ἁρπαγή

English (LSJ)

ἡ,

   A seizure, robbery, rape, first in Sol.4.13; ὀφλὼν ἁρπαγῆς δίκην found guilty of rape, A.Ag.534; αἰτέειν δίκας τῆς ἁ. Hdt.1.2; ἁρπαγῇ χρησαμένους ib.5; ἁρπαγὴν ποιεῖσθαι, ποιεῖν, Th.6.52, X.Cyr. 7.2.12; ἐφ' ἁ. τραπέσθαι Th.4.104, X.Cyr.4.2.25; τοῦ κρητῆρος ἡ ἁ. Hdt.3.48: pl., of a single act, συνεπρήξαντο τὰς Ἑλένης ἁ. Id.5.94, cf. A.Th.351 (lyr.), Supp.510; Καδμείων ἁ., of the Sphinx, E.Ph.1021 (lyr.).    II thing seized, booty, prey, τοῦ φθάσαντος ἁ. A.Pers.752; ἁ. κυσί, θηρσί, Id.Th.1019, E.El.896; ἁρπαγὴν ποιεῖσθαί τι to make booty of a thing. Th.8.62.    III greediness, X.Cyr.5.2.17.    IV ἐν ἁρπαγῇ σελήνης when the moon is invisible, PMag.Par.1.750.

German (Pape)

[Seite 358] ἡ, das Rauben, καὶ κλοπή Aesch. Ag. 520, wie Xen. Cyr. 1, 2, 6; nicht selten im plur., wie Eur. Phoen. 46, 1073 I. A. 1266; χρημάτων Isocr. 4, 114; παίδων Pol. 6, 8; ξιφῶν, das zum Schwert Greifen, Dion. Hal. 8, 73; Raub, Beute, κυσίν Aesch. Spt. 1005; τινός Pers. 738; Xen. Hell. 3, 2, 19; bes. Plünderung, Thuc. 4, 104; Xen. Cyr. 7, 2, 11 u. öfter; ἁρπαγὴν ποιεῖσθαι Thuc. 8, 62; ἐφ' ἁρπαγὴν τρέπεσθαι 4, 104; εἰς ἁρ. τρ. Xen. Hell. 6, 5, 30.

Greek (Liddell-Scott)

ἁρπᾰγή: ἡ, βιαία ἀπόσπασις, ἁρπαγή, λήστευσις, λεηλασία, ἀπαγωγή, πρῶτον παρὰ Σόλωνι 15. 13· ὀφλὼν ἁρπαγῆς δίκην, καταδικασθεὶς ἐπὶ ἁρπαγῇ, Αἰσχύλ. Ἀγ. 534· αἰτέειν δίκας τῆς ἁρπ. Ἡρόδ. 1. 2· ἁρπαγῇ χρέεσθαι, ἁρπάζειν, λεηλατεῖν, ὁ αὐτ. 1. 2· ἁρπαγὴν ποιεῖσθαι, ποιεῖν Θουκ. 6. 52, Ξεν. Κύρ. 7. 2, 12· ἐπὶ ἢ εἰς ἁρπ. τρέπεσθαι Θουκ. 4. 104, Ξεν. Κύρ. 4. 2, 25· τοῦ κρατῆρος ἡ ἁρπ. Ἡρόδ. 3. 48· ὡσαύτως κατὰ πληθ. ἐπὶ μιᾶς πράξεως, τὰς Ἑλένης ἁρπ. ὁ αὐτ. 5. 94, πρβλ. Αἰσχύλ. Θήβ. 351, Ἱκ. 510, καὶ Εὐρ. Καδμείων ἁρπ., ἐπὶ τῆς Σφιγγός, Εύρ. Φοίν. 1021. ΙΙ. τὸ ἁρπασθὲν πρᾶγμα, λεία, λάφυρον, ἅρπαγμα, τοῦ φθάσαντος ἁρπαγὴ Αἰσχύλ. Πέρσ. 752· οὕτω ἁρπ. κυσί, θηρσί Αἰσχύλ. Θήβ. 1014, Εὐρ. Ἠλ. 896· ἁρπαγὴν ποιεῖσθαι τι Θουκ. 8. 62· πρβλ. λεία. ΙΙΙ. ἁρπαγῆς ἐπιθυμία, ἀπληστία, Ξεν. Κύρ. 5. 2, 17.

French (Bailly abrégé)

ῆς (ἡ) :
I. 1 rapacité, avidité;
2 rapine, rapt, pillage;
II. 1 ce qu’on a pillé, butin ; proie (des bêtes sauvages);
2 état de celui qui a été dépouillé.
Étymologie: ἁρπάζω.

Spanish (DGE)

(ἁρπᾰγή) -ῆς, ἡ

• Alolema(s): dór. -ά E.Ph.1021, Call.Dieg.9.13, 21 (Fr.201)
I 1gener. robo, rapiña, pillaje c. gen. de cosas τοῦ κρητῆρος Hdt.3.48, χρημάτων Isoc.4.114, τοῦ χάρακος Plb.1.17.10, πραγμάτων PMasp.24.36 (VI d.C.)
•abs. φειδόμενοι κλέπτουσιν ἐφ' ἁρπαγῇ Sol.3.13, cf. Pl.Lg.633b, 941b, R.469d, Aen.Tact.16.7
•botín, presa τοῦ φθάσαντος ἁ. A.Pers.752, ἁ. κυσί A.Th.1014, θηρσί E.El.896
•en el prov. ἁρπαγὰ τὰ Κοννάρου, τὰ Κοννίδα para lo que es una ganga, Call.ll.cc., Hsch., cf. Zen.1.31
•ἁρπαγὴν ποιεῖν, ποιεῖσθαι hacer botín, pillar, robar Th.6.52, X.Cyr.7.2.12, c. otro ac. pred. σκεύη μὲν καὶ ἀνδράποδα ἁρπαγὴν ποιησάμενος convirtiendo en botín impedimenta y esclavos Th.8.62
•en plu. acciones o casos de pillaje ἁρπαγαὶ δὲ διαδρομᾶν ὁμαίμονες A.Th.352, cf. Supp.510, D.C.36.16.3.
2 ref. a pers. gener. mujeres rapto ὀφλῶν ... ἁρπαγῆς δίκην ref. al rapto de Helena, A.A.534, cf. Hdt.1.2, 5, Καδμείων ἁ. de la Esfinge, E.Ph.1021
•en plu. estilístico συνεπρήξαντο ... τὰς Ἑλένης ἁρπαγάς Hdt.5.94, θυγατρός E.Hel.1322, cf. IA 1266
•del amor arrebato Plu.2.755c.
3 desaparición σελήνης de la luna nueva PMag.4.754.
II avaricia, avidez ἂν ... καταφανὴς γένοιτο ... ἁρπαγῇ X.Cyr.5.2.17, cf. Eu.Luc.11.39.

English (Strong)

from ἁρπάζω; pillage (properly abstract): extortion, ravening, spoiling.

English (Thayer)

ἁρπαγῆς, ἡ (ἁρπάζω), rapine, pillage;
1. the act of plundering, robbery: plunder, spoil: Aeschylus down.)

Greek Monolingual

η (Α ἁρπαγή) αρπάζω
η βίαιη αφαίρεση ξένων πραγμάτων
αρχ.
1. τα λάφυρα, η λεία
2. η απληστία, η επιθυμία αρπαγής.

Greek Monolingual

η (AM ἁρπάγη) αρπάζω
1. ο γάντζος με τον οποίο σηκώνουμε δέματα
2. η τσουγκράνα
3. σύνεργο αλιευτικής
νεοελλ.
ο ιστός της αράχνης.

Greek Monotonic

ἁρπᾰγή: ἡ (ἁρπάζω),
I. 1. λεηλασία, διαρπαγή, κλοπή, σε Σόλωνα, Ηρόδ., Αττ.
2. το αρπαχθέν πράγμα, λάφυρο, λεία, σε Αισχύλ., Ευρ.· ἁρπαγὴν ποιεῖσθαί τι, λαφυραγωγώ, σε Θουκ.· πρβλ. λεία·
II. επιθυμία αρπαγής, απληστία, σε Ξεν.