καύσων
περὶ οὐδὲν γὰρ οὕτως ὑπάρχει τῶν ἀνθρωπίνων ἔργων βεβαιότης ὡς περὶ τὰς ἐνεργείας τὰς κατ' ἀρετήν → since none of man's functions possess the quality of permanence so fully as the activities in conformity with virtue
English (LSJ)
ωνος, ὁ,
A burning heat, summer heat, Ev.Matt.20.12, Orph.Fr.264, Luc. Philops.25; καύσωνος ὥρᾳ Diph.Siph. ap. Ath.3.73a; ἄνεμος καύσων = sirocco, LXXJe.18.17, al.; καύσων alone, ib.Ju.8.3, Ep.Jac.1.11, Ath.Med. ap.Orib.1.2.13, Ptol.Tetr.85.
2 καύσων στομάχου = heartburn, pyrosis Dsc.1.22.
3 καύσων πυρετός = καῦσος (causus, i.e. bilious remittent fever, the endemic fever of the Levant) (A) 1, Alex.Trall.Febr.2.
II = διψάς ΙΙ, Ael.NA6.51, Philum.Ven.20.1.
German (Pape)
[Seite 1408] ωνος, ὁ, die Hitze; Ath. III, 73 a; N.T.; vom Fieber, Luc. philops. 26; – ein heißer, ausdörrender Wind, LXX; Schol. Ar. Lys. 973 erkl. so πρηστήρ.
French (Bailly abrégé)
ονος (ὁ) :
fièvre ardente;
NT: chaleur accablante (du soleil) ; sirocco.
Étymologie: καίω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καύσων -ωνος, ὁ [κάω] brandende hitte.
Russian (Dvoretsky)
καύσων: ωνος ὁ
1 жар, лихорадка Luc.;
2 зной (ἀνέτειλεν ὁ ἥλιος σὺν τῷν καύσωνι NT).
English (Strong)
from καυσόω; a glare: (burning) heat.
English (Thayer)
καύσωνος, ὁ;
1. burning heat of the sun: Alex.; cf. Athen. 3, p. 73b.).
2. Eurus, a very dry, hot, east wind, scorching and drying up everything; for קָדִים, ἄνεμος καύσων, πνεῦμα καύσων, Sept. iii., p. 297; Winer s RWB (also BB. DD.) under the word Wind>). Many suppose it to be referred to in καύσων, but to the ἥλιος.
Greek Monotonic
καύσων: -ωνος, ὁ (καίω), φλόγωση, μεγάλη θερμότητα, σε Καινή Διαθήκη
Greek (Liddell-Scott)
καύσων: -ωνος, ὁ, μεγάλη θερμότης, θερινὸν καῦμα, Εὐαγγ. κ. Ματθ. κ΄, 12, πρβλ. Ἀθήν. 73Α, Λουκ. Φιλοψ. 25· ἄνεμος καύσων, ξηρὸς καὶ θερμός, πνιγώδης, Ἑβδ. (Ἱερεμ. ΙΗ΄, 17), κτλ.·- κυνόκαυμα, τό, παρὰ τῷ Εὐσταθ. 1255. 24, «δῆλον δὲ ὅτι τοῦ τοιούτου κυνὸς ἐπιτέλλοντος πολλοὶ γίνονται καύσωνες» σ. 183. 31.
Middle Liddell
καύσων, ωνος, καίω
burning heat, NTest.
Chinese
原文音譯：kaÚswn 考算
詞類次數：名詞（3）
原文字根：燃燒（著） 相當於： （חֹרֶב）
字義溯源：強烈閃光，熱，熱風，炎熱，燥熱；源自（καυσόω）=放火燒），而 （καυσόω）出自（καῦσις）=燃燒的）， （καῦσις）又出自（καίω）*=燒）。參讀 （θέρμη）同義字參讀 （καίω）同源字
出現次數：總共（3）；太（1）；路（1）；雅（1）
譯字彙編：
1） 熱風（1） 雅1:11；
2） 燥熱（1） 路12:55；
3） 熱（1） 太20:12
