μεγαλόφωνος: Difference between revisions

From LSJ

οὐκ ἐπιλογιζόμενος ὅτι ἅμα μὲν ὀδύρῃ τὴν ἀναισθησίαν, ἅμα δὲ ἀλγεῖς ἐπὶ σήψεσι καὶ στερήσει τῶν ἡδέων, ὥσπερ εἰς ἕτερον ζῆν ἀποθανούμενος, ἀλλ᾿ οὐκ εἰς παντελῆ μεταβαλῶν ἀναισθησίαν καὶ τὴν αὐτὴν τῇ πρὸ τῆς γενέσεως → you do not consider that you are at one and the same time lamenting your want of sensation, and pained at the idea of your rotting away, and of being deprived of what is pleasant, as if you are to die and live in another state, and not to pass into insensibility complete, and the same as that before you were born

Source
(13_5)
m (Text replacement - "D.S." to "D.S.")
 
(22 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=megalofonos
|Transliteration C=megalofonos
|Beta Code=megalo/fwnos
|Beta Code=megalo/fwnos
|Definition=ον, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">loudvoiced</b>, <span class="bibl">Hp.<span class="title">Epid.</span>6.4.19</span> (Sup.), <span class="bibl">Arist.<span class="title">GA</span>787a12</span>, <span class="bibl"><span class="title">Pr.</span>899a9</span>: Comp. -ότερος Luc.<b class="b2">Bis Acc</b>.11: Sup. -ότατος <span class="bibl">D.S.11.34</span>. Adv. -νως <span class="bibl">Poll. 2.113</span>, Suid. s.v. [[τορόν]]. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">loud-talker, bawler</b>, <span class="bibl">D.19.238</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> <b class="b2">grandiloquent</b>, <span class="bibl">Philostr.<span class="title">VS</span>2.10.1</span>; ποιητής <span class="bibl">Id.<span class="title">Ep.</span>16</span>; <b class="b3">-ότατος</b>, of Pindar, <span class="bibl">Ath.13.564d</span>; of Homer, <span class="bibl">Luc.<span class="title">Musc.Enc.</span>5</span>.</span>
|Definition=μεγαλόφωνον,<br><span class="bld">A</span> [[loud-voiced]], Hp.''Epid.''6.4.19 (Sup.), Arist.''GA''787a12, ''Pr.''899a9: Comp. [[μεγαλοφωνότερος]] Luc.Bis Acc.11: Sup. [[μεγαλοφωνότατος]] [[Diodorus Siculus|D.S.]]11.34. Adv. [[μεγαλοφώνως]] Poll. 2.113, Suid. [[sub verbo|s.v.]] [[τορόν]].<br><span class="bld">2</span> [[loud-talker]], [[bawler]], D.19.238.<br><span class="bld">3</span> [[grandiloquent]], Philostr.''VS''2.10.1; ποιητής Id.''Ep.''16; ὁ [[μεγαλοφωνότατος]], of [[Pindar]], Ath.13.564d; of [[Homer]], Luc.''Musc.Enc.''5.
}}
}}
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0108.png Seite 108]] mit großer, starker, lauter Stimme; D. Sic. 11, 34; Luc. Merc. cond. 23; im compar., bis accus. 11; Plut. Cat. min. 5; καὶ ἀναιδεῖς, Schreier, Dem. 19, 238; im guten Sinne, vom erhabenen Ausdruck, Platon, Plut. plac. phil. 1, 7. – Adv., Schol. Aesch. Ag. 26.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0108.png Seite 108]] mit großer, starker, lauter Stimme; D. Sic. 11, 34; Luc. Merc. cond. 23; im compar., bis accus. 11; Plut. Cat. min. 5; καὶ ἀναιδεῖς, Schreier, Dem. 19, 238; im guten Sinne, vom erhabenen Ausdruck, Platon, Plut. plac. phil. 1, 7. – Adv., Schol. Aesch. Ag. 26.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />au langage élevé <i>ou</i> sublime.<br />'''Étymologie:''' [[μέγας]], [[φωνή]].
}}
{{elru
|elrutext='''μεγᾰλόφωνος:'''<br /><b class="num">1</b> [[громогласный]], [[обладающий громким голосом]] Arst.;<br /><b class="num">2</b> [[крикливый]], [[горланящий]] (μ. καὶ [[ἀναιδής]] Dem.);<br /><b class="num">3</b> [[велеречивый]], [[высокопарный]] ([[Πλάτων]] Plut.).
}}
{{ls
|lstext='''μεγᾰλόφωνος''': -ον, ὁ ἔχων μεγάλην φωνήν, Ἱππ. 1180G, Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 5. 7, 7 κἑξ.· ἐπίθ. -ότατος Διόδ. 11. 34· ἐπίρρ. -νως, Σχόλ. εἰς Αἰσχύλ. Ἀγ. 26, κτλ. 2) ὁ μεγαλοφώνως ὁμιλῶν, «φωνακλᾶς», Δημ. 415. 15. 3) [[μεγαλορρήμων]], Φιλόστρ. 518· μεγαλοφωνότατος, ἐπὶ τοῦ Πινδάρου, Ἀθήν. 564D.
}}
{{grml
|mltxt=-η, -ο (ΑM [[μεγαλόφωνος]], -ον)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει δυνατή [[φωνή]], [[βροντόφωνος]]<br /><b>2.</b> αυτός που μιλάει [[δυνατά]]<br /><b>αρχ.</b><br />([[ιδίως]] για ποιητές) [[μεγαλήγορος]], [[μεγαλοπρεπής]] («ὁ μεγαλοφωνότατος [[Πίνδαρος]]», <b>Αθήν.</b>). <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>μεγαλοφώνως</i> και -<i>α</i> (ΑM μεγαλοφώνως)<br />με [[μεγάλη]], δυνατή [[φωνή]], [[δυνατά]] («απήγγειλε μεγαλοφώνως», Παπαδιαμ.).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>μεγαλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>φωνος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[φωνή]]), [[πρβλ]]. [[ετερόφωνος]], [[φερέφωνος]]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''μεγᾰλόφωνος:''' -ον ([[φωνή]]), αυτός που διαθέτει δυνατή φωνη, σε Δημ.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=μεγᾰλό-φωνος, ον [[φωνή]]<br />[[loud]]-voiced, Dem.
}}
}}

Latest revision as of 07:40, 27 March 2024

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μεγᾰλόφωνος Medium diacritics: μεγαλόφωνος Low diacritics: μεγαλόφωνος Capitals: ΜΕΓΑΛΟΦΩΝΟΣ
Transliteration A: megalóphōnos Transliteration B: megalophōnos Transliteration C: megalofonos Beta Code: megalo/fwnos

English (LSJ)

μεγαλόφωνον,
A loud-voiced, Hp.Epid.6.4.19 (Sup.), Arist.GA787a12, Pr.899a9: Comp. μεγαλοφωνότερος Luc.Bis Acc.11: Sup. μεγαλοφωνότατος D.S.11.34. Adv. μεγαλοφώνως Poll. 2.113, Suid. s.v. τορόν.
2 loud-talker, bawler, D.19.238.
3 grandiloquent, Philostr.VS2.10.1; ποιητής Id.Ep.16; ὁ μεγαλοφωνότατος, of Pindar, Ath.13.564d; of Homer, Luc.Musc.Enc.5.

German (Pape)

[Seite 108] mit großer, starker, lauter Stimme; D. Sic. 11, 34; Luc. Merc. cond. 23; im compar., bis accus. 11; Plut. Cat. min. 5; καὶ ἀναιδεῖς, Schreier, Dem. 19, 238; im guten Sinne, vom erhabenen Ausdruck, Platon, Plut. plac. phil. 1, 7. – Adv., Schol. Aesch. Ag. 26.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
au langage élevé ou sublime.
Étymologie: μέγας, φωνή.

Russian (Dvoretsky)

μεγᾰλόφωνος:
1 громогласный, обладающий громким голосом Arst.;
2 крикливый, горланящий (μ. καὶ ἀναιδής Dem.);
3 велеречивый, высокопарный (Πλάτων Plut.).

Greek (Liddell-Scott)

μεγᾰλόφωνος: -ον, ὁ ἔχων μεγάλην φωνήν, Ἱππ. 1180G, Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 5. 7, 7 κἑξ.· ἐπίθ. -ότατος Διόδ. 11. 34· ἐπίρρ. -νως, Σχόλ. εἰς Αἰσχύλ. Ἀγ. 26, κτλ. 2) ὁ μεγαλοφώνως ὁμιλῶν, «φωνακλᾶς», Δημ. 415. 15. 3) μεγαλορρήμων, Φιλόστρ. 518· μεγαλοφωνότατος, ἐπὶ τοῦ Πινδάρου, Ἀθήν. 564D.

Greek Monolingual

-η, -ο (ΑM μεγαλόφωνος, -ον)
1. αυτός που έχει δυνατή φωνή, βροντόφωνος
2. αυτός που μιλάει δυνατά
αρχ.
(ιδίως για ποιητές) μεγαλήγορος, μεγαλοπρεπής («ὁ μεγαλοφωνότατος Πίνδαρος», Αθήν.).
επίρρ...
μεγαλοφώνως και -α (ΑM μεγαλοφώνως)
με μεγάλη, δυνατή φωνή, δυνατά («απήγγειλε μεγαλοφώνως», Παπαδιαμ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μεγαλ(ο)- + -φωνος (< φωνή), πρβλ. ετερόφωνος, φερέφωνος].

Greek Monotonic

μεγᾰλόφωνος: -ον (φωνή), αυτός που διαθέτει δυνατή φωνη, σε Δημ.

Middle Liddell

μεγᾰλό-φωνος, ον φωνή
loud-voiced, Dem.