Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

ventilo: Difference between revisions

From LSJ

Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιονὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking

Plutarch, Advice about Keeping Well, section 24
(6_17)
 
(CSV3 import)
 
(5 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=ventilo ventilare, ventilavi, ventilatus V :: [[expose to a draught]]; [[fan]]; [[brandish]]
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>ventĭlo</b>: āvi, ātum, 1, v. a. [[ventulus]],<br /><b>I</b> to [[toss]], [[swing]], [[brandish]] in the [[air]]; to [[fan]].<br /><b>I</b> Lit.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen.: facem, Prop. 4 (5), 3, 50: [[arma]], Mart. 5, 31, 4: aureos nummos manu, App. M. 2, p. 126, 14.—Absol.: [[quam]] stultum est, cum [[signum]] pugnae acceperis, ventilare! Sen. Ep. 117, 25: aliud est pugnare, aliud ventilare, id. Excerpt. Contr. 3 praef. med.: [[cubitum]] utrumque in diversum [[latus]], Quint. 11, 3, 118: populeas ventilat [[aura]] comas, fans, sways, agitates, Ov. Am. 1, 7, 54: incendia ([[flatus]]), i. e. to [[fan]], [[inflame]], [[kindle]], Sil. 17, 507: [[frigus]], fans [[coolness]] [[upon]] him, i. e. cools him [[with]] fanning, Mart. 3, 82, 10.—Absol.: aestate apertis foribus [[atque]] [[etiam]] [[aliquo]] ventilante cubabat, Suet. Aug. 82: ventilat aestivum digitis sudantibus [[aurum]], i. e. tosses to and [[fro]] (as it were) in [[order]] to [[cool]] it, Juv. 1, 28: [[alis]], Claud. in Eutr. 1, 109.—Mid.: [[alio]] [[atque]] [[alio]] positu ventilari, to [[move]] one's [[self]], Sen. Tranq. 2, 10.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In partic., econom. t. t., to [[toss]] [[grain]] [[into]] the [[air]], in [[order]] to [[cleanse]] it from [[chaff]], to [[winnow]], Varr. R. R. 1, 55, 6; Col. 12, 30, 1; 1, 6, 16; Plin. 18, 30, 73, § 302; 18, 32, 75, § 322.—<br /><b>II</b> Trop., to [[set]] in [[motion]], to [[move]], disturo, [[agitate]], [[disquiet]]: cujus [[lingua]] [[quasi]] [[flabello]] seditionis [[illa]] tum est egentium [[contio]] ventilata, * Cic. Fl. 23, 54: [[nomen]] alicujus pro tribunalibus, i. e. to [[bring]] [[forward]], App. Mag. p. 337, 30: vitam insontium Manibus accitis, Cod. Th. 9, 16, 5; Cod. Just. 9, 18, 6.
|lshtext=<b>ventĭlo</b>: āvi, ātum, 1, v. a. [[ventulus]],<br /><b>I</b> to [[toss]], [[swing]], [[brandish]] in the [[air]]; to [[fan]].<br /><b>I</b> Lit.<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>A</b> In gen.: facem, Prop. 4 (5), 3, 50: [[arma]], Mart. 5, 31, 4: aureos nummos manu, App. M. 2, p. 126, 14.—Absol.: [[quam]] stultum est, cum [[signum]] pugnae acceperis, ventilare! Sen. Ep. 117, 25: aliud est pugnare, aliud ventilare, id. Excerpt. Contr. 3 praef. med.: [[cubitum]] utrumque in diversum [[latus]], Quint. 11, 3, 118: populeas ventilat [[aura]] comas, fans, sways, agitates, Ov. Am. 1, 7, 54: incendia ([[flatus]]), i. e. to [[fan]], [[inflame]], [[kindle]], Sil. 17, 507: [[frigus]], fans [[coolness]] [[upon]] him, i. e. cools him [[with]] fanning, Mart. 3, 82, 10.—Absol.: aestate apertis foribus [[atque]] [[etiam]] [[aliquo]] ventilante cubabat, Suet. Aug. 82: ventilat aestivum digitis sudantibus [[aurum]], i. e. tosses to and [[fro]] (as it were) in [[order]] to [[cool]] it, Juv. 1, 28: [[alis]], Claud. in Eutr. 1, 109.—Mid.: [[alio]] [[atque]] [[alio]] positu ventilari, to [[move]] one's [[self]], Sen. Tranq. 2, 10.—<br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>B</b> In partic., econom. t. t., to [[toss]] [[grain]] [[into]] the [[air]], in [[order]] to [[cleanse]] it from [[chaff]], to [[winnow]], Varr. R. R. 1, 55, 6; Col. 12, 30, 1; 1, 6, 16; Plin. 18, 30, 73, § 302; 18, 32, 75, § 322.—<br /><b>II</b> Trop., to [[set]] in [[motion]], to [[move]], disturo, [[agitate]], [[disquiet]]: cujus [[lingua]] [[quasi]] [[flabello]] seditionis [[illa]] tum est egentium [[contio]] ventilata, * Cic. Fl. 23, 54: [[nomen]] alicujus pro tribunalibus, i. e. to [[bring]] [[forward]], App. Mag. p. 337, 30: vitam insontium Manibus accitis, Cod. Th. 9, 16, 5; Cod. Just. 9, 18, 6.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>ventĭlō</b>,¹³ āvī, ātum, āre ([[ventus]]), tr.,<br /><b>1</b> agiter dans l’air : Prop. 4, 3, 50 ; Mart. 5, 31, 4 &#124;&#124; agiter, remuer : Quint. 11, 3, 811 ; ventilat [[aura]] comas Ov. Am. 1, 7, 54, l’air agite le feuillage &#124;&#124; abs<sup>t</sup>] ventilare Sen. Ep. 117, 25, battre, fouetter l’air de ses armes [comme un escrimeur]<br /><b>2</b> éventer, donner de l’air, de la fraîcheur à : abs<sup>t</sup>] Suet. Aug. 82 &#124;&#124; [avec acc.] Juv. 1, 28 ; [[alio]] [[atque]] [[alio]] positu ventilari Sen. Tranq. 2, 10, se donner de la fraîcheur en changeant de position [dans un lit] &#124;&#124; [[frigus]] Mart. 3, 82, 10, donner de la fraîcheur par ventilation<br /><b>3</b> exposer à l’air : [[Varro]] R. 1, 55, 6 ; Col. Rust. 12, 30, 1 ; Plin. 18, 302<br /><b>4</b> [fig.] attiser par ventilation], allumer, exciter : Cic. Fl. 54 &#124;&#124; agiter = attaquer, vilipender : Apul. Apol. 100 &#124;&#124; tourmenter, persécuter : Cod. Th. 9, 15, 5 &#124;&#124; discuter, débattre : [[Fronto]] Orat. 1, p.&nbsp;157, 7.
}}
{{Georges
|georg=ventilo, āvī, ātum, āre (st. ventulo, [[von]] [[ventulus]]), in die [[Luft]] [[schwenken]], [[schwingen]], I) eig.: a) übh.: parmulam, [[Fronto]]: facem, [[damit]] [[sie]] [[gut]] brenne, Prop.: [[cubitum]] [[utrumque]] in diversum [[latus]], Quint.: ventilat [[aura]] comas, bewegt die Blätter [[des]] Baumes, Ov.: aureos idemtidem manu suā, die G. in der H. [[hin]] u. [[herwerfen]], [[mit]] den G. [[klimpern]], Apul.: [[dum]] per ([[über]]) limina potentiorum [[sudatrix]] [[toga]] ventilat, [[rasch]] treibt, Mart.: scherzh., ventilat aestivum digitis sudantibus [[aurum]], ficht [[mit]] dem [[Ring]] in der [[Luft]] [[umher]], Iuven. 1, 28. – medial, [[alio]] [[atque]] [[alio]] positum ventilari, [[sich]] [[bald]] in die, [[bald]] in jene [[Lage]] [[herumwerfen]] (ῥίπτεσθαι), Sen. de tranqu. anim. 2, 12. – b) [[als]] t.t. der [[Fechtkunst]], [[arma]], die W. [[schwingen]], Lufthiebe [[tun]], Mart.: u. so absol., [[quam]] stultum est, cum [[signum]] pugnae acceperis, ventilare! remove ista lusoria [[arma]], Sen.: aliud est pugnare, aliud ventilare, Sen. rhet. – c) [[als]] t.t. [[des]] Landbaues, α) der [[Luft]] [[aussetzen]], an die [[Luft]] [[bringen]], [[lüften]], oleas, [[Varro]]: [[vinum]], Colum.: ceram [[sub]] divo, Plin. – β) [[mit]] der Wurfschaufel umstechen, worfeln, in aëre [[frumentum]], [[Varro]] LL. 5, 138: frumenta, Plin. 18, 302. Paul. ex [[Fest]]. 77, 15: prägn., umstechend [[scheiden]], paleas, Isid. orig. 20, 14, 10: [[quia]] mixta est [[palea]] tritico [[usque]] [[dum]] ventiletur, Augustin. in psalm. 92, 5. – d) [[Kühlung]] [[zufächeln]], aestuanti tenue [[frigus]], Mart. 3, 82, 10. – absol., ventilante [[aliquo]] cubabat, Suet. Aug. 82, 1. – II) übtr.: 1) [[hin]] und her [[bewegen]], -[[werfen]], a) scheltend, schimpfend [[immer]] im Munde [[führen]], [[antasten]], [[nomen]] alcis (jmds. guten Namen) [[pro]] tribunalibus, Apul.: famam collegae ore [[maledico]], [[Hieron]].: [[auch]] rühmend [[immer]] im Munde [[führen]], suam inanem gloriam, Augustin. serm. 119, 15 [[Mai]]. – b) [[beunruhigen]], vitas insontium Manibus accitis, [[spät]]. ICt. – c) [[hin]] und her [[besprechen]], [[erörtern]], quaestionem u. dgl., ICt.: totum aliud est pugnare, aliud ventilare (sc. rem), Sen. contr. 3. praef. § 13: unam eandemque sententiam [[multimodis]] faciunt, ventilant, [[Fronto]] de or. 1. p. 157, 7 N. – 2) gleichs. [[mit]] einem [[Fächer]] [[anblasen]], [[anfachen]] = [[erregen]], [[cuius]] linguā, [[quasi]] [[flabello]] seditionis, [[illa]] tum est egentium [[contio]] ventilata, angeblasen, angefacht, Cic. Flacc. 54.
}}
{{LaZh
|lnztxt=ventilo, as, are. (''ventus''.) :: 扇凉。乘風。虛打。訪問。— frumentum 簸揚穀。— vinum 凉酒。Populeas ventilat aura comas 淸風動楊樹葉。
}}
}}

Latest revision as of 00:05, 13 June 2024

Latin > English

ventilo ventilare, ventilavi, ventilatus V :: expose to a draught; fan; brandish

Latin > English (Lewis & Short)

ventĭlo: āvi, ātum, 1, v. a. ventulus,
I to toss, swing, brandish in the air; to fan.
I Lit.
   A In gen.: facem, Prop. 4 (5), 3, 50: arma, Mart. 5, 31, 4: aureos nummos manu, App. M. 2, p. 126, 14.—Absol.: quam stultum est, cum signum pugnae acceperis, ventilare! Sen. Ep. 117, 25: aliud est pugnare, aliud ventilare, id. Excerpt. Contr. 3 praef. med.: cubitum utrumque in diversum latus, Quint. 11, 3, 118: populeas ventilat aura comas, fans, sways, agitates, Ov. Am. 1, 7, 54: incendia (flatus), i. e. to fan, inflame, kindle, Sil. 17, 507: frigus, fans coolness upon him, i. e. cools him with fanning, Mart. 3, 82, 10.—Absol.: aestate apertis foribus atque etiam aliquo ventilante cubabat, Suet. Aug. 82: ventilat aestivum digitis sudantibus aurum, i. e. tosses to and fro (as it were) in order to cool it, Juv. 1, 28: alis, Claud. in Eutr. 1, 109.—Mid.: alio atque alio positu ventilari, to move one's self, Sen. Tranq. 2, 10.—
   B In partic., econom. t. t., to toss grain into the air, in order to cleanse it from chaff, to winnow, Varr. R. R. 1, 55, 6; Col. 12, 30, 1; 1, 6, 16; Plin. 18, 30, 73, § 302; 18, 32, 75, § 322.—
II Trop., to set in motion, to move, disturo, agitate, disquiet: cujus lingua quasi flabello seditionis illa tum est egentium contio ventilata, * Cic. Fl. 23, 54: nomen alicujus pro tribunalibus, i. e. to bring forward, App. Mag. p. 337, 30: vitam insontium Manibus accitis, Cod. Th. 9, 16, 5; Cod. Just. 9, 18, 6.

Latin > French (Gaffiot 2016)

ventĭlō,¹³ āvī, ātum, āre (ventus), tr.,
1 agiter dans l’air : Prop. 4, 3, 50 ; Mart. 5, 31, 4 || agiter, remuer : Quint. 11, 3, 811 ; ventilat aura comas Ov. Am. 1, 7, 54, l’air agite le feuillage || abst] ventilare Sen. Ep. 117, 25, battre, fouetter l’air de ses armes [comme un escrimeur]
2 éventer, donner de l’air, de la fraîcheur à : abst] Suet. Aug. 82 || [avec acc.] Juv. 1, 28 ; alio atque alio positu ventilari Sen. Tranq. 2, 10, se donner de la fraîcheur en changeant de position [dans un lit] || frigus Mart. 3, 82, 10, donner de la fraîcheur par ventilation
3 exposer à l’air : Varro R. 1, 55, 6 ; Col. Rust. 12, 30, 1 ; Plin. 18, 302
4 [fig.] attiser par ventilation], allumer, exciter : Cic. Fl. 54 || agiter = attaquer, vilipender : Apul. Apol. 100 || tourmenter, persécuter : Cod. Th. 9, 15, 5 || discuter, débattre : Fronto Orat. 1, p. 157, 7.

Latin > German (Georges)

ventilo, āvī, ātum, āre (st. ventulo, von ventulus), in die Luft schwenken, schwingen, I) eig.: a) übh.: parmulam, Fronto: facem, damit sie gut brenne, Prop.: cubitum utrumque in diversum latus, Quint.: ventilat aura comas, bewegt die Blätter des Baumes, Ov.: aureos idemtidem manu suā, die G. in der H. hin u. herwerfen, mit den G. klimpern, Apul.: dum per (über) limina potentiorum sudatrix toga ventilat, rasch treibt, Mart.: scherzh., ventilat aestivum digitis sudantibus aurum, ficht mit dem Ring in der Luft umher, Iuven. 1, 28. – medial, alio atque alio positum ventilari, sich bald in die, bald in jene Lage herumwerfen (ῥίπτεσθαι), Sen. de tranqu. anim. 2, 12. – b) als t.t. der Fechtkunst, arma, die W. schwingen, Lufthiebe tun, Mart.: u. so absol., quam stultum est, cum signum pugnae acceperis, ventilare! remove ista lusoria arma, Sen.: aliud est pugnare, aliud ventilare, Sen. rhet. – c) als t.t. des Landbaues, α) der Luft aussetzen, an die Luft bringen, lüften, oleas, Varro: vinum, Colum.: ceram sub divo, Plin. – β) mit der Wurfschaufel umstechen, worfeln, in aëre frumentum, Varro LL. 5, 138: frumenta, Plin. 18, 302. Paul. ex Fest. 77, 15: prägn., umstechend scheiden, paleas, Isid. orig. 20, 14, 10: quia mixta est palea tritico usque dum ventiletur, Augustin. in psalm. 92, 5. – d) Kühlung zufächeln, aestuanti tenue frigus, Mart. 3, 82, 10. – absol., ventilante aliquo cubabat, Suet. Aug. 82, 1. – II) übtr.: 1) hin und her bewegen, -werfen, a) scheltend, schimpfend immer im Munde führen, antasten, nomen alcis (jmds. guten Namen) pro tribunalibus, Apul.: famam collegae ore maledico, Hieron.: auch rühmend immer im Munde führen, suam inanem gloriam, Augustin. serm. 119, 15 Mai. – b) beunruhigen, vitas insontium Manibus accitis, spät. ICt. – c) hin und her besprechen, erörtern, quaestionem u. dgl., ICt.: totum aliud est pugnare, aliud ventilare (sc. rem), Sen. contr. 3. praef. § 13: unam eandemque sententiam multimodis faciunt, ventilant, Fronto de or. 1. p. 157, 7 N. – 2) gleichs. mit einem Fächer anblasen, anfachen = erregen, cuius linguā, quasi flabello seditionis, illa tum est egentium contio ventilata, angeblasen, angefacht, Cic. Flacc. 54.

Latin > Chinese

ventilo, as, are. (ventus.) :: 扇凉。乘風。虛打。訪問。— frumentum 簸揚穀。— vinum 凉酒。Populeas ventilat aura comas 淸風動楊樹葉。