ἄζω

English (LSJ)

(A), A dry up, parch, ὁπότε χρόα Σείριος ἄζει Hes.Sc.397, cf. Op. 587, Alc.39.8, Nic.Th.779:—Pass., [αἴγειρος] ἀζομένη κεἰται lies drying, Il.4.487.
(B), A cry ἆ, groan, sigh, S.Fr.980; so perhaps in Med., εἴ τις . . ἄζηται κραδίην ἀκαχήμενος Hes.Th.99. 2 breathe hard, Nicoch. 19. (Perh. ἅζω (from the sound ha!) in this sense.)

German (Pape)

[Seite 43] (vgl. ἀζαίνω), dörren, Σείριος ἄζει Hes. O. 585 Sc. 397; Nic. Th. 779; – ἀζομένη, verdorrt, Il. 4, 487 (ἅπαξ εἰρημ.); übrtr., hinschwinden, ἄζηται κραδίην ἀκαχήμενος Hes. Th. 99; so ἀσθείη τὴν ψυχήν Her. 3, 91 v.l. für ἀσηθείη. nach B. A. 348 bei Soph. = στένω, von der Interj. ἆ ἆ, u. bei Nicochar. com. διὰ τοῦ πνεύματος ἀθρόως ἐκπνεῖν, s. ἀάζω.

French (Bailly abrégé)

1seul. prés.
brûler, dessécher ; Pass. être desséché.
Étymologie: DELG selon Benvéniste : cf. hitt. hat-, sécher.

Spanish (DGE)

1 suspirar, gemir S.Fr.980, Gal.3.562.
2 respirar profundamente Nicoch.24.
• Etimología: Deriv. de la interj. ἆ.
• Morfología: [lesb. 3^a sg. pres. ind. ἄσδει Alc.347.6]
1 secar, desecar de la estrella Sirio χρόα Σείριος ἄζει Hes.Sc.397, κεφαλὴν καὶ γούνατα Hes.Op.587, cf. Alc.l.c., Nic.Th.779.
2 en v. med. secarse (αἴγειρος) ἀζομένη κεῖται Il.4.487
•fig. de pers. consumirse εἰ γάρ τις ... ἄζηται κραδίην ἀκαχήμενος Hes.Th.99.
• Etimología: De la raíz *HeH^i̯1- que se encuentra en αἴθω q.u., c. alarg. -s, cf. ai. ā́sas, lat. ara, aisl. aska, gr. ἄσβολος < *ἄσγ-βολος, ἰσχαλέος, etc.; c. alarg. dental, aparte de las formas citadas en αἴθω, en het. ḫat- ‘secarse’, ḫatnu- ‘desecar’; en una serie de formas griegas no sabríamos decidir si se trata de un alarg. *-d- + i̯, o de *-s + d; entre ellas ἄζω, ἄζα, ἀδδανόν, etc.; con otra vocalización del grupo inicial αἰζητόν, αἰζηοί, αἰζάον.

Greek Monotonic

ἄζω: αποξηραίνω, στεγνώνω, καψαλίζω, σε Ησίοδ. — Παθ., αἴγειρος ἀζομένη κεῖται, η λεύκα βρίσκεται ξεραμένη, βρίσκεται ξερή, σε Ομήρ. Ιλ.

Russian (Dvoretsky)

ἄζω: жечь, сушить (Σείριος ἄζει Hes.): ἡ (αἴγειρος) ἀζομένη κεῖται Hom. (срубленный) тополь лежит и сохнет; ἄζεσθαι κραδίην Hes. сокрушаться сердцем.

Frisk Etymological English

1.
Grammatical information: v.
Meaning: dry, parch (Il.).
Other forms: Mostly intr. ἅζομαι.
Derivatives: Hell. ἄζα dryness, heat as in σάκος ... πεπαλαγμένον ἄζῃ (χ 184) often taken as mould, which seems unnecessary, cf. ἅζα ἅσβολος κόνις, παλαιότης· κόπρος ἐν ἀγγείῳ ὑπομείνασα H. - Adj. ἀζαλέος dry (Il.), cf. ἰσχαλέος, αὑσταλέος (no l/n-stem with ἀζάνομαι). Unclear ἀζαυτός παλαιότη καὶ κόνις H.
Origin: IE [Indo-European] [68] *h₂es-(d-) dry
Etymology: Problematic is ἄδδαυον· ξηρόν H. A compound with αὖος is improbable; Latte corrects in *ἀδδανον. - Nearest cognate seems Czech. OPol. ozd dried malt, Czech. Slov. ozditi to dry malt, idg. *h₂esd-. With velar Gm. words, Goth. azgo, OHG. asca ashes. Without the final cons. Lat. āreo be dry, prob. also āra, OLat. āsa altar which is found also in Hitt. h̯ašša- hearth. The Latin long a is explained from a perfect *h₂e-h₂s- > as- (Lubotsky, KZ 98 (1985) 1-10). Further Skt. ā́sa- m. ashes, dust (which may continue *h₂oso-). S. also Specht Ursprung 201, 219, 232. (Not here ἄσβολος.). Cf. αὖος, ἀυσταλέος.
2.
Grammatical information: v.
Meaning: cry, groan
See also: ἆ interjection.

Middle Liddell

to dry up, parch, Hes.:—Pass., αἴγειρος ἀζομένη κεῖται the poplar lies drying, Il.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

ἄζω, Lesb. ind. praes. 3 sing. ἄσδει
1. act. doen uitdrogen.
2. med.-pass. uitdrogen; overdr., door leed. Hes. Th. 99.

Frisk Etymology German

ἄζω: 1.
{ázō}
Meaning: trocknen, dörren (poet. seit Il.);
Derivative: daneben ἄζα Trockenheit, Hitze (hell. Dichter); im Ausdruck σάκος ... πεπαλαγμένον ἄζῃ (χ 184) gewöhnlich als Rost, Schimmel erklärt. Bildungsweise und Verhältnis zu ἄζω unklar. — Ableitungen: ἀζάνομαι (h. Ven.), ἀζαίνω (Nik.) austrocknen, beide deverbativ. Adj. ἀζαλέος dürr (Il. usw.), vgl. ἰσχαλέος, αὐσταλέος und andere Synonyme; das l-Suffix steht vielleicht mit dem n-Suffix in ἀζάνομαι, ἀζαίνω in Verbindung (Debrunner IF 23, 4 und 43, Chantraine Formation 253f.).
Etymology : Über ἄδδαυον s. d. Ihre nächsten Verwandten haben ἄζω und ἄζα in čech. apoln. ozd Malzdarre, čech. slov. ozditi Malz dörren, idg. azd-. Daneben mit gutturalem Auslaut german. Wörter wie got. azgo, ahd. asca Asche. Idg. ā̆s- erscheint u. a. in lat. āreo trocken sein, wohl auch in āra, alat. āsa Altar (wozu vielleicht auch heth. ḫašša- Herd nach Pedersen Hittitisch 164), aind. ā́sa- m. Asche, Staub. Das nähere Verhältnis dieser Wörter zueinander ist nicht aufgeklärt; Spekulationen bei Specht Ursprung 201, 219, 232. Weitere Lit. bei Bq und Pok. 69. — Anders über ἄζα Fraenkel bei Winter Prothet. Vokal 7, Glotta 32, 22, Lexis 3, 55f. S. auch ἄσβολος.
Page 1,25-26
2.
{ázō}
Meaning: seufzen, stöhnen,
See also: s. ἆ Interjektion.
Page 1,26