κοσμιότης
καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ → and a man's foes shall be they of his own household (Micah 7:6, Matthew 10:36)
English (LSJ)
κοσμιότητος, ἡ, propriety, decorum, Ar.Pl.564, Pl.Plt. 307 b, Zeno Stoic.1.58, etc.; κοσμιότης καὶ σωφροσύνη Pl.Grg. 508 a; opp. ἀκολασία, Arist.EN1109a16: pl., τὰς αἰσχύνας καὶ κ. Phld.Mus.p.44 K.
French (Bailly abrégé)
κοσμιότητος (ἡ) :
bon ordre ; modération d'esprit ou modération de caractère, convenance, décence.
Étymologie: κόσμιος.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κοσμιότης, κοσμιότητος, ἡ κόσμιος fatsoenlijk gedrag, fatsoen:. κοσμιότης οἰκεῖ μετ’ ἐμοῦ fatsoen leeft bij mij Aristoph. Pl. 564.
German (Pape)
κοσμιότητος, ἡ, die Eigenschaft des κόσμιος, ein ordentliches, gesetztes, gesittetes Betragen, Anstand, Ehrbarkeit, nach Plat. defin. 412d ὕπειξις ἑκουσία πρὸς τὸ φανὲν βέλτιστον, εὐταξία περὶ κίνησιν σώματος; neben σωφροσύνη, Gorg. 508a; Ar. Plut. 564; διὰ κοσμιότητος ζημιοῦν Dem. 59.80; Gegensatz der ἀκολασία, Arist. Eth. 2.8; Sp., wie Luc. Tim. 55.
Russian (Dvoretsky)
κοσμιότης: κοσμιότητος ἡ скромность, добропорядочность, порядочность, честность (κ. καὶ σωφροσύνη Plat., Plut.).
Greek Monotonic
κοσμιότης: κοσμιότητος, ἡ, κοσμιότητα, ευπρέπεια, ευταξία, πρέπουσα συμπεριφορά, σε Αριστοφ., Πλάτ.
Greek (Liddell-Scott)
κοσμιότης: κοσμιότητος, ἡ, τάξις, εὐταξία, εὐπρέπεια, φρόνιμος διαγωγή, Ἀριστοφ. Πλ. 564, Πλάτ. Πολιτικ. 307Α, κτλ.· κ. καὶ σωφροσύνη ὁ αὐτ. ἐν Γοργ. 508Α· ἀντίθετ. τῷ ἀκολασία, Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 2. 8, 8· ἴδε ἐν λεξ. κομψότης.
Middle Liddell
κοσμιότης, κοσμιότητος, [from κόσμιος
propriety, decorum, orderly behaviour, Ar., Plat.
