περίμετρος
Δυσαμένη δὲ κάρηνα βαθυκνήμιδος ἐρίπνης / Δελφικὸν ἄντρον ἔναιε φόβῳ λυσσώδεος Ἰνοῦς (Nonnus, Dionysiaca 9.273f.) → Having descended from the top of a deep-greaved cliff, she dwelt in a cave in Delphi, because of her fear of raving/raging Ino.
English (LSJ)
ον, (μέτρον) A very large, Hom., only in Od., as epithet of Penelope's web, ἱστὸν… ὕφαινε λεπτὸν καὶ περίμετρον 2.95, cf. 19.140; later, of bulk, περίμετρος δέμας, περίμετρος κήτεα, Opp.H.3.190, 5.47. 2 well fitting, of a garment, Aristaenet.1.1. II περίμετρος (sc. γραμμή), ἡ, = περίμετρον, Arist.Mir.838b21, Thphr.HP4.12.4, PLille1.4 (iii B.C.), Plb.1.56.4, Phld.Sign.1, Str.2.5.4.
German (Pape)
[Seite 583] ἡ, sc. γραμμή, wie διάμετρος, Ummesser, Pol. 1, 56, 7 u. öfter, u. Folgde; γῆς, Luc. V. H. 2, 31; D. Sic. 2, 54. über das Maaß hinaus, sehr groß; ἱστόν, Od. 2, 95. 19, 140. 24, 130, was Andere εὔκυκλον, rund, erklärten; Sp., wie Luc. V. H. 2, 40; δέμας, Opp. Hal. 3, 190; κήτεα, 5, 47; auch rings im Kreise umgebend, Sp.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
I. 1 mesuré en rond tout autour, càd rond ou d'égale mesure;
2 qui dépasse la mesure, càd d'une beauté extraordinaire;
II. qui mesure tout autour : ἡ περίπετρος (γραμμή) ligne formant le contour ; circonférence, périmètre ; τὸ περίμετρον m. sign.
Étymologie: περί, μέτρον.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
περίμετρος -ον [περί, μέτρον] zeer groot; subst. ἡ περίμετρος = τὸ περίμετρον omtrek.
Russian (Dvoretsky)
περίμετρος:
I чрезвычайно большой, непомерный, огромный (ἱστός Hom.).
II ἡ (sc. γραμμή) Polyb., Luc., Diod. = περίμετρον.
English (Autenrieth)
beyond measure, exceedingly large. (Od.)
Greek Monolingual
(I)
η, ΝΜΑ
το μήκος μιας κλειστής καμπύλης (α. «η περίμετρος του κύκλου είναι 2πR, όπου R η ακτίνα του» β. «τὴν περίμετρον τριῶν σταδίων», Θεόφρ.
γ. «τοῦτο δ' ἐστὶν ἡ περίμετρος τῆς γῆς», Στράβ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. Ουσιαστικοποιημένος τ. του θηλ. του επιθ. περίμετρος.
(II)
-ον, Α
1. υπέρμετρος, πολύ μεγάλος («ἱστόν... ὕφαινε καὶ περίμετρον», Ομ. Οδ.)
2. πολύ μακρινός
3. (για ένδυμα)
εφαρμοστός
4. το θηλ. ως ουσ. βλ. περίμετρος (Ι).
[ΕΤΥΜΟΛ. < περι- + -μετρος (< μέτρον)].
Greek Monotonic
περίμετρος: -ον (μέτρον)·
I. υπερβολικός στο μέγεθος ή την ομορφιά, πολύ μεγάλος ή πολύ όμορφος, λέγεται για τον ιστό της Πηνελόπης, σε Ομήρ. Οδ.
II. περίμετρος (ενν. γραμμή), ἡ = περίμετρον, σε Πολύβ.
Greek (Liddell-Scott)
περίμετρος: -ον, (μέτρον) ὡς τὸ ὑπέρμετρος, ὑπερβολικός, εἴτε κατὰ μέγεθος εἴτε κατὰ κάλλος, Ὁμ., μόνον ἐν τῇ Ὀδ., ὡς ἐπίθ. τοῦ ἱστοῦ τῆς Πηνελόπης, ἱστὸν ... ὕφαινεν καὶ π. Β. 95, Τ. 140, Ω. 130, πρβλ. Ἀρισταίν. 1. 1· - μεταγεν., καθαρῶς ἐπὶ μεγέθους, π. δέμας, κήτεα Ὀππ. Ἁλ. 3. 190., 5. 47· πλόος Νόνν. Εὐαγγ. κ. Ἰω. 21. 8.
Middle Liddell
περίμετρος, ον, μέτρον
I. excessive, in size or beauty, very large or very beautiful, of Penelope's web, Od.
II. περίμετρος (sc. γραμμή), = περίμετρον, Polyb.