ἐπεμπίπτω

English (LSJ)

A fall upon, attack furiously, ἀλλήλοις Ph.2.109; ποίμναις ἐπεμπίπτειν βάσιν S.Aj. 42. 2 fall to, set to work, Ar.Pax471. 3 fit in, of cogs, v. l. in Heliod. ap. Orib.49.4.65.

German (Pape)

[Seite 915] (s. πίπτω), noch dazu hineinfallen; βάσιν τινι, hineinstürmen auf, Soph. Ai. 42; sich worauf legen, καὶ σπουδάζω Ar. Pax 463; Sp.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπεμπίπτω: μέλλ. -πεσοῦμαι, ἐπιπίπτω κατά τινος, προσβάλλω αὐτὸν μανιωδῶς, ἐπεμπίπτει τοῖς ἐχθροῖς Ἰωσήπου Ἰουδ. Ἀρχ. 12. 8, 4· τί δῆτα ποίμναις τήνδ’ ἐπεμπίπτει βάσιν; τότε λοιπόν διὰ τὶ ἔκαμε ταύτην τὴν ἐπίθεσιν κατὰ τῶν ποιμνίων; Σοφ. Αἴ. 42. 2) συντόνως πράττω τι, μετὰ σπουδῆς καταγίνομαι εἰς αὐτό, Λατ. incumbere, οὔκουν ἕλκω κἀξαρτῶμαι κἀπεμπίπτω καὶ σπουδάζω; Ἀριστοφ. Εἰρ. 471.

French (Bailly abrégé)

tomber sur, se jeter sur, attaquer.
Étymologie: ἐπί, ἐμπίπτω.

Greek Monolingual

ἐπεμπίπτω (Α)
1. επιτίθεμαι ορμητικά, προσβάλλω χτυπώντας αιφνιδιαστικά
2. ασχολούμαι με ζήλο («οὔκουν ἕλκω κἀξαρτῶμαι κἀπεμπίπτω καὶ σπουδάζω», Αριστοφ.)
3. συναρμολογώ, ταιριάζω.

Greek Monotonic

ἐπεμπίπτω: μέλ. -εμπεσοῦμαι,
1. πέφτω πάνω σε κάποιον, επιτίθεμαι, προσβάλλω με μανία, τινί, σε Σοφ.
2. επιπίπτω, πράττω, καταγίνομαι με κάτι, καταπιάνομαι, Λατ. incumbere, σε Αριστοφ.

Russian (Dvoretsky)

ἐπεμπίπτω:
1) (тж. ἐ. βάσιν Soph.) нападать, бросаться (τινί Soph.): ἐ. ὤμῳ Theocr. поразить в плечо;
2) перен. с жаром набрасываться, наваливаться (ἐ. καὶ σπουδάζειν Arph.).

Middle Liddell

fut. -εμπεσοῦμαι
1. to fall upon besides, attack furiously, τινί Soph.
2. to fall to, set to work, Lat. incumbere, Ar.