamese: tình bạn; Volapük: flenam; Welsh: cyfeillgarwch; Yiddish: פֿרײַנדשאַפֿט‎, חבֿרהשאַפֿט‎