ἀμφιχάσκω

From LSJ
Revision as of 12:57, 1 October 2022 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2")

πάντες γὰρ οἱ λαβόντες μάχαιραν ἐν μαχαίρῃ ἀπολοῦνται → all they that take the sword shall perish with the sword

Source
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀμφιχάσκω Medium diacritics: ἀμφιχάσκω Low diacritics: αμφιχάσκω Capitals: ΑΜΦΙΧΑΣΚΩ
Transliteration A: amphicháskō Transliteration B: amphichaskō Transliteration C: amfichasko Beta Code: a)mfixa/skw

English (LSJ)

impf., v. infr.: aor. ἀμφέχᾰνον:—gape round, gape for, bite into, swallow, c. acc., ἐμὲ μὲν Κὴρ ἀμφέχανε Il.23.79; μαστὸν ἀμφέχασκ' ἐμόν, of an infant, A.Ch.545; ἀμφιχανὼν λόγχαις ἑπτάπυλον στόμα, of the Argive army round Thebes, S.Ant.118; ἀγκίστρου . . πλάνον ἀμφιχανοῦσα, of a fish, AP7.702 (Apollonid.): rarely c. dat., Opp.H.3.178.

Spanish (DGE)

abrir las fauces en torno a c. ac. compl. dir. ἐμὲ μὲν κὴρ ἀμφέχανε Il.23.79, (οὕφις) μαστὸν ἀμφέχασκ' ἐμὸν θρεπτήριον (la serpiente) abrió la boca en torno al pecho que me crió A.Ch.545, (φυκίς) εἶδαρ ἀγκίστρου ... ἀμφιχανοῦσα (el labro) mordiendo el cebo del anzuelo, AP 7.702 (Apollonid.), del ejército argivo cercando Tebas ἀμφιχανὼν ... ἑπτάπυλον στόμα S.Ant.118, ὄφρά σε Κῆρες ... ἀμφιχάνωσιν Q.S.1.591, τοὺς ... ἀμφέχανεν θάνατος AP 6.131 (Leon.), οἵην, γαῖ', ἀμφέχανες κεφαλήν ¡qué cabeza, tierra, has engullido!, AP 7.440 (Leon.), c. ac. int. ἰχθὺς ἀμφιχανὼν ὀλίγον στόμα Opp.H.1.223
c. dat., de peces θυσάνοις ἢ καρκίνῳ ἀμφιχανόντες habiéndose tragado los tentáculos (de un pulpo) o un cangrejo Opp.H.3.178.

German (Pape)

[Seite 145] umgähnen, etwas, τί, Aesch. Ch. 538.

Greek (Liddell-Scott)

ἀμφιχάσκω: ἴδε κατωτ.: μετ’ ἀορ. ἀμφέχᾰνον (διότι δὲν ἀπαντᾷ ἐνεστ. ἀμφιχαίνω).
Περιχαίνω, χαίνω διά τι, μ. αἰτ., ἐμὲ μὲν κὴρ ἀμφέχανε, «περιέχανε, κατέπιεν» (Σχόλ.), Ἰλ. Ψ. 79· μαστὸν ἀμφέχασκ’ ἐμὸν θρεπτήριον, ἐλάμβανον εἰς τὸ χαῖνον στόμα αὐτοῦ τὸν τρέφοντά με μαστόν, ἐπὶ νηπίου (ἐνταῦθαλόγος περὶ ὄφεως), Αἰσχύλ. Χο. 545· ἀμφιχανὼν λόγχαις ἑπτάπυλον στόμα, ἐπὶ τῆς στρατιᾶς τῶν Ἀργείων περὶ τὰς Θήβας, Σοφ. Αντ. 118: ἐπὶ ἰχθύων, ἀγκίστρου ... πλάνον ἀμφιχανοῦσα [ἡ φυκίς], εἶδος κωβιοῦ, Ἀνθ. Π. 7. 702: - σπανίως μ. δοτ., Ὀππ. Ἁλ. 3. 178.

French (Bailly abrégé)

impf. ἀμφέχασκον;
ouvrir la bouche pour avaler, acc. ; fig. dévorer.
Étymologie: ἀμφί, χάσκω.

Greek Monolingual

ἀμφιχάσκω (Α)
χάσκω, ανοίγω το στόμα μου ορθάνοιχτα, για να αρπάξω ή να καταπιώ κάτι.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφι- + χάσκω.

Greek Monotonic

ἀμφιχάσκω: αόρ. βʹ ἀμφ-έχᾰνον (δεν συναντάται ενεστ. ἀμφι-χαίνω), περιχάσκω, χασμουριέμαι, με αιτ., σε Ομήρ. Ιλ.· λέγεται για παιδί, ἀμφ. μαστόν, σε Αισχύλ.· λέγεται για στρατό που περικυκλώνει πόλη, σε Σοφ.

Russian (Dvoretsky)

ἀμφιχάσκω: разевать пасть: ἀ. τι Aesch., Anth. разевать пасть на что-л., угрожать проглотить что-л.

Middle Liddell

[no present ἀμφιχαίνω occurs.]
to gape round, gape for, c. acc., Il.; of a child, ἀμφ. μαστόν Aesch.; of an army surrounding a city, Soph.