επιβαίνω: Difference between revisions
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
m (Text replacement - " τοῑς " to " τοῖς ") |
m (Text replacement - "αῑοι" to "αῖοι") |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἐπιβαίνω]] (Α) [[βαίνω]]<br /><b>1.</b> επιβιβάζομαι σε μεταφορικό [[μέσο]]<br /><b>2.</b> [[βατεύω]], [[οχεύω]]<br /><b>μσν.- νεοελλ.</b><br />[[ανέρχομαι]] αντικανονικά σε επισκοπικό θρόνο ή [[εκτελώ]] επισκοπικά έργα έξω από τα όρια της επισκοπής μου<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br /><b>1.</b> [[πατώ]] [[πάνω]] σε [[κάτι]] («[[μηδέποτε]] ἐπιβήσονται αὐτῆς» [της Πελοποννήσου], <b>Θουκ.</b>)<br /><b>2.</b> [[προχωρώ]]<br /><b>3.</b> [[κυριαρχώ]], [[άρχω]] («οἵ τῆς βασιλείας ἐπιβεβήκασιν»)<br /><b>4.</b> επιτίθεμαι («ἐπέβη τοῖς Ἀχαιοῑς», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>μσν.</b><br /><b>1.</b> [[καταλαμβάνω]], [[κυριεύω]] («προσέταξεν Ἀλέξανδρος, ἧς ἐπιβῶσι χώρας, | |mltxt=[[ἐπιβαίνω]] (Α) [[βαίνω]]<br /><b>1.</b> επιβιβάζομαι σε μεταφορικό [[μέσο]]<br /><b>2.</b> [[βατεύω]], [[οχεύω]]<br /><b>μσν.- νεοελλ.</b><br />[[ανέρχομαι]] αντικανονικά σε επισκοπικό θρόνο ή [[εκτελώ]] επισκοπικά έργα έξω από τα όρια της επισκοπής μου<br /><b>αρχ.-μσν.</b><br /><b>1.</b> [[πατώ]] [[πάνω]] σε [[κάτι]] («[[μηδέποτε]] ἐπιβήσονται αὐτῆς» [της Πελοποννήσου], <b>Θουκ.</b>)<br /><b>2.</b> [[προχωρώ]]<br /><b>3.</b> [[κυριαρχώ]], [[άρχω]] («οἵ τῆς βασιλείας ἐπιβεβήκασιν»)<br /><b>4.</b> επιτίθεμαι («ἐπέβη τοῖς Ἀχαιοῑς», <b>Πλούτ.</b>)<br /><b>μσν.</b><br /><b>1.</b> [[καταλαμβάνω]], [[κυριεύω]] («προσέταξεν Ἀλέξανδρος, ἧς ἐπιβῶσι χώρας, Θηβαῖοι ἀπολέσθωσαν»)<br /><b>2.</b> επεκτείνομαι («ὁ [[πόνος]] ἐπιβαίνει»)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> [[καταπατώ]], [[ποδοπατώ]]<br /><b>2.</b> [[ρίχνω]] όλο το [[βάρος]] του σώματός μου [[κάπου]]<br /><b>3.</b> [[αξιώνω]] περισσότερα<br /><b>4.</b> [[πλησιάζω]], [[κοντεύω]]<br /><b>5.</b> τοποθετούμαι [[πάνω]] σε [[κάτι]] («πυρῆς ἐπιβάντ' ἀλεγεινῆς», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>6.</b> [[έρχομαι]] σε μια ψυχική [[διάθεση]] («πᾱσαι ἀναιδείης ἐπέβησαν» — έφθασαν στο έπακρο της αναίδειας, <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /><b>7.</b> [[φθάνω]] [[κάτι]] που βρίσκεται [[ψηλά]] («ἀνορέαις ὑπερτάταις ἐπέβα», <b>Πίνδ.</b>)<br /><b>8.</b> [[μπαίνω]] [[κάπου]] με τη βία<br /><b>9.</b> [[κάνω]] κάποιον να ανεβεί, [[ανεβάζω]] («ὅν ῤα τόθ' ἵππων ὠκυπόδων ἐπέβησε», <b>Ομ. Ιλ.</b>)<br /><b>10.</b> [[κάνω]] κάποιον να φθάσει [[κάπου]] («ἀρχαίας ἐπέβασε [[πότμος]] συγγενὴς εὐαμερίας», <b>Πίνδ.</b>)<br /><b>11.</b> [[σηκώνω]] και [[καθοδηγώ]] («ἡώς, ἥ τε φανεῑσα πολέας ἐπέβησε κελεύθου» — πολλούς σηκώνει και τους βάζει στον δρόμο, <b>Ησίοδ.</b>). | ||
}} | }} | ||
Revision as of 12:20, 28 March 2021
Greek Monolingual
ἐπιβαίνω (Α) βαίνω
1. επιβιβάζομαι σε μεταφορικό μέσο
2. βατεύω, οχεύω
μσν.- νεοελλ.
ανέρχομαι αντικανονικά σε επισκοπικό θρόνο ή εκτελώ επισκοπικά έργα έξω από τα όρια της επισκοπής μου
αρχ.-μσν.
1. πατώ πάνω σε κάτι («μηδέποτε ἐπιβήσονται αὐτῆς» [της Πελοποννήσου], Θουκ.)
2. προχωρώ
3. κυριαρχώ, άρχω («οἵ τῆς βασιλείας ἐπιβεβήκασιν»)
4. επιτίθεμαι («ἐπέβη τοῖς Ἀχαιοῑς», Πλούτ.)
μσν.
1. καταλαμβάνω, κυριεύω («προσέταξεν Ἀλέξανδρος, ἧς ἐπιβῶσι χώρας, Θηβαῖοι ἀπολέσθωσαν»)
2. επεκτείνομαι («ὁ πόνος ἐπιβαίνει»)
αρχ.
1. καταπατώ, ποδοπατώ
2. ρίχνω όλο το βάρος του σώματός μου κάπου
3. αξιώνω περισσότερα
4. πλησιάζω, κοντεύω
5. τοποθετούμαι πάνω σε κάτι («πυρῆς ἐπιβάντ' ἀλεγεινῆς», Ομ. Ιλ.)
6. έρχομαι σε μια ψυχική διάθεση («πᾱσαι ἀναιδείης ἐπέβησαν» — έφθασαν στο έπακρο της αναίδειας, Ομ. Οδ.)
7. φθάνω κάτι που βρίσκεται ψηλά («ἀνορέαις ὑπερτάταις ἐπέβα», Πίνδ.)
8. μπαίνω κάπου με τη βία
9. κάνω κάποιον να ανεβεί, ανεβάζω («ὅν ῤα τόθ' ἵππων ὠκυπόδων ἐπέβησε», Ομ. Ιλ.)
10. κάνω κάποιον να φθάσει κάπου («ἀρχαίας ἐπέβασε πότμος συγγενὴς εὐαμερίας», Πίνδ.)
11. σηκώνω και καθοδηγώ («ἡώς, ἥ τε φανεῑσα πολέας ἐπέβησε κελεύθου» — πολλούς σηκώνει και τους βάζει στον δρόμο, Ησίοδ.).
