ἀδιάφορος

English (LSJ)

ἀδιάφορον,
A not different, Arist.Rh.1373a33; τοῖς ὁμοίοις καὶ ἀδιαφόροις Id.Cael.310b5; indistinguishable, ὅμοιον καὶ ἀδιάφορον Epicur.Nat.15 G.
2 in Logic, ἀδιάφορα, τά, individual objects, as having no logical differentia, ἀδιάφορον ὧν ἀδιαίρετον τὸ εἶδος Arist.Metaph.1016a18; ἀ. εἴδει Top.121b15; κατὰ τὸ εἶδος ib.103a11.
3 undiscriminating, ὀνομασία Epicur.Nat.14.10.
II indifferent; in Stoic philosophy, τὰ ἀδιάφορα things neither good nor bad, Zeno Stoic. 1.47,48, cf. Cic.Fin.3.16.53, Epict.Ench.32, etc., cf. S.E.P.3.177 sq.: Sup., Phld.Rh.1.129 S. Adv. ἀδιαφόρως ἔχειν to be indifferent, of the moral agent, Aristo Stoic.1.79.
III in metre, common, Heph.4, cf. Sch.Pi.p.15 Böckh.
IV of persons, making no distinction, πρὸς πάντα ξένον καὶ δημότην Dicaearch.1.14.
2 steadfast, unwearying, Ant.Lib.41.2.
V Math., negligible, πρός τι Procl.Hyp.4.61; ἀδιάφορος πρὸς αἴσθησιν not differing sensibly, Aristarch.Sam.4. Adv., Hipparch.3.5.7.
VI Adv. ἀδιαφόρως = without discrimination, D.H.Dem. 56, S.E.P.3.225.

Spanish (DGE)

-ον
A I1indiferenciado intrínsecamente, οὐσίαι de los átomos, Democr.A 57, ἀδιάφορον ὧν ἀδιαίρετον τὸ εἶδος κατὰ τὴν αἴσθησιν Arist.Metaph.1016^a18, cf. Top.121^b15, κατὰ τὸ εἶδος Arist.Top.103^a11, οὐκ ἆρα ἁρμόζει τῷ πάντῃ ἀδιαφόρῳ τὸ ὑπάρχειν καὶ δύνασθαι καὶ ἐνεργεῖν; Dam.Pr.37
•subst. τὰ ἀδιάφορα = los particulares, infimae species; μᾶλλον ἐν τοῖς καθόλου ἢ ἐν τοῖς ἀδιαφόροις = mejor en los universales que en los particulares Arist.APo.97^b31.
2 sin diferencias (entre sí), igual, indistinguible μονάδες Arist.Metaph.1081^b13, κατὰ τὴν οὐσίαν Arist.Metaph.1054^b4, cf. Rh.1373^a33, Cael.310^b5, ὅμοιος καὶ ἀδιάφορος Epicur.Fr.[34] 15.2.
II métr. indiferente, que puede ser tanto larga como breve, anceps ἡ τελευταία συλλαβή Heph.4.5, cf. Sch.Pi.O.2T., Fortunat.284.14, Mar.Vict.6.62.28.
III 1de pers. que se muestra o permanece indiferente ἀδιάφοροι εἶναι εὐτυχοῦντες καὶ ἀτυχοῦντες (es característico del μεγαλόψυχος) permanecer indiferente ante la buena o mala suerte Arist.APo.97^b21
•del planeta Mercurio (Ἑρμῆς) en relación con los demás planetas, Plot.2.3.12
•que no hace distingos πρὸς πάντα ξένον καὶ δημότην Ps.Dicaearch.1.14, ὀνομασία = denominación usada sin discriminación Epicur.Nat.14.43.8.
2 en filosofía estoica τὰ ἀδιάφορα = actos indiferentes en relación a la moral, actos ni buenos ni malos Zeno Stoic.1.47, 48, M.Ant.5.20, cf. Epict.Ench.32, Cic.Fin.3.53.
3 crist. disoluto, disipado βίος Soz.HE 7.18.4.
4 subst. τὸ ἀδιάφορον = irreflexión, falta de juicio οὐκέτι τὸ ... ἀ. ἐν τοῖς γραφικοῖς εὑρίσκεται ῥήμασιν Gr.Nyss.Tres dei 54.19.
IV de pers. que no cuenta, sin importancia, PBremen 11.6 (II d.C.)
•de cosas accesorio αἱ γὰρ ἐν αὐτῇ ξύσται ἐν ἀδιαφόρῳ παραλαμβάνονται εἰς τὰς μετρήσεις Hero Metr.126.1, cf. Origenes M.13.389A
•mat. despreciable πρός τὴν ἀπλανῆ σφαῖραν Procl.Hyp.4.61, Aristarch.Sam.4.
V adv. ἀδιαφόρως
1 indistintamente, sin discriminación Ammon.Diff.352, D.H.Dem.56.2, A.D.Pron.50.23.
2 indiferentemente, ἀδιαφόρως ἔχειν Plb.24.9.9, en el sentido de la moral estoica ἀδιαφόρως ἔχειν = ser indiferente Aristo Stoic.1.79.
3 de manera irrelevante, despreciable Hipparch.3.5.7.
4 sin desavenencias, de mutuo acuerdo, ἀδιαφόρως καὶ ἀγράφως PSI 452.9 (IV a.C.).
B 1libre de intereses ἔχειν παρὰ Σαραπίωνος ... ἀδιαφόρους ... ἀρτάβας POxy.1628.16 (I a.C.), cf. POxy.2351.24 (II d.C.).
2 adv. ἀδιαφόρως = sin interés, sin gravamen, SB 11492.13 (VI d.C.).

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 non différent;
2 indifférent.
Étymologie: ἀ, διαφέρω II.

Greek (Liddell-Scott)

ἀδιάφορος: -ον, ὁ μὴ διάφορος, Ἀρ. Ρητ. 1. 12, 35· τοῖς ὁμοίοις καὶ ἀδιαφόροις, ὁ αὐτ. Οὐρ. 4. 3. 4. 2) ἐν τῇ Ἀριστ. λογικῇ ἀδιάφορα εἶναι τὰ «ἀτομικά», καθ’ ἕκαστον ἀντικείμενα, καθ’ ὅσον δὲν ἔχουσι τὴν λογικήν, ἤτοι εἰδοποιὸν διαφοράν, ἀδιάφορα, ὧν ἀδιαίρετον τὸ εἶδος, Μεταφ. 4. 6, 15· ἀδιάφορα τῷ εἴδει, αὐτ. 14, κατὰ τὸ εἶδος, ὁ αὐτ. Τοπ. 1. 7, 1, πρβλ. Ἀν. Ὕστ. 2. 13, 7, κτλ. II ὁ ἠθικῶς μὴ διαφέρων, ἐν τῇ Στωϊκῇ φιλοσοφίᾳ τὰ ἀδιάφορα res mediæ ἢ indifferentes, ἦσαν τὰ μήτε καλά, μήτε κακὰ πράγματα, Κικέρ. fe Fin. 3, 16., Ἐπικτ. ἐγχειρ. 32, πρβλ. Σέξτ. Ἐμπ. II. 3. 117 κἑξ. III. ἐν τῇ μετρικῇ = κοινός. Λατ. anceps, Γραμμ. IV. Ἐπίρρ., ἀδιαφόρως, ἄνευ διακρίσεως, ἀναμίξ, Διον. Ἁλ. περὶ Δημοσθ. 56.

Russian (Dvoretsky)

ἀδιάφορος:
1 не отличающийся (ἀ. καὶ ὅμοιος Arst.);
2 безразличный Arst., Sext.;
3 неразличимый, недифференцированный (ὕλη ἄποιος καὶ ἀ. Plut.);
4 стих. (о гласном; лат. anceps) обоюдный, т. е. могущий быть то долгим, то коротким.

Translations

indifferent

Armenian: անտարբեր; Belarusian: абыякавы, безуважны, раўнадушны; Bulgarian: равнодушен, безразличен; Catalan: indiferent; Chinese Hokkien: 冷淡; Mandarin: 冷漠, 冷淡; Czech: lhostejný; Danish: ligeglad; Dutch: onverschillig; Finnish: välinpitämätön; French: indifférent; Galician: indiferente; German: gleichgültig, teilnahmslos; Greek: αδιάφορος; Ancient Greek: ἀδιάφορος, ἄτρεπτος; Hebrew: אָדִישׁ; Hindi: रूखा; Hungarian: közömbös, közönyös, érdektelen, érzéketlen; Irish: fuarchúiseach; Italian: indifferente; Japanese: 冷淡な, 無関心な, どこ吹く風の; Korean: 무관심하다; Kurdish Southern Kurdish: خەمسەرد; Latin: incuriosus, indifferens; Macedonian: рамнодушен; Maori: arokore, haumaruru, ngākau kore, ngākaukore, whakamoroki; Norwegian Bokmål: likegyldig; Nynorsk: likesæl; Polish: obojętny; Portuguese: indiferente; Romanian: indiferent, apatic; Russian: равнодушный, безразличный, безучастный, индифферентный; Scottish Gaelic: coma; Serbo-Croatian Cyrillic: равно̀душан; Roman: ravnòdušan; Slovak: ľahostajný; Spanish: indiferente; Swedish: likgiltig; Tagalog: malatuba; Tatar: битараф; Turkish: umursamaz, ilgisiz, kayıtsız; Ukrainian: байдужий, байдужний, байдужливий, рівнодушний