πλημμελής: Difference between revisions
Γυναικὶ κόσμος ὁ τρόπος, οὐ τὰ χρυσία → Non ornat aurum feminam at mores probi → Die Art schmückt eine Frau, nicht güldenes Geschmeid
(33) |
(6) |
||
| Line 21: | Line 21: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ές, ΝΜΑ<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[ελλιπής]] (α. «[[πλημμελής]] [[εργασία]]» β. «[[πλημμελής]] [[εκτέλεση]] καθήκοντος»)<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[παράφωνος]]<br /><b>2.</b> λαθεμένος, [[ελαττωματικός]]<br /><b>3.</b> [[δυσάρεστος]], [[προσβλητικός]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br />[[πλημμελώς]] / <i>πλημμελῶς</i>, ΝΜΑ<br />[[κατά]] τρόπο πλημμελή, ελαττωματικά ή λαθεμένα.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Πρόκειται για σύνθ. λ. <span style="color: red;"><</span> [[πλήν]] <span style="color: red;">+</span> [[μέλος]] «[[άσμα]], ωδή» (<b>πρβλ.</b> <i>εμ</i>-[[μελής]]), η οποία δήλωνε αρχικά τον παράφωνο και στη [[συνέχεια]] διευρύνθηκε σημασιολογικά παίρνοντας τη σημ. «αυτός που διαπράττει [[σφάλμα]], [[λανθασμένος]], [[ελαττωματικός]]»]. | |mltxt=-ές, ΝΜΑ<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[ελλιπής]] (α. «[[πλημμελής]] [[εργασία]]» β. «[[πλημμελής]] [[εκτέλεση]] καθήκοντος»)<br /><b>μσν.-αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[παράφωνος]]<br /><b>2.</b> λαθεμένος, [[ελαττωματικός]]<br /><b>3.</b> [[δυσάρεστος]], [[προσβλητικός]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br />[[πλημμελώς]] / <i>πλημμελῶς</i>, ΝΜΑ<br />[[κατά]] τρόπο πλημμελή, ελαττωματικά ή λαθεμένα.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Πρόκειται για σύνθ. λ. <span style="color: red;"><</span> [[πλήν]] <span style="color: red;">+</span> [[μέλος]] «[[άσμα]], ωδή» (<b>πρβλ.</b> <i>εμ</i>-[[μελής]]), η οποία δήλωνε αρχικά τον παράφωνο και στη [[συνέχεια]] διευρύνθηκε σημασιολογικά παίρνοντας τη σημ. «αυτός που διαπράττει [[σφάλμα]], [[λανθασμένος]], [[ελαττωματικός]]»]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''πλημμελής:''' -ές ([[πλήν]], [[μέλος]]),·<br /><b class="num">I. 1.</b> αυτός που βρίσκεται έξω από τη [[μελωδία]], αντίθ. προς το [[ἐμμελής]].<br /><b class="num">II.</b> μεταφ., αυτός που βρίσκεται σε [[παραφωνία]], [[εσφαλμένος]], παραπλανημένος, σε Πλάτ.<br /><b class="num">2.</b> λέγεται για πράγματα, [[δυσάρεστος]], [[ασύμφωνος]], μη [[χαρούμενος]], <i>πλημμελές τι δρᾶν παθέω</i>, σε Ευρ. κ.λπ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:44, 30 December 2018
English (LSJ)
ές, (πλήν, μέλος) prop.
A out of tune, opp. ἐμμελής, but in usage, metaph., faulty, erring, ὁ ἀκράτως . . π. καὶ κακός Pl.Lg.731d. 2 wrongful, outrageous, ἤν τι π. σε δρᾷ E.Hel.1085; μὴ τί π. πάθῃς; Id.Med.306; ἐάν τι πάθωμεν π. Pl.R.451b; λίαν πλημμελὲς ἂν εἴη Arist.EN1099b24, cf. Democr.181, Pl.Cri.43b, Sph.243a: Sup., ἀμαθίαι -έσταται Id.Lg.689b. Adv. -λῶς ib.793c; κινούμενον π. καὶ ἀτάκτως wrongly, Id.Ti.30a.
German (Pape)
[Seite 633] ές, eigtl. gegen die Tonweise, bes. beim Singen fehlend, falsch singend, im Ggstz von ἐμμελής. – Uebh. fehlend, sich vergehend; ἤν τι πλημμελές σε δρᾷ, Eur. Hel. 1085, vgl. Med. 306; χαλεπὸν καὶ πλημμελὲς ἐπιτιμᾷν, Plat. Soph. 243 a; καὶ κακόν, Legg. V, 731 e, u. öfter; κινούμενον πλημμελῶς καὶ ἀτάκτως, Tim. 30 a, u. öfter; παρὰ τοὺς νόμους, Din. 1, 61; Dem. u. Folgde.
Greek (Liddell-Scott)
πλημμελής: -ές, (πλήν, μέλος) κυρίως ὁ παρὰ τὸ μέλος, παράχορδος ἢ ἐν παραφωνίᾳ, ἀντίθετ. τῷ ἐμμελής, πρβλ. πλημμέλεια. ΙΙ. μεταφορ., ὁ ἐν παραφωνίᾳ ὤν, ἐσφαλμένος, πεπλανημένος, ὁ ἀκράτως... πλ. καὶ κακὸς Πλάτ. Νόμ. 731D· λίαν πλημμελὲς ἂν εἴη Ἀριστ. Ἠθικ. Νικ. 1. 9, 6. 2) ἐπὶ πραγμάτων, δυσάρεστος, ἤν τι πλ. σε δρᾷ Εὐρ. Ἑλ. 1091· μή τι πλ. πάθῃς ὁ αὐτ. ἐν Μηδ. 306· ἐάν τι πάθωμεν πλ. Πλάτ. Πολ. 451B· πλ. ἂν εἴη ἀγανακτεῖν ὁ αὐτ. ἐν Κρίτωνι 43B, πρβλ. Σοφ. 243A· ― ὑπερθ., -έστατος, ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 689B. ― Ἐπίρρ. -λῶς, αὐτόθι 793C· πλ. καὶ ἀτάκτως ὁ αὐτ. ἐν Τιμ. 30A.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
propr. qui est ou fait une fausse note ; contraire à la règle, défectueux, mauvais ; πλημμελὴς βίος PLUT vie désordonnée.
Étymologie: πλήν, μέλος.
Greek Monolingual
-ές, ΝΜΑ
νεοελλ.
ελλιπής (α. «πλημμελής εργασία» β. «πλημμελής εκτέλεση καθήκοντος»)
μσν.-αρχ.
1. παράφωνος
2. λαθεμένος, ελαττωματικός
3. δυσάρεστος, προσβλητικός.
επίρρ...
πλημμελώς / πλημμελῶς, ΝΜΑ
κατά τρόπο πλημμελή, ελαττωματικά ή λαθεμένα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται για σύνθ. λ. < πλήν + μέλος «άσμα, ωδή» (πρβλ. εμ-μελής), η οποία δήλωνε αρχικά τον παράφωνο και στη συνέχεια διευρύνθηκε σημασιολογικά παίρνοντας τη σημ. «αυτός που διαπράττει σφάλμα, λανθασμένος, ελαττωματικός»].
Greek Monotonic
πλημμελής: -ές (πλήν, μέλος),·
I. 1. αυτός που βρίσκεται έξω από τη μελωδία, αντίθ. προς το ἐμμελής.
II. μεταφ., αυτός που βρίσκεται σε παραφωνία, εσφαλμένος, παραπλανημένος, σε Πλάτ.
2. λέγεται για πράγματα, δυσάρεστος, ασύμφωνος, μη χαρούμενος, πλημμελές τι δρᾶν παθέω, σε Ευρ. κ.λπ.
