καυσόω

English (LSJ)

   A heat, Ptol.Tetr.18:—Pass., burn with intense heat, 2 Ep.Pet.3.10, 12: generally, to be burnt, PHolm.25.27.    II suffer from καῦσος (A) 1, Antyll. ap. Orib.9.13.1, Gal.15.720; καυσουμένη ἐπιφάνεια Dsc.2.134.

French (Bailly abrégé)

-ῶ :
brûler;
Moy. καυσόομαι-οῦμαι;
1 être consumé par le feu;
2 souffrir d’une chaleur excessive ; fig. avoir une fièvre ardente.
Étymologie: καῦσος.

English (Strong)

from καῦσις; to set on fire: fervent heat.

English (Thayer)

καύσω: (καῦσος); to burn up, set fire to; present participle passive καυσουμενος, A. V. with fervent heat). (Elsewhere only (chiefly; see Sophocles Lexicon, under the word) in Dioscorides (100 A.D.>?) and Galen: to suffer from feverish burning, be parched with fever.)

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

καυσόω [καῦσος] med.-pass. intrans. verbranden, in vlammen opgaan:. στοιχεῖα καυσόμενα λυθήσεται de elementen zullen in vlammen opgaan NT 2 Pet. 3.10.

Chinese

原文音譯：kausÒw 考所哦
詞類次數：動詞（2）
原文字根：燃燒
字義溯源：放火燒，被熱毀滅，燒盡，烈火；源自（καῦσις）=燃燒的）；而 （καῦσις）出自（καίω）*=燒）
出現次數：總共（2）；彼後（2）
譯字彙編：
1） 烈火（1） 彼後3:12；
2） 被烈火（1） 彼後3:10