παραίρεσις
Τὰ πλεῖστα θνητοῖς τῶν κακῶν αὐθαίρετα → Ab ipsis fere parantur mala mortalibus → Von Sterblichen ist selbstgewählt das meiste Leid
English (LSJ)
-εως, ἡ, taking away from, stripping one of, τῶν προσόδων Th.1.122; τῆς οὐσίας παραιρέσεις Pl.R. 573e; τὴν π. ποιοῦνται τῶν ὅπλων Arist. Pol.1311a12.
German (Pape)
[Seite 480] ἡ, Wegnahme, Verringerung; τῶν προσόδων, Thuc. 1, 122; τῆς οὐσίας, Plat. Rep. IX, 573 e; παραίρεσιν ποιεῖσθαί τινος, = παραιρεῖσθαι, Arist. polit. 5, 10.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
enlèvement, soustraction.
Étymologie: παραιρέω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
παραίρεσις -εως, ἡ [παραιρέω] het wegnemen, het afnemen:; π. τῶν προσόδων het afnemen van de inkomsten Thuc. 1.122.1; διὸ καὶ τὴν παραίρεσιν ποιοῦνται τῶν ὅπλων daarom ontwapenen ze (de massa) ook Aristot. Pol. 1311a12; het interen:. τῆς οὐσίας π. het interen op het vermogen Plat. Resp. 573e.
Russian (Dvoretsky)
παραίρεσις: εως ἡ отнятие, лишение (τῶν προσόδων Thuc.; τῆς οὐσίας Plat.): τὴν παραίρεσιν ποιεῖσθαί τινος Arst. отбирать что-л.
Greek (Liddell-Scott)
παραίρεσις: ἡ, ἀφαίρεσις, τῶν προσόδων Θουκ. 1. 122· παραίρεσις τῆς οὐσίας Πλάτ. Πολ. 573Ε· τὴν π. ποεῖσθαι τῶν ὅπλων Ἀριστ. Πολιτ. 5. 10, 11.
Greek Monolingual
-έσεως, ἡ, Α παραιρώ
1. αφαίρεση αντικειμένου που ανήκει σε άλλον («διὸ καὶ παραίρεσιν ποιοῦνται τῶν ὅπλών», Αριστοτ.)
2. μείωση, ελάττωση, μετριασμός («ξυμμάχων τε ἀπόστασις, μάλιστα παραίρεσις οὖσα τῶν προσόδων», Θουκ.).
Greek Monotonic
παραίρεσις: ἡ, απομάκρυνση από κοντινό σημείο, αφαίρεση, περικοπή, μείωση, «ψαλίδισμα», τῶν προσόδων, σε Θουκ.
Middle Liddell
παραίρεσις, εως,
a taking away from beside, curtailing, τῶν προσόδων Thuc. [from παραιρέω
