δυσπαθής: Difference between revisions
ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν μοι οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ ἀλλ' ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς → I am the light of the world; he that followeth me shall not walk in darkness but shall have the light of life (John 8:12)
m (Text replacement - "'Étymologie:''' δυσ-," to "'Étymologie:''' δυσ-,") |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (4 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dyspathis | |Transliteration C=dyspathis | ||
|Beta Code=duspaqh/s | |Beta Code=duspaqh/s | ||
|Definition= | |Definition=δυσπαθές, ([[παθεῖν]])<br><span class="bld">A</span> [[feeling to excess]], opp. [[ἀπαθής]], ib.102d.<br><span class="bld">II</span> [[not easily affected]], <b class="b3">τὸ ὅμοιον ὑπὸ τοῦ ὁμοίου δυσπαθέστερον</b> ib.651c: abs., [[impassive]], ib.454c, Luc.''Anach.'' 24, Plot.1.4.8. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0685.png Seite 685]] ές ([[παθεῖν]]), 1) schwer leidend; bes. ungeduldig im Leid, Plut. Consol. ad Apoll. p. 318, | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0685.png Seite 685]] ές ([[παθεῖν]]), 1) schwer leidend; bes. ungeduldig im Leid, Plut. Consol. ad Apoll. p. 318, <span class="ggns">Gegensatz</span> [[ἀπαθής]]. – 2) unempfindlich gegen Leiden, abgehärtet; Luc. Gymn. 24; Plut. | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ής, ές :<br /><b>1</b> qui ressent vivement la souffrance;<br /><b>2</b> impassible contre la douleur.<br />'''Étymologie:''' [[δυσ-]], [[πάθος]]. | |btext=ής, ές :<br /><b>1</b> [[qui ressent vivement la souffrance]];<br /><b>2</b> [[impassible contre la douleur]].<br />'''Étymologie:''' [[δυσ-]], [[πάθος]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''δυσπᾰθής:'''<br /><b class="num">1 | |elrutext='''δυσπᾰθής:'''<br /><b class="num">1</b> [[тяжко страдающий]] (οὔτ᾽ [[ἀπαθής]], [[οὔτε]] δ. Plut.);<br /><b class="num">2</b> [[нечувствительный к страданиям]], [[закаленный]] (δυσπαθῆ τὴν ψυχὴν ποιεῖν Plut.; δυσπαθέστερα τὰ σώματα γίγνονται Luc.). | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Latest revision as of 10:42, 25 August 2023
English (LSJ)
δυσπαθές, (παθεῖν)
A feeling to excess, opp. ἀπαθής, ib.102d.
II not easily affected, τὸ ὅμοιον ὑπὸ τοῦ ὁμοίου δυσπαθέστερον ib.651c: abs., impassive, ib.454c, Luc.Anach. 24, Plot.1.4.8.
Spanish (DGE)
-ές
I 1muy afectado, que lo pasa mal de pers., op. ἀπαθής Plu.2.102d.
2 que no se afecta con facilidad, resistente, firme τὸ ὅμοιον ὑπὸ τοῦ ὁμοίου δυσπαθέστερόν ἐστιν lo semejante es difícil de afectar por lo semejante Plu.2.651c
•poco sensible, resistente al dolor o la enfermedad ἡ δ' ἀφὴ <πρὸς> τὰ ἕλκη δ. Plu.2.625b, τὰ σώματα Luc.Anach.24, Gal.1.219, ζῷα Hierocl.2.19, a las pasiones ποιεῖν δυσπαθῆ τὴν ψυχήν Plu.2.454c, cf. Plot.1.4.8.
3 difícil de dañar, duro, resistente ὀφθαλμοί en algunos anim., Gal.2.879, de otras partes del cuerpo, Gal.3.126, Horap.2.10, Gr.Nyss.M.44.252B, Steph.in Hp.Progn.134.30, 136.3.
II adv. δυσπαθῶς = a duras penas, pasándolo mal εἰκὸς δ. ἕξειν τοὺς ἐντευξομένους Origenes M.12.272C.
German (Pape)
[Seite 685] ές (παθεῖν), 1) schwer leidend; bes. ungeduldig im Leid, Plut. Consol. ad Apoll. p. 318, Gegensatz ἀπαθής. – 2) unempfindlich gegen Leiden, abgehärtet; Luc. Gymn. 24; Plut.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
1 qui ressent vivement la souffrance;
2 impassible contre la douleur.
Étymologie: δυσ-, πάθος.
Russian (Dvoretsky)
δυσπᾰθής:
1 тяжко страдающий (οὔτ᾽ ἀπαθής, οὔτε δ. Plut.);
2 нечувствительный к страданиям, закаленный (δυσπαθῆ τὴν ψυχὴν ποιεῖν Plut.; δυσπαθέστερα τὰ σώματα γίγνονται Luc.).
Greek (Liddell-Scott)
δυσπᾰθής: -ές, (παθεῖν) εἰς ὑπερβολὴν αἰσθανόμενος, μὴ ὑπομένων τὰ πάθη, ἀντίθ. ἀπαθής, Πλούτ. 2. 102D. ΙΙ. Δυσκόλως αἰσθανόμενος ἢ διατιθέμενος, πολὺ ὅμοιον τῷ ἀπαθής, αὐτόθι 454C, Λουκ. Ἀναχ. 24. -Ἐπίρρ. δυσπαθῶς Μ. Φιλῆς τ. Α΄, σ. 74, 100, 255 (Migne).
Greek Monolingual
δυσπαθής, -ές (Α)
1. ευαίσθητος, ευπαθής
2. αυτός που δύσκολα προσβάλλεται, που δεν υφίσταται επίδραση.
Greek Monotonic
δυσπᾰθής: -ές (παθεῖν), αυτός που δεν αντέχει στις ταλαιπωρίες, σε Πλούτ.· απαθής, αναίσθητος, ατάραχος, σε Λουκ.
Middle Liddell
δυσ-πᾰθής, ές παθεῖν
impatient of suffering, Plut.: hardly feeling, impassive, Luc.
