παλαιότης

English (LSJ)

παλαιότητος, ἡ,
A age, παλαιότης καὶ πλῆθος ἐτῶν Aeschin.2.42; of seeds, Thphr.HP7.1.6.
2 more freq. antiquity, obsoleteness, π. γὰρ τῷ λόγῳ γ' ἔνεστί τις E.Hel.1056; ὑπὸ παλαιότητος Pl.Cra.421d; εἴτε παλαιότης εἴτε σαπρότης Id.R.609e; παλαιότης γράμματος, opp. καινότης πνεύματος, Ep.Rom.7.6; in Lit. Crit., D.H.Rh.10.19.

German (Pape)

[Seite 445] παλαιότητος, ἡ, das Alter, die Altertümlichkeit, das Langehersein; παλαιότης γὰρ τῷ λόγῳ γ' ἔνεστί τις, Eur. Hel. 1061; Plat. Crat. 421 d; neben σαπρότης, Rep. X, 609 f; καὶ πλῆθος ἐτῶν, Aesch. 2, 42; Sp., wie N.T.

French (Bailly abrégé)

ητος (ἡ) :
antiquité, ancienneté;
NT: caractère archaïque, caractère vétusté.
Étymologie: παλαιός.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

παλαιότης -ητος, ἡ [παλαιός] ouderdom, oude staat.

Russian (Dvoretsky)

πᾰλαιότης: ητος ἡ
1 древность (sc. τοῦ λόγου Eur., Plat.);
2 старость, престарелость (π. καὶ πλῆθος ἐτῶν Aeschin.);
3 залежалость (τῶν σιτίων Plat.).

English (Strong)

from παλαιός; antiquatedness: oldness.

English (Thayer)

παλαιοτητος, ἡ (παλαιός), oldness: γράμματος, the old state of life controlled by 'the letter' of the law, καινότης, and γράμμα, 2c. (Euripides), Plato, Aeschines, Dio Cassius, 72,8.)

Greek Monotonic

πᾰλαιότης: -ητος, ἡ, αρχαιότητα, παλαιότητα, σε Ευρ., Πλάτ.

Greek (Liddell-Scott)

πᾰλαιότης: -ητος, ἡ, ἀρχαιότης, ἀπηρχαιωμένος χαρακτήρ, π. γὰρ τῷ λόγῳ γ’ ἔνεστί τις Εὐρ. Ἑλ. 1056· ὑπὸ παλαιότητος Πλάτ. Κρατ. 421D· εἴτε π. εἴτε σαπρότης ὁ αὐτ. ἐν Πολ. 609F· - ἐπὶ προσώπων, Αἰσχίν. 33. 34.

Middle Liddell

πᾰλαιότης, ητος, ἡ, [from πᾰλαιός]
antiquity, obsoleteness, Eur., Plat.

Chinese

原文音譯：palaiÒthj 爬來哦帖士
詞類次數：名詞（1）
原文字根：老（舊）
字義溯源：陳舊，舊樣，古老，過時的；源自（παλαιός）=古老的），而 （παλαιός）出自（πάλαι）*=從前）。參讀 （πάλαι）同源字
出現次數：總共（1）；羅（1）
譯字彙編：
1） 舊樣（1） 羅7:6