commoror

Latin > English

commoror commorari, commoratus sum V DEP :: stop/stay/remain, abide; linger, delay; detain, be delayed (menses); dwell on

Latin > English (Lewis & Short)

com-mŏror: (conm-), ātus, 1,
I v. dep. n. and a. (act. access. form ‡ commŏro, āre, acc. to Prisc. p. 797 P.).
I Neutr.
   A Prop., to stop somewhere, to tarry, linger, abide, sojourn, remain, stay (class.; most freq. in Cic. (about thirty times) and in Quint.): Romae, Cic. Quint. 6, 23; id. Att. 5, 12, 3: Ephesi, id. Fam. 3, 5, 5: Asturae, id. ib. 6, 19, 2: Brundisii, Suet. Aug. 17: ibidem, Cic. Clu. 13, 37: hic, Quint. 4, 2, 22: ad Helorum, Cic. Verr. 2, 5, 36, § 95 (ad Cybistra, id. Fam. 15, 4, 6; B. and K. moratus): circum istaec loca, Pompon. ap. Cic. Att. 8, 12, C, 1: apud aliquem, Cic. Imp. Pomp. 5, 13: apud Alyziam, id. Fam. 16, 3, 1: in tam miserā vitā, id. Q. Fr. 1, 3, 6.—Absol.: Milo paulisper, dum se uxor comparat, commoratus est, Cic. Mil. 10, 28: commorandi natura devorsorium nobis, non habitandi locum dedit, id. Sen. 23, 84: quaesivit... an tardare ac commorari te melius esset, id. ad Brut. 1, 18, 1: paulisper consistere et commorari, id. Rosc. Com. 16, 48; Suet. Tib. 11.—Of things: commorantes menses trahere, bring in, Plin. 22, 25, 71, § 147.—
   B Trop. (mostly with in or absol.; only once with cum): consilium diutius in armis civilibus commorandi, Cic. Fam. 6, 10, 1; Quint. 8, 3, 46: cum singulis paene syllabis, id. 8, prooem. § 31: in componendā togā, id. 11, 3, 156.—Of discourse: ut haereat in eādem commoreturque sententiā, to dwell upon, Cic. Or. 40, 137 (quoted by Quint. 9, 1, 41); cf. id. de Or. 2, 72, 292: fortasse supervacaneum fuerit hic commorari, Quint. 4, 2, 22. —Absol.: ipsa mihi veritas manum injecit et paulisper consistere et commorari cogit, Cic. Rosc. Com. 16, 48.—
II Act., to stop, detain, retard one (ante- and post-class.).— Prop.: an te auspicium conmoratum est? Plaut. Am. 2, 2, 58: me nunc conmoror, has foris quom non ferio, id. Ps. 4, 7, 35: cantharum, id. Men. 1, 2, 64; Sen. Contr. 2, 14, 10; Isid. Orig. 11, 3, 31.

Latin > French (Gaffiot 2016)

commŏror,¹⁰ ātus sum, ārī,
1 intr., s’arrêter, s’attarder : Ephesi sum commoratus Cic. Fam. 3, 5, 5, je me suis arrêté à Éphèse ; cum in eo commoratus essem Cic. Clu. 53, ayant insisté sur ce point || séjourner habiter : Vulg. Job 38, 26
2 tr., arrêter, retenir : me commoror Pl. Ps. 1135, je me retarde ; an te auspicium commoratum est ? Pl. Amph. 690, les auspices t’ont-ils retenu ?

Latin > German (Georges)

com-moror, ātus sum, ārī, verweilen, eine Weile bleiben, a) übh., an einem Orte, in einem Zustande, bei einer Handlung, commorandi enim natura deversorium dedit, non habitandi, Cic. – c. paululum, Sall.: paulisper, dum se uxor comparat, Cic.: im Bilde, ipsa mihi veritas manum inicit et paulisper consistere et commorari cogit (in der Rede), Cic. – ibi paulisper ante portam, Auct. b. Afr.: ibi diem posterum, Cic.: illic tam diu, Ter.: circum istaec loca, Pompei. in Cic. ep.: Romae, Cic.: biduum Cordubae, Caes.: apud Alyziam unum diem, Cic.: unam noctem ad Helorum, Cic.: apud alqm diutissime, Cic.: paucos dies apud alqm in agro Arretino, Sall.: dies circiter XXV in eo loco, Caes.: diutius in vita misera, Cic.: diutius in armis civilibus, Cic.: in componenda toga paulum, Quint. – v. lebl. Subjj., cum vino eadem (silvestris lens) commorantes menses trahit, das ausbleibende Monatliche, Plin. 22, 147. – b) als rhet. t. t., in der Rede bei einem Ggstde., hic, Quint.: in eo vitio, Cic.: pluribus verbis in eo, Cic.: una in re haerere in eademque commorari sententia, Cic.

Latin > Chinese

commoror, aris, atus sum, ari. d. :: 遲之自遲緩