διαλέγω

English (LSJ)

   A pick out, Hdt.8.107, 113, X.Oec.8.9, etc.; πτῶμα glean fallen olives, PFay.102.20; cf. διαλέγειν· ἀνακαθαίρειν, Hsch.; select, separate, Pl.Lg.735b; examine, check documents, PFay.11.26 (ii B.C.), etc.    II διαλέγων τὴν ὀπήν picking open the hole, to escape, Ar.Lys.720; cf. διαλέξαι· διορύξαι, Hsch.    B as Dep., διαλέγομαι: fut. διαλέξομαι Isoc.12.5 and 112; also -λεχθήσομαι Id.9.34, D.18.252; -λεγήσομαι Inscr.Perg.5 (iii B.C.): aor. διελεξάμην Hom., Ar.Fr.343; Aeol. imper. ζάλεξαι Sapph.Supp. 16.3; also διελέχθην Hdt.3.51, and always in Att. Inscrr., IG22.657, etc.: less freq. aor. 2 διελέγην Arist.Top.154a34, 159a5, Scymn.7, IG5(1).5.5 (Lacon.), GDI5163a2 (Crete), PPetr.3p.130 (iii B.C.), IG 22.1236; 3pl. διέλεγεν CIG3656.7 (Cyzic.): pf. διείλεγμαι Pl.Tht. 158c, Isoc.5.81: plpf. διείλεκτο D.21.119, but in pass. sense, Lys.9.5:—hold converse with, c. dat. pers., μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός Il.11.407, cf. Archil.80, Hdt.3.50,51, Ar.Nu.425, etc.; πρὸς ἀλλήλους Pl.Plt.272c, etc.; δ. τί τινι or πρός τινα, discuss a question with another, X.Mem.2.10.1, 1.6.1; δ. ὅρους talk in definitions, Arist.APo. 92b32; δ. περί τινος Isoc.3.8, D.18.252; ἀνὴρ ἀνδρὶ δ. Th.8.93; δ. τινὶ μὴ ποιεῖν argue with one against doing, Id.5.59; εἰ τουτὶ τὸ ῥῆμα, ἀλλὰ μὴ τουτὶ διελέχθην ἐγώ D.18.232; οἱ νόμοι οὐδὲν τούτῳ δ. have nothing to say to him, concern him not, Id.43.59; ὁ νομοθέτης οὔπω τινὶ δ. Aeschin.1.17; δ. πρός τι to argue on .., Arist.Top.159a7; or against .., Id.Ph.185a6: abs., to discourse, reason, X.Mem.4.5.12; δ. περί τινος Isoc.5.109, etc., freq. in Pl., Ap.33a, al.; γλῶσσα εὔτροχος ἐν τῷ δ. Plu.Per.7; reason, calculate, = διαλογίζομαι, Id.Marc.18:—the Act. in med. sense, Hermipp.40; οἱ διαλεγόμενοι, of logicians, Polystr.p.6 W., al.    2 in Philosophy, practise dialectic, elicit conclusions by discussion, οὐκ ἐρίζειν ἀλλὰ δ. Pl.R.454a, cf. 511c, Tht.167e, etc.    3 later, discourse, lecture, Philostr.VS2.21.3.    4 use a dialect or language, κατὰ ταὐτά τισι δ. Hdt.1.142; Φοινικιστί Plb.1.80.6; write in prose, opp.ποιεῖν, D.H.Comp.20.    b speak articulately, Arist.HA535b2.    5 in Att., euphem. for συνουσιάζω, have intercourse, Ar.Ec.890, Pl.1082, Hyp.Fr.171, Plu.Sol. 20, Hierocl.p.64A.    6 have dealings with, OGI484.23 (Pergam.).

German (Pape)

[Seite 586] (s. λέγω); bei Homer medium in der Formel ἀλλὰ τίη μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός; »weshalb erwog dies mein Geist?«, Iliad. 11, 407. 17, 97. 21, 562. 22, 122. 385. – Bei den Folgenden: 1) activum, auseinander lesen, auslesen; Herodot. 8, 107 τῆς στρατιῆς διαλέγειν τοὺς βού– λεται; 8, 113 τοῖσι εἴδεά τε ὑπῆρχε διαλέγων; unterscheiden, sondern, Plat. Legg. 5, 735 b διαλέξας τά τε ὑγιῆ καὶ τὰ μὴ καὶ τὰ γενναῖα καὶ ἀγεννῆ; Dem. 20, 91. So Pol. 5, 8, 8 u. a. Sp., wie D. Sic. 15, 71. Bei Ar. Lys. 720, τὴν ὀπήν , wird es »durchgraben« erkl., od. richtiger »aufsuchen«. – 2) Gebräuchlicher deponens διαλέγομαι sich unterreden, τινί, regelmäß. Attische Prosa depon. passiv. διαλέγομαι, διαλέξομαι, διελέχθην, διείλεγμαι; futur. διαλεχθήσομαι Dem 18, 252, διαλεχθησόμεθα Isocr. 9, 34; perf. διείλεγμαι z. B. Plat. Apol. 37 a; aber pass. ist διείλεκτο Lys. 9, 5; aorist. med . διελεξάμην bei Sp., wie D. Cass., = διελέχθην, bei Poll. 2, 125 (vgl. B. A. 88, 28) aus Ar. (frgm. Dind. no 321) in obscöner Bdtg, vgl. unten. In der Bedtg sich unterreden, unterhalten, häufig bei Att., nach Xen. Mem. 4, 5, 12 διαλέγειν κατὰ γένη τὰ πράγματα; Herodot. 3, 50 διαλεγομένῳ τε οὐ προσδιελέγετο; gew. τινί; Herodot. 3, 51 τά σφι ὁ μητροπάτωρ διελέχθη; 52 οὔτε τίς οἱ διαλέγεσθαι ἤθελε; πρός τινα, Plat. Rep. 7, 527 e; Isocr. 3, 8. 11 πρός τινα περί τινος; τινί, mit Jemandem unterhandeln. Dem. 10, 33; mit folgdm inf., Ἄγιδι διελεγέσθην μὴ ποιεῖν μάχην, daß er keine Schlacht liefern solle, Thuc. 5, 59. – Seit Plat. bes. vom dialektischen Verfahren der Sokratiker, im Wechselgespräch etwas ins Klare bringen; dah. auch = gewandt im Reden sein, zuweilen = dem einfachen εἰπεῖν. Nach B. A. 88, 29 brauchte Hermipp. so das act. – Eine Sprache od. Mundart sprechen, κατὰ ταύτὰ διαλεγόμεναί σφι Her. 1, 142; φοινικιστὶ δ., Pol. 1, 80, 6. – Att. = συνουσιάζω; Hyperid. bei VLL.; Ar. Plut. 1082 Eccl. 890; Plut. Sol. 20 u. Sp.

Greek (Liddell-Scott)

διαλέγω: μέλλ. -ξω, συλλέγων διαχωρίζω, ἐκλέγω, Ἡροδ. 8. 107, 113, Ξεν. Οἰκ. 8, 9, κτλ· πάντα εἰς ἓν χωνεύσει καὶ εἰς καθαρὸν διαλέξει Χρησμ. Σίβυλλ. 2. 213., 3. 87., 8. 412· - διακρίνω, Πλάτ. Νόμ. 735Β. ΙΙ. διαλέγων τὴν ὀπήν, ἀνερευνῶν, προσπαθῶν νὰ ἀνεύρῃ ἀνοικτὴν τὴν ὀπήν, ὅπως δραπετεύσῃ, Ἀριστ. Λυσ. 720. Β. ὡς ἀποθ., διαλέγομαι· μέλλ. διαλέξομαι Ἰσοκρ. 233D, 255Ε, κτλ· ὡσαύτως -λεχθήσομαι ὁ αὐτ. 195C, Δημ. 311. 99· ἀόρ. διελεξάμην Ὅμ., Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 321· ὡσαύτως διελέχθην Ἡρόδ., Ἀττ.· σπανίως ἀόρ. β΄ διαλεγῆναι Ἀριστ. Τοπ. 7. 5. 2., 8. 3. 6, γ’ πληθ. διέλεγεν Συλλ. Ἐπιγρ. 3052.10., 3656. 7· διείλεγμαι Πλάτ. Θεαίτ. 158C, Ἰσοκρ.· ὑπερσυντ. διείλεκτο Δημ. 553. 11 (ἀλλὰ μετὰ παθ. σημας., Λυσ. 114. 36)· πρβλ. προδιαλέγω. Συνδιαλέγομαι πρός τινα, συσκέπτομαι μετά τινος, συνομιλῶ, μετὰ δοτ. προς., μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμὸς Ἰλ. Λ. 407· πρβλ Ἀρχίλ. 74, Ἡρόδ. 3. 50. 51, Ἀριστοφ. Νεφ. 425, κτλ.· πρός τινα Πλάτ. Πολιτ. 272D, κτλ.· δ. τί τινι ἢ πρός τινα, συζητῶ ὑπόθεσίν τινα μεθ’ ἑτέρου, Ξεν. Ἀπομν. 1. 6, 1., 2. 10. 1· δ. ὅρους, πράγματα Ἀριστ. Ἀν. Ὑστ. 2. 7, 5, κτλ.· δ. περί τινος Ἰσοκρ. 28Β, Δημ. 506. 21· τινι περί τινος Θουκ. 8. 93· δ. τινι μὴ ποιεῖν, συνομιλῶν πειρῶμαι νὰ πείσω νὰ μὴ ..., ὁ αὐτ. 5. 59· εἰ τοῦτο τὸ ῥῆμα καὶ μὴ τουτὶ διελέχθην ἐγὼ Δημ. 305.5· οἱ νόμοι οὐδὲν τούτῳ δ., δὲν ἔχουσι νὰ εἴπωσί τι πρὸς αὐτόν, δὲν ἀναφέρονται εἰς αὐτόν, ὁ αὐτ. 1070. 4, πρβλ. Αἰσχίν. 3. 27· δ. πρός τι, ὑποστηρίζω τι συνομιλῶν, Ἀριστ. Ἀν. Πρ. 1. 43· ἢ κατακρίνω τι, ὁ αὐτ. Φυς. 1. 2, 3· - ἀπολ., ἐξηγοῦμαι, διασκέπτομαι καὶ λέγω τὰς σκέψεις μου, συζητῶ, ἐξετάζω, Ξεν. Ἀπομν. 4. 5, 12, Ἰσοκρ. 104C, κτλ., συχνὸν παρὰ Πλάτ.· οὔτε φωνεῖ οὔτε δ. Ἀριστ. Ἱ. Ζ. 4. 9, 3· - τὸ ἐνεργ. μεταχειρίζεται οὕτως ὁ Ἕρμιππ. ἐν Κερκ. 5. 2) ἐπὶ τῆς διαλεκτικῆς μεθόδου τῶν Σωκρατικῶν, καθ’ ἣν τὰ συμπεράσματα δὲν συνήγοντο ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ ὁμιλοῦντος, ἀλλὰ διὰ συζητήσεως δι’ ἐρωτήσεως καὶ ἀποκρίσεως, οὐκ ἐρίζειν ἀλλὰ δ. Πλάτ. Πολ. 454Α, πρβλ. 511C, Θεαίτ. 167Ε, κτλ., καὶ ἴδε τὴν λ. διαλεκτικός. 3) μεταχειρίζομαι διάλεκτόν τινα ἢ γλῶσσαν, Ἡρόδ. 1. 142, πρβλ. Πολύβ. 1. 80, 6· γράφω εἰς τὸ πεζόν, κατ’ ἀντίθ. πρὸς τὸ γράφειν ποιήματα, Διον. Ἁλ. π. Συνθέσ. 20, ἐν τέλ. 4) παρ’ Ἀττ. κατ’ εὐφημισμὸν ἀντὶ συνουσιάζω, συνευρίσκομαι, Ἀριστοφ. Ἐκκλ. 890, Πλούτ. 1082.