vestio

Latin > English

vestio vestire, vestivi, vestitus V :: clothe

Latin > English (Lewis & Short)

vestĭo: īvi or ĭi, ītum, 4 (
I imperf. vestibat, Verg. A. 8, 160; inf. vestirier, Prud. Psych. 39), v. a. vestis, to cover with a garment, to dress, clothe, vest (syn.: induo, amicio).
I Lit.: Vatinii strumam sacerdotii διβάφὡ> vestiant, Cic. Att. 2, 9, 2: vir te vestiat, tu virum despolies, Plaut. Cas. 4, 4, 4: candide vestitus, id. ib. 4, 1, 10: vos tam maestiter vestitas, id. Rud. 1, 5, 7: homines male vestiti, Cic. Pis. 25, 61: fasciae, quibus crura vestiuntur, Quint. 11, 3, 144: te bis Afro Murice tinctae Vestiunt lanae, Hor. C. 2, 16, 37: sic Indos suae arbores vestiunt, Plin. 12, 11, 22, § 39: Phrygiā vestitur bucca tiarā, Juv. 6, 516: unam vestire tribum tua vellera possunt, Mart. 2, 46, 5.—Mid.: vestiri in foro honeste mos erat, Cato ap. Gell. 11, 2, 5: lino alii vestiuntur aut lanis, Mel. 3, 7, 3.—So, in late Lat., in the active form: tu mihi vitio dabis, quod parcius pasco, levius vestio, am clothed, App. Mag. p. 287, 26; Tert. Pall. 1.—
   B Transf.
   1    Of animals: animantes aliae coriis tectae sunt, aliae villis vestitae, Cic. N. D. 2, 47, 121: sandyx pascentis vestiet agnos, Verg. E. 4, 45: pleraque contra frigus ex suo corpore vestiuntur, Quint. 2, 16, 14.—
   2    In gen., of inanimate things, to clothe, cover, deck, array, attire, surround, adorn, etc.: campos lumine (aether), Verg. A. 6, 640: natura oculos membranis tenuissimis vestivit et saepsit, Cic. N. D. 2, 57, 142; cf.: deus animum circumdedit corpore et vestivit extrinsecus, id. Univ. 6 fin.: sepulcrum saeptum undique et vestitum vepribus et dumetis, id. Tusc. 5, 23, 64: his tabulis templi parietes vestiebantur, id. Verr. 2, 4, 55, § 122.—
   3    Esp., of vegetation: montes silvis, Liv. 32, 13, 3: vite hederāque vestiti montes, Just. 12, 7, 7.—Absol.: montes vestiti, i. e. covered with verdure, Cic. N. D. 2, 53, 132: trabes multo aggere, Caes. B. G. 7, 23; cf. of the beard: molli lanugine malas, Lucr. 5, 889: genas flore, Verg. A. 8, 160: oleā magnum Taburnum, Verg. G. 2, 38: gramine vestitis accubuere toris, Ov. F. 1, 402: incendit vestitos messibus agros, id. ib. 4, 707; Curt. 6, 5, 15; Prop. 3, 13 (4, 12), 31: ubi se vites frondibus vestierint, Col. 4, 27, 1: se gramine (terra), Verg. G. 2, 219.—
II Trop., to clothe, etc.: reconditas exquisitasque sententias mollis et pellucens vestiebat oratio, Cic. Brut. 79, 274: inventa vestire atque ornare oratione, id. de Or. 1, 31, 142: gloriā aliquem supra vires, Hor. Ep. 1, 18, 22: res, quae illo verborum habitu vestiuntur, Quint. 8, praef. § 20; cf. of mental culture: aridum atque jejunum non alemus et quasi vestiemus? id. 2, 8, 9.—
   B Esp., to invest with the imperial purple, to make emperor: quaere quem vestias, Amm. 26, 4, 1.—Hence, vestītus, a, um, P. a., clothed, clad (very rare): neque unā pelle vestitior fuit (Hercules), App. Mag. p. 288, 28.—So comp., Tert. Anim. 38.— Sup.: id pecus (oves) ex omnibus animalibus vestitissimum, Col. 7, 3, 8.

Latin > French (Gaffiot 2016)

vestĭō,¹⁰ īvī ou ĭī, ītum, īre (vestis), tr.,
1 couvrir d’un vêtement, vêtir, habiller : aliquem Pl. Cas. 821 ; aliquem aliqua re Cic. Att. 2, 9, 2, vêtir qqn de qqch. ; homines male vestiti Cic. Pis. 61, hommes mal vêtus || pass. à sens réfléchi vestiri, se vêtir, s’habiller : Cat. d. Gell. 11, 2, 5
2 revêtir, recouvrir, entourer, garnir : animantes villis vestitæ Cic. Nat. 2, 121, animaux couverts de poils ; iis tabulis parietes vestiebantur Cic. Verr. 2, 4, 122, les murs étaient revêtus de ces tableaux, cf. Cic. Nat. 2, 142 ; terra vestita floribus Cic. Nat. 2, 99, la terre revêtue de fleurs, cf. Cic. Tusc. 5, 64 ; trabes multo aggere estiuntur Cæs. G. 7, 23, 2, les poutres sont revêtues d’une forte terrasse ; montes vestiti Cic. Nat. 2, 132, montagnes gazonnées || [fig.] sententias mollis et pellucens vestiebat oratio Cic. Br. 274, un style souple et diaphane formait le vêtement des pensées, cf. Cic. de Or. 1, 142 ; Quint. 8, præf. 20. imp. sync. vestibat Virg. En. 8, 160.

Latin > German (Georges)

vestio, īvī u. iī, ītum, īre (vestis), kleiden, bekleiden, I) eig. u. übtr.: A) alqm, Plaut.: alqm διβάφῳ, Cic.: sandyx vestiat agnos, Verg.: Indos arbores suae vestiunt, Plin.: crura fasciis, Quint.: animantes villis vestitae, Cic.: homines quindecim male vestiti, Cic.: nisi quā vident, etiam ora vestiti, auch das Gesicht verhüllt, Mela: purpurā vestiri vult, Sen. – Passiv vestīrī medial = sich kleiden, honeste in foro, Cato bei Gell. 11, 2, 5: lino alii vestiuntur aut lanis, alii avium ferarumque pellibus, Mela 3, 7, 3 (3. § 63). – u. Aktiv vestire refl. = sich kleiden, Apul. apol. 21. Tert. de pall. 1. – B) übtr., bekleiden, gleichs. mit einem Kleide bedecken, ausschmücken, codices gemmis, Hieron.: oculos membranis, Cic.: trabes aggere, Caes.: Taburnum oleā, bepflanzen, besetzen, Verg.: se gramine (von der Erde), Verg.: campos lumine purpureo, Verg.: ripae fraxino multā, multā populo vestiuntur, Plin. ep.: sepulcrum saeptum undique et vestitum vepribus et dumetis, Cic. (und so quia ager non modo silvestre quicquam, sed ne vepribus quidem vestitum habebat, Liv.): montes vestiti frequentibus silvis sunt, Liv.: u. so bl. montes vestiti, bewachsene, Cic. – II) bildl.: inventa vestire oratione, einkleiden in usw., Cic.: res, quae illo verborum habitu vestiuntur, Quint. – / Synk. Imperf. vestibat, Verg. Aen. 8, 160: synk. Fut. vestibit, Ven. Fort. carm. 9, 2, 124: parag. Infin. vestirier, Prud. psych. 39. – Partic. Perf. Pass. im Compar. u. Superl., neque unā pelli vestitior fuit, Apul. apol. 22: id pecus (oves) ex omnibus animalibus vestitissimum, Colum. 7, 3, 8.

Latin > Chinese

vestio, is, ivi vel ii, itum, ire. act. n. 4. (vestis.) :: 穿衣。着衣。披衣。飾。盖。Ancilla me vestit 奴婢與吾着衣。Quasi vero nescias hunc ali et vestiri ab eo 汝似不知此子爲其所衣食也。Quarum aliae coriis tectae sunt, aliae villis vestitae 此女中有披獸皮又有穿羊毛布者。Tabulis parietes templi vestiebantur 以畫圖飾廟墻。Quaesitas sententias mollis vestiebat oratio 句斟字琢以飾其嬌嫩之文。*Vestibam pro Vestiebam.