Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

intueor

From LSJ

Ἓν οἶδα, ὅτι οὐδὲν οἶδα → I know only one thing, that I know nothing | all I know is that I know nothing.

Diogenes Laertius, Lives of the Philosophers, Book 2 sec. 32.

Latin > English

intueor intueri, intuitus sum V DEP :: look at; consider, regard; admire; stare

Latin > English (Lewis & Short)

in-tŭĕor: ĭtus, 2, v. dep. (in tmesi:
I inque tueri, Lucr. 4, 713; archaic form indo tuetur, Enn. ap. Non. 378, 18 = Ann. 73 Vahl.; and intuor, Plaut. Most. 3, 2, 150; Ter. Heaut. 2, 4, 23; Turp. ap. Non. 470, 30; Sen. Hippol. 898, and in the act. form intŭo, ĕre, Commod. 31, 1; 39, 5), to look at, upon, or towards (syn.: adspicio, contemplor, specto).
I Lit., constr. with simple acc., or in and acc.
   (a)    With simple acc.: terram intuens modeste, Ter. Eun. 3, 5, 32: solem, Cic. Rep. 6, 18, 19; id. Tusc. 1, 30, 73: aliquid oculis, id. Fam. 5, 17, 4: ornamenta rei publicae, id. Prov. Cons. 9, 22: cum intueor et contemplor unumquemque vestrum, id. Planc. 1: huc atque illuc, id. de Or. 1, 40: lasciviam piscium, Pac. ap. Cic. Div. 1, 14, 24: terram, Cic. Cat. 3, 5, 13: me omnes intueri, id. Ac. 2, 19, 63: ora omnium atque oculos, id. Mil. 16, 42: quid, ut noverca, me intueris? Hor. Epod. 5, 9: faciem alicujus, Nep. Ages. 8, 1: caelum, Suet. Aug. 17: nutum illius diligenter, to watch, Cic. Tusc. 5, 21, 61.— Of situation: cubiculum montes intuentur, Plin. Ep. 5, 6, 28.—
   (b)    With in and acc.: in speciem rerum intuens, Cic. Univ. 10: in te intuens, id. Brut. 97, 331.—
II Trop.
   A Of the mind, to regard, observe, contemplate, consider, give attention to.
   (a)    With acc. (so most freq.): ut tota mente Crassum atque omni animo intueretur, Cic. de Or. 2, 21, 89; cf.: intentis oculis omnes rei publicae partes, id. Agr. 2, 28: voluntatem eorum qui audiunt, id. Or. 8, 24: mentis acies seipsam intuens, id. Tusc. 1, 30: oratores, id. de Or. 1, 34, 156: potius, quid se facere par esset, intuebatur, quam quid alii laudaturi forent. he regarded more, had more respect for, Nep. Att. 9, 5; cf. id. Them. 7, 6: rationem, Quint. 3, 6, 83; 3, 8, 35 al.: tempestatem impendentem, Cic. Sest. 9: id ille intuens, Nep. Alcib. 4, 1. — In pass. part.: intuendum quid affectet quisque, Quint. 5, 10, 28: non tam veteranos intuendos nobis, Cic. Phil. 11, 15, 39.—
   (b)    With adv.: quo intuens, Cic. de Or. 1, 34, 145.—
   (g)    With in and acc.: in summos homines, Cic. de Or. 1, 2, 6: tu in tuā mtuens te continebis, id. Tusc. 2, 13, 31: in aliquod majus malum, id. ib. 3, 13, 28; id. Univ. 10 init.; Plin. Pan. 58, 8.—
   (d)    With ad (rare): ad finiendum bellum, Liv. 36, 45.—
   B Esp., to regard with admiration, admire, wonder at: Graeci sic te intuebuntur, ut quendam ex annalium memoria esse delapsum putent, Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 2, § 7: sicut aliquem de caelo delapsum, id. de Imp. Pomp. 14, 41.?*! intueri, in pass. sense, Amm. 23, 5, 13.

Latin > French (Gaffiot 2016)

intŭĕor,⁸ ĭtus sum, ērī, tr. et qqf. intr.,
1 porter ses regards sur, fixer ses regards sur, regarder attentivement : a) [avec acc.] : terram intuens Ter. Eun. 580, les yeux fixés sur le sol, cf. Cic. Cat. 3, 13 ; Rep. 6, 19 ; Tusc. 1, 73 ; Mil. 42 ; Sest. 20 ; CM 59 ; b) [avec in acc.] in aliquem Cic. Br. 331 ; Tim. 34, jeter les yeux sur qqn ; c) [en parl. de lieux] être tourné vers, regarder : [avec acc.] Plin. Min. Ep. 5, 6, 28
2 [fig.] a) avoir les regards [la pensée] fixés sur : [avec acc.] Cic. de Or. 2, 89 ; Or. 24 ; Phil. 11, 39 || considérer attentivement, se représenter par la pensée : Cic. Or. 24 ; Fam. 1, 9, 17 ; Nep. Att. 9, 5 ; Them. 7, 6 ; b) [avec in acc.] Cic. de Or. 1, 6 ; Tusc. 3, 28 ; c) [avec acc.] contempler avec admiration : Cic. Q. 1, 1, 7 ; Pomp. 41. arch. indotueor Enn. Ann. 70 || formes intuor, intui 3e conj. Pl. *Most. 836 ; *Capt. 557 ; Ter. Haut. 403 ; Acc. Tr. 614 ; Turpil. Com. 159 ; Nep. Chabr. 3, 3 || actif intuo, ĕre Commod. Instr. 1, 30, 1 ; 1, 39, 5 || intueri pass. : Amm. 23, 5, 13.

Latin > German (Georges)

in-tueor, tuitus sum, ērī, genau auf etwas hinsehen, -hinschauen, etw. anschauen, I) eig.: solem, Cic.: mucronem, Liv.: alqm od. in alqm, Cic.: huc atque illuc, Cic.: alqm contra, ins Angesicht schauen, Liv. – v. Örtl., hinliegen nach usw., cubiculum montes intuetur, Plin. ep. 5, 6, 28. – II) übtr.: A) im allg., geistig auf etwas hinschauen, etw. anschauen, betrachten, Cic. u.a. – B) insbes.: 1) mit Verwunderung auf jmd. hinsehen, alqm, Cic. de imp. Pomp. 41; ad Q. fr. 1, 1, 2. § 7. – 2) auf etwas Rücksicht nehmen, etw. im Auge haben, bedenken, beachten, alqd. Cic. u.a. – / Archaist. Nbf. indotueor, Enn. ann. 70 (wo indotuetur). – Nbf. intuor, tuī, Präs. intuor, Plaut. most. 836. Sen. Hippol. (Phaedr.) 906: intuitur, Plaut. capt. 558; truc. 599. Ter. heaut. 403: intuuntur, Nep. Chabr. 3, 3 N. (Halm intueantur): Infin. intui, Acc. tr. 614. Turpil. com. 159. – u. aktiv intuo, ere, Commodian. 1, 31, 1 u. 1, 39, 5. – Infin. intueri passiv, Amm. 23, 5, 13.

Latin > Chinese

intueor, eris, itus sum, eri. 2. :: 細看。想。察。— se 自省察。Cubiculum montes intuetur 房向諸山。