ὑψίλοφος: Difference between revisions
αἰτήσεις ἀκοὐεις σῶν ἱκετῶν· ταχἐως συνδραμεῖς ἀναπαὐων εὐεργετῶν· ἰάματα παρἐχεις, Ἱερἀρχα, τῇ πρὀς Θεὀν παρρησἰᾳ κοσμοὐμενος → You hear the prayers of your suppliants; quickly you come to their assistance, bringing relief and benefits; you provide the remedies, Archbishop, since you are endowed with free access to God.
m (Text replacement - "v.l. " to "v.l. ") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([\p{Cyrillic}]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3") |
||
| Line 26: | Line 26: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ὑψίλοφος:'''<br /><b class="num">1)</b> высоковершинный ([[Αἴτνα]] Pind.);<br /><b class="num">2)</b> высокий (θυρίδες Anth. - [[varia lectio|v.l.]] [[ὑψόροφος]]);<br /><b class="num">3)</b> высокопарный (λόγοι Arph. - [[varia lectio|v.l.]] к [[ἱππόλοφος]]). | |elrutext='''ὑψίλοφος:'''<br /><b class="num">1)</b> [[высоковершинный]] ([[Αἴτνα]] Pind.);<br /><b class="num">2)</b> [[высокий]] (θυρίδες Anth. - [[varia lectio|v.l.]] [[ὑψόροφος]]);<br /><b class="num">3)</b> [[высокопарный]] (λόγοι Arph. - [[varia lectio|v.l.]] к [[ἱππόλοφος]]). | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=ὑψί-λοφος, ον,<br />[[high]]-[[crested]], Pind. | |mdlsjtxt=ὑψί-λοφος, ον,<br />[[high]]-[[crested]], Pind. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 14:10, 19 August 2022
English (LSJ)
ον, A high-crested, Αἴτνα Pi.O.13.111; θυρίδες AP5.152 (Asclep.); v.l. in Ar.Ra.818 (hex.) for ἱππολόφων; in Hp.Ep.16 the best codd. have ὑψηλόλοφος (v.l. ὑψήλοφος).
Greek (Liddell-Scott)
ὑψίλοφος: -ον, ὁ ἔχων ὑψηλὸν λόφον, Αἴτνα Πινδ. Ο. 13. 159· θυρίδες Ἀνθ. Παλ. 5. 153· οὕτως ἀναγινώσκεται ὑπὸ τοῦ Σχολ. ἐν Ἀριστοφ. Βατρ. 818 ἀντὶ ἱππολόφων· τὸ παρ’ Ἱππ. 1278. 38, ὑψήλοφος φαίνεται ὅτι εἶναι πλημμελές.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 au sommet élevé (Etna) ; élevé (porte);
2 qui croît sur les hauteurs;
3 au panache ou au cimier élevé.
Étymologie: ὕψι, λόφος.
English (Slater)
ὑψῐλοφος, -ον
1 with high crest ὑπ' Αἴτνας ὑψιλόφου (O. 13.111)
Greek Monolingual
και ὑψήλοφος και ὑψόλοφος, -ον, Α
1. υψικόρυφος
2. (γενικά) υψηλός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕψι «ψηλά» + λόφος.
Greek Monotonic
ὑψίλοφος: -ον, αυτός που έχει υψηλό λόφο, σε Πίνδ.
Russian (Dvoretsky)
ὑψίλοφος:
1) высоковершинный (Αἴτνα Pind.);
2) высокий (θυρίδες Anth. - v.l. ὑψόροφος);
3) высокопарный (λόγοι Arph. - v.l. к ἱππόλοφος).
